+Poëzie
Jaren gaan voor altijd weg, ze verdwijnen als stromen. Zoals regenval en het jaar zijn niet hetzelfde. Jaren zijn als regenbuien: soms hevig, soms gierig. Jaren zijn als regens er zijn goed en kwaad. Maar in het jaar wanneer de winter sneeuwstorm. Neem als een voorbeeld de gevallen tuin, waar de witte stammen van de kou vandaan komen. Maar alle tevergeefse woede zondigt niet. Benader alleen diegene die zich niet overgeeft. Die geen storm of problemenstoort. Degene die een man blijft in onmenselijke tijden. Laat het verdriet voor je hetlicht niet aansteken, laat het leven ons altijd vragen stellen, laat ze moeilijk zijn, maar toch. Terwijl we ze horen, ritselen de bladeren voor ons, leven is een verandering van vreugden en tegenspoed. En regen, en zon, en vorst, en hagel. Alles was, zal zijn, en zal honderdmaal voorbijgaan. Zonsopgang brandt voor ons, en het maanlicht beeft trillend over de daken.
|