Fernand Khnopff 1858 - 1921 was een Belgische kunstschilder
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Fernand Khnopff (Grembergen, 12 september 1858 - Brussel, 12 november 1921) was een Belgische symbolistische schilder, beeldhouwer en ontwerper .
Hij bracht zijn jeugd door te Brugge, later verhuisde hij met zijn ouders naar Brussel. De zomer brachten zij in het Ardense dorpje Fosset (gemeente Sainte-Ode) door, waar Khnopff later vele landschappen zou schilderen. Hij ging op aandringen van zijn vader aan de Brusselse Universiteit studeren. Reeds na één jaar staakte hij zijn rechtenstudie en schreef zich in voor een opleiding aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten.
Zijn voornaamste leraar was er Xavier Mellery. Tijdens een reis naar Parijs in 1877 onderging hij de invloed van Delacroix en in Engeland maakte hij kennis met de broederschap der Prerafaëlieten.
In 1883 was hij medeoprichter van de Groupe des XX. Hij exposeerde ook op de Parijse Salons de la Rose-Croix van Joséphin Péladan, en bij de Weense Secession.
Een jonge Engelse dame (1898), een sculptuur van Khnopff uit het Musee d'Orsay
Khnopff had een veeleer gesloten persoonlijkheid en was een eenzaat. Toch werd zijn talent erkend tijdens zijn leven. Hij werd bekleed met de Leopoldsorde. In 1900 ontwierp hij, geholpen door architect Pelseneer, zijn eigen woning als een schrijn gewijd aan het ik. Zijn werk werd in literaire uitgaven van de Brusselse uitgever Edmond Deman ter illustratie gebruikt.
Zijn zuster Marguerite, waarmee hij een zeer intieme band had, was zijn favoriete model. Hij had erg te lijden onder haar huwelijk in 1890.
Zijn zuster Marguerite
De kamer waar het portret van zijn zuster Marguerite is in gemaakt vormde een soort van toevluchtsoord in zijn woning in Brussel, waar Khnopff zijn geliefkoosde werken en reproducties bewaarde.
De schilderijen van Fernand Khnopff behoren tot het symbolisme. Khnopffs meest bekende onderwerpen zijn landschappen te Fosset, portretten van dames uit de Brusselse bourgeoisie, stadsgezichten van Brugge en symbolistische composities. Uit de meeste doeken spreekt een mysterieuze, bevreemdende sfeer. Zijn personages vertonen vaak androgyne trekken. Zijn meesterwerk is De liefkozing uit 1896, een afbeelding van Oedipus die zich tegen de sfinx aanvlijt.
De liefkozing uit 1896
In 2005 eindigde hij op nr. 102 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.
Hij overleed op 12 december 1921 te Sint-Joost-ten-Node. Zijn werk geniet sedert de zeventiger jaren van een hernieuwde belangstelling en erkenning, zodat de kunstwereld hem nu beschouwt als het boegbeeld van het Belgische symbolisme.
|
