Herfstkreten met regen, tranen op de grond laten vallen, verdrinken in gebladerte en in trieste gevangenschap. Bij het ontmoeten van de eerste koude winter voor de deur, stort langzaam de hele wereld in stilte.
De bomen kappen van lommerrijke jurken. En door de straten lopen met een gekke wind, huilt autumn in de regen, omsluitend in zijn armen Uit de paraplu's van domme voorbijgangers die rennen.
De kleuren van de natuur verdunnen met neerslag, verdriet toevoegen aan een doorleefde dag, herfst huilt met regen van de toppen van de lucht en trekt een schaduw op de plassen met gebladerte.
|