Nederlands gezin zit vier dagen vast in wildernis tussen leeuwen, nijlpaarden en olifanten

Een Nederlands gezin met twee kinderen heeft vier dagen lang in een vastgelopen jeep tussen de wilde dieren in de wildernis van Botswana weten te overleven. Jaco en Annerieke sleepten elkaar en hun zonen erdoorheen. "'s Nachts hoorden we de geluiden van wilde dieren om ons heen."

Natuurlijk waren ze goed voorbereid, Jaco (42), Annerieke (41) en hun twee zonen van 12 en 10 uit het Nederlandse dorp Driebruggen, op hun rondreis door Namibië en Botswana. Hun 4x4 zat vol eten en drinken, EHBO-spullen en tenten. Alles klaar voor een avontuurlijke reis die echter nog veel spannender zou worden dan ze hadden durven dromen.

Zelfs toen ze het Moremi-gebied in de Okavangodelta van Botswana binnenreden, leek het allemaal nog veilig. "Je moet je registreren bij de ingang van het park, vertellen op welke kampsite je overnacht, dus je denkt: de mensen weten wie in het gebied is," vertelt Jaco over het avontuur dat zaterdag 1 augustus begon.

Nijlpaarden
Met landkaart en gps baanden ze zich een weg door het gebied dat half zo groot is als Nederland. Het gps-systeem werkte feilloos en stuurde ze keurig over de onverharde wegen. Toch sloeg het noodlot toe: een diep wielspoor met te veel water en modder en voor ze het wisten zat de terreinwagen muurvast. In de wildernis, met nijlpaarden op zo'n 50 meter afstand. En hoe log die beesten ook lijken, van alle wilde dieren maken hippo's toch echt de meeste menselijke slachtoffers.

Een uur lang probeerden Jaco en Annerieke de wagen los te krijgen. "Maar we zagen snel dat dat niet ging lukken," vertelt Jaco. "Bovendien: we realiseerden ons goed dat die wagen onze enige veilige plek was. En de deur stak nog maar een klein stukje boven het water uit. We wilden niet dat door onze pogingen om los te komen, de wagen verder zou wegzakken of erger: dat-ie zou kantelen."

Telefonisch bereik was er niet. Na een korte fase van lichte paniek wisten Jaco, Annerieke en de kinderen zich te vermannen: dit was vervelend, een beetje eng en het kon even gaan duren, maar er zou toch wel redding komen. "We dachten dat ze ons wel zouden gaan zoeken als we niet op de kampsite zouden arriveren," zegt Jaco.

Tot tientallen meters rondom de wagen hadden Jaco en Annerieke vrij zicht, dus als er roofdieren in aantocht waren, konden ze dat zien. Het gezin kon daarom wel de auto af en toe verlaten. Op een talud vlakbij maakten ze een vuur dat ze niet meer lieten doven.

"'s Nachts bleven we uiteraard wel in de auto," zegt Jaco. "Want dan worden veel dieren actief. Vlak voordat het donker werd, stookten we het vuur hoog op en 's ochtends was het eerste wat we deden het smeulende vuur weer groter maken."

Lawaai
's Nachts probeerde het gezin zo goed en zo kwaad als het ging, te slapen. Het lawaai van nijlpaarden, olifanten, leeuwen en hyena's klonk overal. "We hebben veel wilde dieren gehoord, maar we hebben alleen nijlpaarden gezien. Op zo'n 50 meter schat ik. Niet dichterbij, maar we bleven steeds op onze hoede."

Eten had het gezin genoeg. Cra-ckers met kaas, blikken sperziebonen. Met het beschikbare water gingen ze zuinig om. "De watertank zat onder de wagen en het tappunt stak maar enkele centimeters boven de modder uit," vertelt Jaco. "We waren natuurlijk als de dood dat het kraantje zou wegzakken tot in de modder."

Wc-rollen
Gaandeweg de tweede dag realiseerde het gezin zich dat er niet naar hen gezocht werd. In het uitgestrekte gebied kwam ook maar geen andere auto voorbij. Jaco en Annerieke focusten op één ding: proberen zichtbaar te zijn voor de overvliegende Cessna-vliegtuigjes. In een boom hingen ze wc-rollen op, kleurrijke kledingstukken en flessen, die het zonlicht weerkaatsten. "We schepten zelfs groot de letters S.O.S. uit in de modder."

Het bleek tevergeefs. Frustrerend was dat Jaco en Annerieke via het gps-systeem zagen dat slechts twee kilometer verderop een camping lag. Eén keer probeerde Jaco daarheen te lopen, ondanks het altijd geldende advies: blijf bij de auto. "Ja, je denkt: ik laat ons niet uitdrogen op 2 kilometer van een camping. Maar al na een paar honderd meter zat ik tot m'n middel in de modder en keek ik de nijlpaarden in hun ogen. Dus snel weer naar de wagen."

Redding
Op dag vier kwam de redding: op enkele honderden meters passeerde een jeep met een ranger en acht toeristen. Schreeuwend, toeterend en zwaaiend wisten Jaco en Annerieke hun aandacht te trekken. De groep wist de wagen na vier verwoede pogingen uiteindelijk los te trekken.

Dolblij zijn Jaco, Annerieke en hun zoons daarna in een luxehotel bijgekomen van hun belevenissen. Ze zijn inmiddels weer in Nederland. Jaco heeft na dit avontuur twee tips voor safariliefhebbers: neem een satelliettelefoon mee of ga met twee auto's. "Dan had het nooit vier dagen geduurd." (br.hln)