Het was stromende regen, hetzelfde als gisteren, maar op een speciale achteloosheid. Dus als druppels is er geen nummer. En ze zullen voor altijd vallen. Ondanks dat leek he them, rain mat zoveel tijd,maar hij versloeg alles in mijn raam. En ik geloofde bijna in hem.
Plots verdwenen de wolken, terwijl de tranen op papier drogen.En alleen, in mijn handen, een traan scheen een splinter van vocht. En zo is mijn liefde voor jou. Met een onzorgvuldige regen weerklonk het. In mijn uitgestrekte hand raakte ze in verval en verdween.
|