+Poëzie.
Ik herinner het me nog een keer: In gekoesterde dromen heb ik soms een gelukkige stijgbeugel. En ik voel het been in mijn handen. Opnieuw is de verbeelding aan het koken, wederom heeft haar aanraking het verdorde hartbloed verbrand, en opnieuw angst, enopnieuw liefde.
LIEFDE ... Alles is bekend: Liefde is geen grap, liefde is de lente klop harten, en om te leven zoals jij, met één geest, het is eindelijk belachelijk,stom. Anders voor Waarom zijn de paden onder de maan?Waarom verkopen de zijn dromen? strandventers bloemen aan de lente? Als er geen liefde was, is het nietnodig om in de tuinenrond te dwalen.Misschien zouden zelfs de nachtegalen verdriet hebben nagelaten voor het podium. Waarom lopen, stilte. Is het vuur niet in zicht? En de nutteloze maan roestte in het hemelse pakhuis. Stel je voor: Niemand zou verliefd kunnen worden. En mensen begonnen meer te slapen, meer te eten, minder vaak te scheren, de verzen hebben gegooid om te lezen.Maar nee, niet zonder reden is er een maan en een sonore zoektocht naar de gitaar. Het is niet voor niets dat de lente naar ons toekomt. En de stellen lopen in de tuinen. Gooi je twijfels! Liefde en geloof. Wat is gemakkelijker? Wetenswaardig de nachtegaal. Om hees te zingen langs de bosjes!
|