Mager en gezond zijn géén synoniemen, beste mensen

We worden doodgegooid met de ene social media challenge na de andere. Als je er omwille van extreem lange armen toch in slaagt om je navel aan te raken, dan wordt dat prille zelfvertrouwen wel de grond ingeboord omdat je niet genoeg muntjes op je sleutelbeen kan balanceren. Ben je gezegend met een genetische thigh gap (of serieuze O-benen), maar heb je geen bikini bridge (de gleuf tussen je buik en bikinibroekje)? Tja, dan ben je o-ver-dui-de-lijk te dik.

Waar zijn we eigenlijk in godsnaam mee bezig? Waarom zijn mager en gezond plots synoniemen van elkaar geworden? Wanneer was het plots niet meer sociaal aanvaard om als vrouwen rondingen te hebben? En vooral: waar is dat gezond (opgelet: gezond, niet mager) verstand naartoe? Toegegeven, skinny shaming is minstens even erg als fat shaming. Maar feit is dat de hele heisa tegenwoordig al mensen met een gezond gewicht het gevoel geeft dat ze niet voldoen. Want heb je geen sixpack of afgetrainde derrière? Dan ben je te dik.

Dank aan de mode industrie
Betuigingen van dankbaarheid mogen aan het adres van de fashion industrie gericht worden. Met haar gevleugelde uitspraak 'nothing tastes as good as skinny feels' toont Kate Moss niet alleen aan dat ze nog nooit van pizza gehoord heeft, ze bewijst ook meteen dat de schoonheidsstandaarden van de huidige maatschappij compleet scheef zitten. En Kate is niet alleen, ook het bekende magazine Marie-Claire besloot onlangs dat het dringend nodig was om een boek, getiteld Dress Skinny, op de markt te brengen. Want wie mooi wil zijn, moet mager zijn.

En dan hebben we het nog niet gehad over het leger aan Instagramgoeroe's die je onder hashtag #fitspiration een immens schuldgevoel geven als je er nog maar aan dácht om even langs het frietkot te passeren of dat rondje joggen een dagje uit te stellen.

Serieus overroepen
En zo krijgen tienermeisjes over de hele wereld een totaal verkeerde boodschap door hun strot geduwd. Mag ik even overgeven alsjeblieft? Niet omwille van de boulemie die ik heb opgelopen tijdens een poging om mijn maatje 34 uit de kleuterklas te behouden. Wel omwille van de wereldvreemdheid en bekrompenheid. Want het is niet alleen ontzettend kleingeestig om vandaag de dag nog te verkondigen dat mager de norm is, het is ook gewoon serieus overroepen.

Een glas rode wijn of een wortelsapje? Ik weet wel wat kiezen. Laten we allemaal -dik of dun, inclusief lovehandles of helemaal afgetraind- weer massaal genieten van het leven. Of dat nu is door in de zetel naar Netflix te kijken (inclusief dat glas rode wijn alsjeblieft) of je tijd in de fitness door te brengen. En vooral, laten we weer normaal doen en stoppen met een kudde wereldverbeterende fashionista's en Instagramgoeroes ons een gezondheidsideaal te laten opleggen. Want normaal is al gezond genoeg. (br.hln)