In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.
Baron Ernst

Archief per maand

	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	02-2007
	01-2007
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006

G	Glorious
H	Hilarious
O	Oddish
S	Strange
T	Tempting
W	Weird
R	Realistic
I	Inspirational
T	Talented
E	Explosive
R	Relaxed

M	Magical
I	Irresistible
L	Loud
O	Overwhelming

Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !

Zoeken in blog

Inhoud blog

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Een interessant adres?

Hier staat wat
En nog wat

Het bruidsboeket dat het beter wist

klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
door Ronald Milo >

03-06-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

NOG NOOIT WAS IK ZO.... EEN MINITESTAMENT

NOG NOOIT WAS IK ZO... EEN MINITESTAMENT

speel mij het laatste kiemakkoord
nog voor ik mijn wodkaglas
in de orkestbak van eenzaamheid
gooi
de voetafdrukken van mijn teelballen
uit de universalia van je ogen wis
en de dolfijnen met hun gazellenhart
die in de schouwburg van mijn dromen
wonen
de poten breek
omdat hun natte snuit
in het lauwe water van gepofte tranen
geen steek meer houdt
en opdat ik, jouw wil, geschiedde
meer
heb ik voorlopig niet te bieden

******

opgedragen aan Affodil

03-06-2008 om 22:59 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (2)

01-06-2008

de reeks gaat verder ....

Zonsondergang in de vroege ochtend

Ik zal je schaduw schilderen
met de trage snelheid van de tijd
die zich kromt als kristal
smetteloos
rond de vleugelslag van de ruimte

Ik zal je schaduw schilderen
als een voorportaal
van extase en plaats het bronwater
van je lippen naast een naakte arm
van mijn vermoedende vingers

Ik zal je schaduw schilderen
als een onaardse gemeenschap
van tedere aanrakingen
vernietigende blikken zacht
geluister met de huid voor ogen

Ik zal je schaduw schilderen
met houtskool
uit het armzalig brandhout van verlangen
dat zich breekbaar beweegt
tussen de onvergankelijke lippen van de tijd

Ik zal je schaduw schilderen
tot ik van blindheid barst

opgedragen aan Miekemuis

01-06-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (3)

31-05-2008

Een Cosmos , binnen handbereik

opgedragen aan Venus

31-05-2008 om 00:47 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (8)

26-05-2008

Who is Who in het Verloren Bos (voor ingewijden)

Droom

Deze nacht in een droom
is de aartsengel Cadfaël mij verschenen
Hij trok een bedroefd gezicht
en toen ik hem vroeg wat er scheelde
betrok zijn gezicht nog meer en hij sprak:
"Er is op weblog.nl een genie opgestaan groter dan
Jahweh, Boedha, Confucius, Mohammed en Jezus samen
maar de wereld verstoot hem
en dat bedroeft hem en mij diep.
Ga en onderwerp u aan zijn bevelen
En ik zag in
dat ik al die jaren gezondigd had
en ging heen en vereerde
deze allerhoogste
en zie mijn hart was verblijd

Uit de kronieken van het Verloren Bos
(deel 1 :Het dagboek van een imbeciel)

26-05-2008 om 01:08 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (13)

21-05-2008

Opdrachten in willekeurige volgorde

opgedragen aan Lucienne

21-05-2008 om 13:18 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

19-05-2008

Zij omarmt mij

Pseudo-Drie-d-gedicht

19-05-2008 om 10:30 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (4)

16-05-2008

Pseudo-3D-gedicht

Pseudo-Drie-d-gedicht

Voor mensen met een gehinderd kleurenzicht :

de lichtvlek viel op / een dergelijk volmaakt jukbeen / dat het gewaagd leek / en onvatbaar / maar begeerlijk / als de schaduw rond / de nauwelijks geopende lippen / licht getint door de opgroeiende weelde / van de aanstekelijke boezem / tussen half gesloten blinden van een bloes / Ik heb haar verlaten / Beleefd maar dringend afscheid genomen / als een wereldreiziger / met het voorgevoel van een droom / die transparant verbrokkelt / omdat haar stem klonk als / geweeklaag.Geraaskal / van de wind tussen de schaduwen / van torenhoge minaretten / op de tombes / van het gedomesticeerd / en uitgebloeid voorgeschlacht / dat ze aanbad,en waarmee ze versmolt / Maar in hun schaduw / kon ik geen verkoeling vinden.

