Weet je, ik wil dat elk woord van het  ochtendgedicht 
plotseling in je handen wordt uitgestrekt, als een verveelde
 tak van sering.Weet je, ik wil dat elke regel plotseling uit 

de maat barst en de hele strofe in flarden scheurt, om op je hart
  te reageren. Weet je, ik wil dat elke letter je in liefde aankijkt.
 En het zou gevuld zijn met de zon,  als een druppel dauw in de

 palm van een esdoorn. Weet je, ik wil dat de sneeuwstorm in 
februari aan je voeten weerstaat. En ik wil dat we net zoveel
 van elkaar houden als we nog te leven hebben.