En buiten het raam, om kwart voor de winter. En een vreemde opwinding in mijn hart. Betonnen huizen kruipen in lege pogingen om zichzelf op de een of andere manier op te warmen.
En buiten het raam, een kwartier tot december, daar vallen de sterren op de daken, en zelfs een bescheiden straatlantaarn. Het lijkt mij belangrijker en hoger.
En buiten het raam, om kwart voor "nul nul", vraag je waarom ik niet kan slapen. "Nog een klein beetje. Laat me alstublieft de grens van november oversteken."
|