Ik herinner me een prachtig moment:je 
verscheen voor mij,als een vluchtig visioen,
als een genie van pure schoonheid.

In de loomheid van hopeloze droefheid.In de zorgen 
van luidruchtige ijdelheid.klonk ik lange tijd een 
zachte stem.En droomde van schattige trekken.

De jaren gingen voorbij. Een opstandige windvlaag
verdreef oude dromen,en ik vergat je zachte stem,
je hemelse trekken.