Het gebied is vooral bekend voor de Nazcalijnen, gigantische figuren van mensen, dieren en planten die werden aangebracht in de woestijn. Maar de lijnen zijn niet het enige bewijs van de Nazcabeschaving, die er van 200 voor tot 600 na Christus leefde.

Het gebied herbergt ook een reeks spiraalvormige, met stenen afgeboorde gaten, gekend als 'puquios'. Al lang werd aangenomen dat het ondergrondse aquaducten zijn, maar verder was er weinig over geweten.

Ingenieus systeem

Een team van Italiaanse onderzoekers denkt nu de antwoorden gevonden te hebben op basis van satellietbeelden. De 'puquios' zouden deel uitmaken van een ingenieus systeem om grondwater naar boven te halen. Onder de gaten bevonden zich kanalen. Via de spiraalvormen werd er wind in die kanalen gevoerd waardoor het ondergrondse water afgevoerd werd naar de plek waar het nodig was.

"De 'puquios' waren het meest ambitieuze hydraulische project in het gebied", zegt onderzoeker Rosa Lasaponara aan de BBC. "Door de toegang tot een onuitputtelijke watervoorraad maakte het systeem het mogelijk landbouw te bedrijven op een van de droogste plaatsen ter wereld."

Ook de Nazcalijnen, enorm populair bij toeristen, hebben volgens de onderzoekers vermoedelijk te maken met de aanwezigheid van water. Een recente theorie stelt inderdaad dat de lijnen samen een kaart vormen die de locaties van de 'puquios' aanwijst.  (br.hln)