| + Poëzie.
  
 
  Onder de rode olm, de veranda en de binnenplaats, de maan boven  het dak, als een gouden heuvel. Op de blauwe ramen is het gezicht  doorweekt: De oude man dwaalt door de wolk. Het korenveld groeit  op en de ziel der zielen met een gekletter van de hemel valt in de   wildernis. Ik herinner me de tijd, het was als een geluid, het sneed   zijn snavel in een houten tak.Ik was in het gras, maar het beenmerg  geloofde in het veld en het watergeluid.In de grens onder de spar,  waar de wolken zijn, droomde ik van de rivieren van gouden valleien. En ik hoorde mijn geest over de rand van de heuvels, waar geboorte  is in het zaaien van woorden.  
 
  
 Het nieuwe jaar is vol met triomfen, over het raam drijft sneeuwstorm,
 goede, mooie woorden.
 We spreken met een glimlach naar elkaar.
 Wens en ik wil, vrienden:
 laat het zijn, en dit ligt in onze macht,
 elk moment van zijn
 glinstering beetje geluk!
 Bij de splitsing heeft de rechter het pad gekozen,
 altijd in waarheid en mooi leven.
 Maar tegelijkertijd onbedoeld
 niet verdrinken in de zee van positief.
 Alles zal uitkomen, het is de moeite waard om te zien
 in de schittering van het licht, het levengevende licht.
 En over het verleden om geen spijt van te hebben,
 we moeten het heden niet vergeten.
 Ik wil vanuit mijn hart verlangen
 om in liefde te leven, hoeveel het betekent.
 Moge de genade bij u blijven,
 en het geluk zal u niet vergeten.
 Moge het geluk elk huis betreden.
 In het nieuwe jaar wou ik dat het zo was.
 Ik zou ook willen dat het later
 nooit meer zal verdwijnen. Het is nieuwjaar!!!
 
  
 
  Wat kleurt het meisje? Geen felle kleur van lippenstift, geen
 goud, geen fluweel, geen zijde.
 Wat kleurt het meisje? Wat voor soort dingen heeft ze nodig?
 Over dit zeggen ze in alle tijden: niet trots,
 maar vriendelijk en bescheiden, niet gedurfd,
 maar gehoorzaam en eenvoudig, zodat ze, door de
 wereld oneindig te zuiveren, zou vluchten voor
 lege praatjes. Er zijn geen slechte woorden,
 geen opschepperig geschreeuw,
 schoonheid is niet om onder ogen te zien,
 nee ziet er onfatsoenlijk en wellustig uit,
 en er is respect voor de moeder, voor de vader.
 Mooi is zij die zichzelf vernedert en zijn naaste
 vergeeft. Degene die zichzelf niet durft
 te liegen, onbeleefd te zijn en wraak te nemen is
 prachtig. Het schijnt fel met de schoonheid van een
 wonderbaarlijke. Degene met geweten
 zegt: "Wees kuis, hardwerkend, eerlijk,
 dat is Gods gebod!" Tegenwoordig willen velen
 anders zijn en slaafs dienen tot valse schoonheid.
 Ik wens jullie meisjes, ik zal niet zijn zoals jij,
 en met al mijn macht om naar zuiverheid te
 streven. Als liefde, geloof, vriendelijkheid elk uur
 vol leven zal zijn. Dan redt de hemelse schoonheid,
 de Heer siert ons op wonderbaarlijke wijze.
 
  
 
  
 
  
 
  
 
  
 
  
 zingende serenades onder haar raam. Romeo, je zingt opnieuw, dan een halve toon, dan de hele toon. Ik herinner me wat dit
 kreunen heet, maar je zang is ondraaglijk voor je fantasieën.
 Het kan me niet schelen! Jij om bij me te zijn op deze nacht.
 Ik wilde je, naïef! In bed en je was weer in het bordeel te zien.
 Ik geloof je niet! hoe kon je? je liegt altijd en bent goddeloos.
 Hier in het raam klimmen, voorzichtig, waar met het paard?
 ben je gek geworden? nee, nee! laat het paard daar in de tuin
 achter! Ik weet het, hij is je vriend en hij is je dierbaar. Maar de
 ochtend zal binnenkort, morgen heel snel.
 Ah! Ik ga zelf gek worden.
 
 
 
  
 
  |