Dus ik wil tulpen in januari. Iets heel moois.
Als een wolk bij het aanbreken van de ochtend.
Niet trotse rozen, geen arrogante chrysanten.
Geen lelietje-van-dalen, geen gekleurde krokussen.
Namelijk tulpen: licht, kwetsbaar.
Houd je handen warm en zacht.
Luchtig, zoals meisjes in zomerrokken.
Dus je wilt ze mee naar huis nemen,
in een vaas zetten, gaan zitten en bewonderen,
en je fluisteren herinneren: wees niet verdrietig,
en lach stil naar je gedachten
|