Oktober, oktober! Een betoverende zonsondergang is
paars gekleed, als esdoornbladeren,
en nukijk ik voor een dag op 
rij naar de mysterieuze wereld in liefde.
Welke kleuren een vorstelijk
patroon aan de rand van het bos vormden ,
sommige eiken hielden alleen de kronen 
over en de naalden waren een ongekend gordijn.
Vervang je handpalmen voor goud,
probeer de natuur niet voor hebzucht,
dit is hoe ze een prachtig brood breken
op een uitgenodigd feest voor de mensen die zijn gekomen.
En, de ziel vervuld van verrukking,
niemand kan het stoppen,
wie weet of de zondaar op de gevangenis wacht,
of de natuur om goud heeft gebeden.