Houd zorgvuldig van je leven,
kus zachtjes het pluis van de pasgeboren dochter,
en vertel haar dan, wanneer de hemel van de sterrenhemel
 beige wordt, bij dageraad licht met rijmend handschrift,
of stuur een brief naar die eerste engel die zijn 
geboorteland van verlangen en ellende heeft behouden:
 leven, het is klein en glorieus, een afbeelding op het hart, alsof
 in een andere kerk de Maagd. Dus hou van je leven, met die
 grote pijnlijke tederheid waar je zelf klaar voor bent om te
  schreeuwen en te huilen, dus hou van, en plotseling een 
nieuw en vergeten oud, met sneeuw bedekt meisje in een
 kleurrijke hoed. Omdat ze hier is, bij jou, en ze zal bij
 je blijven, ze zal zich aan haar borst vastklampen en 
goedgelovig in haar ogen kijken. Houd dus zorgvuldig 
van haar, de schoonheid van het leven in een chintz-jurk,
deze helderste lamp in de donkere nacht.