"Vrouwen niet geschikt als rechter"
Egypte telt nauwelijks vrouwelijke rechters. Geen wonder, als je weet
dat "vrouwen er niet geschikt voor zijn" aldus de mannen. Maar toen de
Raad van State onlangs een reeks vrouwelijke kandidates weigerde, werd
de rechtbank wél teruggefloten.
Vorige maand stelde een reeks pas afgestudeerde rechtenstudentes zich
kandidaat voor de Raad van State. Tot nog toe telde deze belangrijke
administratieve rechtbank geen vrouwelijke rechters. De Raad van
State weigerde ook nu de vrouwelijke kandidaten. Bij dit moeilijke werk
zou een vrouw in conflict komen met haar taken als moeder en vrouw, was
een van de redeneringen. In een speciale commissie stemden 334 leden
tegen vrouwelijke rechters en nauwelijks 42 voor.
Praktische
bezwaren Midden maart vernietigde het Grondwettelijk Hof
die uitspraak. De Raad van State stelde daarop alle nieuwe benoemingen
met drie maanden uit. In die periode wil het onderzoeken of en hoe het
vrouwelijke rechters kan aanvaarden. Het gaf nu al toe dat er "geen
obstakels zijn voor de islamitische sharia, grondwet of wet", alleen
"praktische bezwaren".
Geen discriminatie Met
het uitstel heeft de Raad van State alleen "bevestigd dat er geen
discriminatie zal zijn", zegt Mona Zulfikar, lid van de Nationale
Mensenrechtenraad. "Het betekent niet dat de strijd gewonnen is", maar
"het is een stap in de goede richting."
Helft
rechtenstudenten Pas in 2002 werd de eerste vrouwelijke
rechter aangeduid in Egypte. Vandaag zijn er nauwelijks 42 vrouwelijke
rechters, op een totaal van 12.000 rechters. Terwijl de helft van alle
rechtenstudenten in Egypte vrouwen zijn. Veel advocaten en hoogleraars
in de rechten zijn vrouwen.
Felle discussies De
houding van de Raad van State heeft tot felle discussies geleid in de
media. Ahmad Mekki, een prominente rechter, zei in een televisietalkshow
dat rechters tussen verscheidene regionale rechtbanken moet reizen.
"Wanneer
u zegt dat een vrouw kan verhuizen als een man, dan is dat
belachelijk." Volgens Mekki kan men van vrouwen niet verwachten dat ze
hun gezin achterlaten en op hun eentje door het land reizen.
|