16-05-2008 om 00:59 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (4)

10-05-2008

Vogeltje vogeltje aan de wand

Een Troostakkers gedicht . Opgedragen aan Lieve
Het vogeltje is een werk van Renata Berk

10-05-2008 om 00:56 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

07-05-2008

Coprofilie

Tekst en uitleg

Ik voel mij niet meer geroepen
om een revolutie te ontketenen
in de poëzie
Wat hier staat
werd reeds gewist
nog voor ik het kritisch oog
van de lezer toelaat
Ongunstige reacties
zijn overbodig
Olie op het water
van de provocatie
Kunst en bescheidenheid
-vrees ik-
gaan niet goed samen
De uitleg van deze "coole"
politica laat me koud
al draag ik haar een
warm en ongerept hart toe
en de kinderen die zij mij schonk
koester ik toonaangevend
met de wodkafles
als een mosselpot
of een strontmachine
Kronos daarentegen vrat ze op
(zijn kinderen welteverstaan
en Poseidon vond hij,
als liefhebber van visrestaurants,
bijzonder lekker!)

Een strontmachine koesteren ?
Jawel !

Coprofilie tenslotte
is even eerbaar als literatuur
want er is geen gedicht
dat er om vraagt geschreven te worden
daar waar iedere stront duidelijk (soms te) vraagt om gescheten te worden.

07-05-2008 om 12:30 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (10)

05-05-2008

Opgedragen aan Bo .( beeje moet beetje zijn natuurlijk)

Dwaze gedachten
, als vogels vliegen ze
lager dan de perslucht
in mijn bewuste hemel
door de mij ontbrekende
onberekenbare haren heen
zij
citeren mijn kinderjaren
naakt en ongebonden
en sleuren er viooltjes plukken bij

de werkelijkheid wordt echter
altijd ergens uitgevonden
en het geluk slentert schijnbaar
aan dit oog voorbij
maar tijd
ooit door de wijsheid
als scheidsrechter
in dergelijke geschillen uitgezonden
schuift zonder morren
de al te nauwe horizon

van dit te strak geweten
opzij
en de contouren
van mijn talloze pekelzonden
maken mij
daarom niet min of meer
gelukkig
maar wel een beetje gek
en een heel klein beetje
vrij

05-05-2008 om 23:06 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (2)

30-04-2008

Het voorlaatste bezoek aan moeder

het licht stotterde
in haar ogen
in de losse bladzijden
van haar geheugen
zocht zij naar de vraag
waarvan ik het antwoord was
maar ze wist mij niet aan die zwijgzame gezel
met wie ze de strijd beëindigd had
te ontrukken
met "ik zie je zo weinig"
nam een korte herkenning de bovenhand
op de uitgedoofde gestalte
de herhaling ebde over en weer
op het ritme van schaduwplekken
met de schaarse betekenis
van een huiverige herinnering
"gisteren kwam je vaker"
de kamer rook naar stilstaande
bewegingen en in het bed
lag wat schraal leven
al opgebaard
als vertrapt gras
als een eigenzinnig vuur
uitgedoofd door zijn vermoeide haard
"ik zou zo graag
de kleinkinderen nog eens zien"
schreef haar hand onbeweeglijk
in mijn tranen
"morgen" wreef ik zacht in haar voorhoofd
en ze glimlachte
dat ze het niet begreep

30-04-2008 om 02:02 geschreven door Ernst-Georg

» Reageer (5)

28-04-2008

De geur van laurierkransen

plots overvalt het mij
als een rukwind
die door een smalle kier raast

ik kan niet wachten
ik heb haast
ik moet je omhelzen

hier en nu

op straat

alsof hier op iedere hoek een bed staat

het staat er niet
zeg je zachtjes

we kunnen ook op de divan slapen
weerleg ik onderdanig aan jouw ogen
en met niet te stelpen verlangen

jouw schriel verzet
verken ik
met onthutste lippen
overschrijd ik
de levenslange afrastering
schrijlings maar overbodig want jij wacht
mij al op bij het hek

geopende deuren
van tederheid sluiten elkaar
als handpalmen verstrengeld
op de grond

ik droom niet

want heel in de verte
blaft onze hond
zorgvuldig articulerend