Zeehonden maken comeback aan Baltische kust
Na meer dan vijftig jaar afwezigheid maakt de grijze zeehond opnieuw
zijn opwachting aan de Poolse kust in de Baltische Zee. Maar niet
iedereen is daar blij mee.
Eind oktober werden twaalf grijze zeehonden ontdekt en gefotografeerd
door vrijwilligers van de milieuorganisatie WWF. De foto werd
"sensationeel" genoemd omwille van de grootte van de groep. Toch zal
zo'n beeld waarschijnlijk steeds meer gewoon worden. Het aantal
zeehonden is in de voorbije twintig jaar gegroeid van 4.500 tot 20.000
dieren in de Baltische zee.
Ambassadeurs van het leven
"De
zeehonden zijn de ambassadeurs van het leven in de Baltische Zee", zegt
professor Krzysztof Skora van het Instituut voor Oceanografie aan de
Universiteit van Gdansk. "Hun gezondheid gaat erop vooruit en we vinden
minder zware metalen en giftige stoffen in hun lichaam. Dat wijst erop
dat de zee minder vervuild is dan vroeger."
Het aantal zeehonden
is echter nog ver onder de honderdduizend, de geschatte populatie rond
het begin van de twintigste eeuw. Van dan af werden ze uitgeroeid omdat
ze concurrentie vormden voor de vissers. De overheid kende zelfs premies
toe voor gedode zeehonden.
Einde de jaren tachtig braken
eindelijk betere tijden aan voor de dieren. De staten rond de Baltische
Zee zagen het belang in van de bescherming van de dieren voor het
ecosysteem. Zweden speelde een pioniersrol met de herintroductie van de
dieren, en in Polen kwam in 2000 een kweekcentrum, dat elk jaar dieren
uitzet.
Bekogelen
Maar niet iedereen is
tevreden met de comeback van de zeehonden. Sommige vissers beschuldigen
de dieren ervan hun vangst te verminderen. "Zeehonden zijn een ramp",
zegt Zbigniew Pyra, hoofd van de Visserscoöperatieve in Stegna, een
gemeente aan de Baai van Gdansk. "We verdienen ons brood niet meer. Ik
heb al twee maand geen zalm meer gevangen. Bij elk net zwemmen
voortdurend vier of vijf zeehonden. We bekogelen ze met stenen, maar het
deert ze niet. Dan vinden we graten en viskoppen in onze netten."
De
vissers willen compensatie van de overheid, net zoals boeren wiens vee
gedood wordt door roofdieren. Maar volgens professor Skora overdrijven
ze de klachten. "We proberen die data te verzamelen, maar we krijgen ze
maar zelden van de vissers. Als ze compensatie willen, moeten ze hun
verlies bewijzen." Volgens Skora kunnen de lokale gemeenschappen
bovendien inzetten op toerisme.
|
