In het voorjaar wil ik bloemen, liefde, gedichten, prachtige liedjes, azuurblauwe dromen, zodat de wereld nieuw en interessant is.
In het voorjaar van verlangen scherper, bloemen rond geuriger, jongere mensen en vriendelijker en kleuren helderder ongerept.
In het voorjaar zijn harpen gefascineerd door geluiden, fabelachtig rinkelend, en het lijkt erop dat handen langs de snaren dansen, zoals twee vleugels.
En de stem van het instrument is insinuerend, en het is belangrijk, zoals de finger of fate. Transparant, spookachtig, bedrieglijk, als de oproep tot bekentenis en pleidooi;
Ik droom ervan om in één land te komen waar de wind kuddes wolken met zich meedraagt, waar je je lente kunt vinden en de regels van ongeschreven verzen.
Ik droom om te openen met een kraakende deur die naar de magische wereld leidt. Om tebegrijpen nou, wie ben ik nu, om de liederen van de stille
lira's te horen. Mijn droom is om in de wolken te zwemmen en levend water uit een stroom te drinken. Ik droom om de zon in mijn handen te houden. En ik weet het dromen komen uit.
|