+ Poëzie.8X

De maan voor de eerste keer deze kettingen en het trillen van

jurken en de kracht van het bewonderen van lippen.

Het gipsachtige epische efemere beeldhouwwerk

beeldhouwt geen enkel buste met niemand.

In wiens hart stroomt al zijn bloed snel naar glorie,

wegglijdend van zijn wangen.

Daar slaat ze de handen van de minister van de

en de aorta worden in een knot geperst.

Het leven is mooi en helder, het leven is vrij en gemakkelijk, het 

leven is een zonnige dageraad, het leven is hemel prachtig licht, het 

leven is glimlachen en bloemen, het leven is vol schoonheid, het 

leven is de liefkozing van vriendelijke woorden,het 

leven is kinderen en liefde.

Ik ben mijn leven al jaren aan het meten. 

Hoe oud is mijn jaar? Al mijn jaren zijn over de schouders, 

en de andere is gewoon niet gegeven. In het begin had ik haast 

om zo snel mogelijk een volwassene te worden. Toen vroeg ik me

bescheiden: "Kun je niet snel ontsnappen?" 

Dag na dag wandelen we samen in de voet, we aanbidden één lot.

Sta mijn jaar niet ter plaatse stap zelfs op het pad. 

Ik ben mijn leven al jaren aan het meten. Hoe oud is mijn jaar? 

Ik, mijn jaren, ben met jou. En de andere wordt gewoon niet gegeven. 




De bloemen zijn een heerlijke geur, 
het houdt genade en kracht 
en tederheid in.De hele wereld 
schijnt.Alle lichten schijnen helderder. 
Laat de schoonheid altijd fragiel is;
De bloemen verdorren heel snel, 
maar alsof de hand van de Heer 
patronen in onze ziel trekt. 
Geef vrouwen bloemen, 
zonder een gelegenheid geef opnieuw. 

Het leven is........ 
God, ieder van ons 
zendt zijn eigen weg, we kunnen 
hem niet herkennen , we kunnen hem niet uitschakelen. 
Hij is niet eenvoudig, hij wordt een bestemming genoemd. 
Het laatste punt is een kerkhof. Alles daar zullen we rust vinden. 
Wel, tot die tijd gaan we onze eigen weg, iemand de berg af, een 
andere - een steile klim. Kohl heeft het pad niet bepaald, het 
lot niet vervloeken, het kan niet worden bedrogen. 
En geen medelijden met jezelf hebben. 
Het belangrijkste is om te gaan, 
en in dit leven is de essentie.



We zijn erg afhankelijk van wat er in de buurt is. 
Van stilte van lange en neergelaten handen. 
En gezien het uiterlijk van een toevallige, 
koesterende woede, Uit het feit dat deze per ongeluk 
overleefde. We zijn afhankelijk van de keuze,
in ons voordeel of niet. Hoe moeilijk het ook voor ons is, 
we zijn afhankelijk van tegenslagen. 
Van liefde, en van jaloezie, van de glimlach van het lot, 
En van het onbekende dat op het punt staat te smeken. 
We zijn afhankelijk van de meningen van de omringende massa's, 
vergetend in opwinding, dat hangt van ons af. 






Als het hart pijn doet, en de koude rilling, 

aarzel dan niet om lief te hebben, de rest zal volgen. 

Als je allebei liefhebt en spijt hebt opgehouden, probeer dan vergeef, de 

rest is de details. Om te sterven of te leven, met dit gevoel is niet

verschrikkelijk, je wist hoe je lief moest hebben.

De rest is niet belangrijk