+ Poëzie.

Oktober

Het bos schudt al de
laatste bladeren van zijn naakte takken.
De herfstkou is gestorven. De weg bevriest. 
Moeder loopt nog steeds naar de molenbeek,
maar de vijver is al bevroren.Het is reeds winter.

Voor de wintervakantie.
Voor een groene kerstboom.
De witte jurk zelf.
Genaaid zonder naalden. 
De witte sneeuw heeft de vacht 
met een de wind afgeschud.
En het is mooier dan alles.
In een groene jurk.

Er zijn vreugde en ongeluk in het leven. Er zijn ontmoetingen en

afscheidingen in het leven.Een gekke ster lacht, 

er komen regenstreken en sneeuwstormen huilen. Dit is de zaak ons leven.

 Dat we lachen, het verdriet, de tranen verwarm dan we van

iemands zachte handen, die vaker dan de hartslag , zal de klok ruisen,

de minuut zal kruipen. Leeft het leven van hun kalenders.

En wij verheugen ons opnieuw, als kinderen. Dank uw lot, dank

dank voor het feit dat u in deze wereld leeft. 



Laat een vrouw alleen huilen als de geliefde tegen haar zal zeggen 

met jou in het leven, zal ik een droom voorbijgaan", 

en een kus van liefde die haar geeft. 

Laat een vrouw alleen huilen als het kind de eerste lach hoort horen.

En naast hem, zorgzaam en trouw, zal op zichzelf drukken,

woorden van liefde fluisteren. Laat een vrouw alleen huilen 

als ze een jaar met een leven, geliefd, toegeven aan zichzelf:

"Het leven wordt tevergeefs geleefd!", en zal hem een

​​lieve glimlach geven. Zij vond de reden. 

De handen van vrouwen, twee witte vleugels,  
wat we zijn vernoemd naar hem in de straat,  
en het leven onder de ruwe en sobere 
handen van de vrouw houden ons van het kwaad. 
De handen van een vrouw, jij bent alleen, 
wat stopt alle grijze dagen 
op de vakantie van hoop, liefde en succes. 
De handen van vrouwen als de schoonheid van de Lente 
Dank u voor mannen geschenk gegeven, 
het betekent veel voor ons.

Alle paden leiden naar de Happy World. Leven in deze wereld gelukkig 

daar met de goede trouw beslecht forever.

Daar is de wind van het lachen van vreugde de rivier, daar gember

zonnestralen spelen, er sonore lach sterren 's nachts en de kleine

bewoners van het land neerdalen op een straal van goede dromen. 

Er zijn wizards helder jeugd, grappige verhalen wonen in de buurt, 

er is zelfs een verlangen nooit mist, oneindig koekoek koekoek jaar, 

niemand ziek, niemand lijdt, en als plotseling de berg daar dwaalt, 

de goede fee dat uur zal vliegen. En Air Balloons is zal draaien. 

Mooie feeën worden achter bossen gehouden.Een enorme kristallen

kist met wonderen. En als iemand een wonder wil, dan kun je

vanaf daar dit wonder krijgen. Naar de gelukkige wereld op de

heldere weg. Alleen goede mensen gaan zonder alarm. 

Alle goede mensen,gelukkige mensen.

Werk aan wonderen en droom van een wonder. 

Liefde, het kan anders zijn. Het is een reflectie op het ijs. 

Het gebeurt alsof een pijn niet reageert, het gebeurt dat

appelbloesems bloeien. Het kan een wervelwind en een vlucht zijn. 

Het is een ketting en een gevangenis. We rusten haar en werken, 

en we offeren ons leven. Maar er is nog steeds een liefde die 

onmerkbaar zal passeren. En, tillen, helpen. Jij zal door de jaren heen leiden,  

en zal tot de laatste dagen je geweten zijn. 

De minuut die leefde, hoe langer het jaar van de slaap. En de vlinder,

wiens leven aan een blad is gebonden, wordt niet nauw opgenomen.

Elk moment heeft een speciale kleur, vanuit een drukke, drukke staat. 

Hij is somber voor iemand wiens hart zwaar van boosaardigheid is, 

verguld met goud.Voor alle seizoenen hebben de tijden plezier, 

op elke leeftijd is er geluk. Maar wijsheid is de top van de kunst

van het waarnemen van comfort voor het leven.