|  
 Met de zon gebogen over de donkere aarde, met mijn blik,omhels ik het hele doorkruiste pad: ik zie dat de duisternis
 van de woestijn is gedoofd. Dag gedoofd en leidde de nacht.
 Gewoon iets vreselijks flikkert met een patroon.Wee het verledendoor geheim verwijt. In de verwarde loop van onrealiseerbare
 dromen. Er zijn miljoenen tranen daar vergoten.
 Het is een schande en pijn dat het zo onbegrijpelijk is. Deze waasplekken gloeien, het is alsof de boodschap
 die niet is bereikt. Alles, oh, alles, zou er alles mee
 dragen!
 
 Ik feliciteer je met het aanbreken van de dag. Op de stromende, slaperige ochtend. Op deze
 zachte inktkleur. Gescheiden aan parelmoer.
 
 Gefeliciteerd met de kristallen wereld. Raak hem
 aan hij breekt, hij wordt roze sterrenstof
 opgelost bij zonsopgang.
 
 Ik adem stil op het glas en raak mijn
 lippen nauwelijks aan, de gevoelens worden
 subtiel verscherpt  hiermee feliciteer ik ook.
 
 Gefeliciteerd! Ik wens een mirakel ter ere van het feit
 dat de lucht helderder wordt. Ter ere van het feit dat
 er een nieuwe dag komt, wens ik sneeuw.
 
 Ik wens een slokje vorst. Gouden melodieën
 van de schat, Een zaal leeg in de geuren
 van een roos. En ook sprekende blikken.
 
 Ik wens de dromen van dronkenschap, om de vleugels
 langer dan staal te maken, wens ik liefde en geluk,
 hoe afgezaagd het ook zou klinken.
 
 Ik feliciteer u met het aanbreken van de dag. Het is nu
 opgelost in kleuren. En zal bijna spoorloos verdwijnen.
 Maar is het niet, een glorieuze vakantie?
 
 
 |