"Ik eet als een paard, maar ben vel over been door zeldzame ziekte"
Zoveel kunnen eten wat je wil klinkt voor veel vrouwen als de ultieme
droom. Voor de Britse Carole French echter is het eerder een
nachtmerrie, ze blijft ongezond graatmager, wat ze ook naar
binnenspeelt.
Carole French heeft een erg zeldzame ziekte, in de hele wereld is er
slechts een ander geval bekend, genaamd fibrositis disproportie.
Hierdoor kan haar lichaam geen vet opslaan en is ze zo mager dat ze
kinderkleding moet dragen omdat niets haar past. "Ik word voortdurend
aangestaard omdat mensen denken dat ik anorexia heb. Velen zeggen me dat
ik geluk heb zo mager te zijn, het enige wat ik wil is bijkomen. Ik eet
als een paard en trakteer mezelf regelmatig op fastfood, maar ik blijf
vel over been. Mensen kunnen ontzettend wreed zijn, ik zie er anders
uit, maar ik kies daar niet voor. Ze staren en nemen foto's van mij, dit
maakt mij echt overstuur. Ik begin de dag met een warm ontbijt, eet een
salade met kaas als lunch en 's avonds ga ik naar de afhaalchinees, dit
spoel ik door met een bier."
Toen
Carole geboren werd, leek ze perfect normaal te zijn. Maar haar ouders
merkten na een tijdje op dat het, in vergelijking met leeftijdsgenoten,
langer duurde om te leren zitten, kruipen en wandelen. "In de lagere
school bleek dat ik anders was, ik was klein en had erg magere armen en
benen. Op mijn dertiende woog ik amper 25 kilo. Mijn ouders waren
overtuigd dat ik met een eetstoornis kampte. Het enige wat ik wilde was
net als mijn leeftijdsgenoten rondingen te krijgen. Als tiener werd ik
voortdurend gepest, ze noemde me insect en zeiden dat ik anorexia had.
Ik at voortdurend koolhydraten en at verschillende borden leeg bij het
avondmaal, maar niets leek te helpen. Zelfs mijn moeder ging met me naar
de dokter om zeker te zijn dat ik geen eetstoornis had. Het duurde een
jaar voor dokters de juiste diagnose konden stellen."
"Door
mijn ziekte heb ik niet evenveel spieren als anderen en haast geen
lichaamsvet. De kans is groot dat ik met andere gezondheidsproblemen te
kampen zal krijgen. Ik ben voortdurend vermoeid, de kans is groot dat ik
osteoporose en artritis ontwikkel. Er bestaat geen medicijn voor, ik
moet simpelweg met mijn aandoening leren leven. Mijn man Steve en mijn
kinderen zeggen dat ik perfect ben, en veel vrienden willen met me
ruilen, maar dan herinner ik ze aan het gestaar en de opmerkingen. Er is
niets dat ik kan doen om mijn lichaam te veranderen", besluit Carole.
|