+ Poëzie.
De dag is gekomen. En opeens werd het donker. Licht verlicht. We kijken uit het raam. Sneeuw wordt wit, wit. Waarom is het dan zo donker?
Geluk is geloven als men niet gelooft, en ademen met de laatste energie. En het is zo eenvoudig, kinderachtig om te hopen. Waar je echt van houdt. Lacht van tranen van wanhoop. Terugkomen, voor altijd weggaan. In een gesprek bij toeval voorbijgaan. Wat jaren zou hebben gezwegen. Geluk, een vriend om de laatste te geven. En als tegenprestatie vraag nergens om. En vraag om vergeving zonder woorden. En liefde zo veel ongebreideld. Geluk is om roekeloos oprecht te zijn, en geen spijt te hebben van wat er gezegd is, en te dromen van een wonderbaarlijk ondenkbaar. En eenmaal te kunnen vergeven. Geluk zit in die zwart-witte toetsen, en in die snaar op één of andere manier gescheurd. En in de glimlach die je me geeft. In elke dag die ik heb meegemaakt. Geluk is regenachtig in september. Zoek een regenboog-zonnige blik. Geluk is om iemand gelukkig te maken, althans voor het kortste moment. Dat is geluk!
|