+Poëzie.
Ik trek verzen als schilder uitvoertekenreeks landschap. Net als zeilschepen op de eindeloze zee als een fata morgana verschijnt in het zand van de woestijn. Ik palet woorden trek clearing. Hoe the golden zwaaien rogge. Net als spinnen hoofd van de bosbouw dope en zingt de zomer regen. Ik pen afleiden elk detail van deze rijm over mooie en pure liefde. Zoals in de nacht verdwenen alle onnodige geluiden. En de aarde is mooi in die stilte. Ik schilder met gedichten als een kunstenaar met een penseel. Mijn stad in de avondlichten. En niets, ik verstop me nooit voor mensen.
|