+ Poëzie.

Lieve hartsvriend, zing! Ik luister naar u en misschien met een

zorgeloze glimlach zal ik alles onthouden. Hoe hij leefde liefde, 

en hoe hij toen woonde, gelukkig opwinding gekweld in de ziel eeuwig

begraven.En daar, staren, slapen zonder te zingen.  

Vrienden gekoesterd. Het fornuis, waar de opwarming van de aarde, 

 bevriest het hart. Dus zingen, krakende, ruisende, mijn lieve hart 

tot het laatste vuur niet gedoofd.

De dagen komen, de nachten gaan.Weet je, ergens heel dicht bij je,

de hele tijd dat iemand wacht. En iemand heeft een naam in het hart, 

houdt als een talisman in de borst en fluistert zachtjes "Ik mis het, kom ..." 

En je zult komen, horend dat je zalverbranden, zo als de mist in de ochtend. 

En iemand zal opnieuw wachten.En zwemmen voor de dagen van de

nacht. Iedereen fluistert iemand, heel stil: "Ik mis zo, ... kom ..."

De dagen verstrijken, pas nacht. Het hard roept. Weet je, ergens bij jou in

de buurt, niemand wacht op je ...,Maar het hart ademt van liefde, 

bang om zelfs maar een druppel te verliezen. Loopt een traan ...

en nauwelijks hoorbaar: "ik dus ... ik wil ... jij ... knuffel ..." 

Ze klinken, ze zijn blij, nooit moe, ze triomferen in de overwinning, 

ze zijn voor altijd gezegend. Wie zal in de omringende klokken volgen, 

Wie zal er op zijn minst een kort moment voelen. 

Mijn harmonieuze taal. 

Laat mijn vrijheid voor allen vreemd zijn , laat allen vreemd voor

mij zijn, in mijn tuin komt de natuur op en woedt. 

Ik ben een medeplichtige aan haar in alles.

De sneeuw draait, de sneeuw valt naar beneden.

sneeuw! Sneeuw! Sneeuw! Blij de sneeuw.

Voor beest en vogel geen blijdschap geen plezier.

Veel plezier voor kinderen!

Verspil je leven niet van woede, pijnlijke gevangenschap, 

voor een hele reeks overtredingen die zich al jarenlang voltrekken. 

 De pijn van het hart, van laag geschokt verraad, op die mensen

die dichtbij zijn, maar niet bij jou. Verspil je leven niet aan minder goeie

vrienden, over ijdelheid aan schoonheid. Met een euro cent, worden we

niet armer, geloof me. Waardeer iedereen als het laatste uur. 

Verspil je leven niet, je tevergeefs.  

Spreek zachte woorden. 

Spreek vrijmoedig, schaam je niet. 

 Versla trots, de overwinning. 

Spreek zachte woorden. 

In feite, soms, en niet meer nodig. 

Geloof me. de warmte van het hart zal blij zijn. 

Spreek zachte woorden. 

Laat ze niet sparen. Probeer niet om hun gevoelens

te verbergen en anderen te helpen.

Spreken zachte woorden.

Gelukkig elke dag. We hebben de tijd. 

Het leven is niet herhaald. 

Volle maan steeg over de weide.

Onveranderlijke schitterende cirkel, glanst en is stil.

Bleke, bleke, bloeiende weide, duisternis van de nacht,

die er langs kruipt, rustend, slapend.

Het is eng om op pad te gaan. Onduidelijk alarm

onder de maan regeert. Hoewel je weet de zon zal

vroeg in de ochtend uit de mist komen.