In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn,  dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.    
Baron Ernst

Archief per maand
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
    Foto
    G Glorious
    H Hilarious
    O Oddish
    S Strange
    T Tempting
    W Weird
    R Realistic
    I Inspirational
    T Talented
    E Explosive
    R Relaxed

    M Magical
    I Irresistible
    L Loud
    O Overwhelming

    Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
    Foto
    Zoeken in blog

    Inhoud blog
  • E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Een interessant adres?
    • Hier staat wat
    • En nog wat
    Het bruidsboeket dat het beter wist
    klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
    door Ronald Milo >
    23-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     




    Een steen van eikenhout




    ik heb geleerd steen te worden

    onbeweeglijk

    heldere geuren van het avondbos
    in mijn poriën knopend
    krans na krans

    aan de gretige wortels van de oereik
    geef ik steun

    sap geurend naar jonge nestvogels
    stroomt langs mijn gladde huid
    die zich ondoordringbaar sluit

    voor die grote druppels
    moedig hout

    voor de waterloze schors
    die mij onvermoeibaar
    tracht
    te vermurwen
    met dit inbijtend vocht

    maar ik heb geleerd steen te zijn
    bikkelhard
    het hakhout
    af te wijzen

    maar nu
    in het uur dat eiken niet meer denken
    en jouw tranen
    over mijn wangen rollen
    heb ik geleerd eik te worden

    te groeien

    en toch steen te blijven



    Muziek: Glissando's uit Automne van Macel Grandjany, Kathleen de Vijlder Harp





    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (5)

    25-09-2008
    Misschien niet het idee van de schrijver, maar ik zie het zo
    Gehard door de wrede wereld + verzacht door de liefde = evenwichtigheid en stabiliteit.

    25-09-2008 om 11:37 geschreven door Venus


    ...
    Eigenlijk zou die steen, zich steen- en steenrijk moeten voelen met die eik bij hem, die tranen op zijn hardheid drupt.

    25-09-2008 om 08:56 geschreven door thea


    24-09-2008
    Ik erken ...
    ... dat het weerom zeer aanspreekt, mooi klinkt en verrast.
    Ik kan er helaas niet achterkomen wat hier de kerngedachte is die eronder steekt.
    Verdere reacties zullen mij misschien meer klaarheid brengen.
    Ik ben -geef ik toe en zullen jullie beamen - nog maar een dummy wat poëzie betreft ...
    Maar ik ben al blij met de muziek en met het beeldmateriaal dat er omheen zit.
    Gewoon ondergaan en ervan genieten lijkt me ook al best.

    24-09-2008 om 18:07 geschreven door Cyberfox


    Versteende emotie
    Leren hard te zijn, in echoënde stilte pijn verbijtend. Het leven als drager van sterfelijkheid verslijtend. Terwijl de hardheid van t zijn wegsijpelt in starheid. Zoals een nagel het fingerspitzgefühl verbergt achter ongeziene emotie. Niemand vraagt waarom en door wie littekens worden gekrast in verhardende blaasjes van zuivere longen. Door wat wordt de adem tot verstenen gedwongen? Arm hart, je voelt kei-hard. Zelfs tranen zouden verstenen van dit prachtige gedicht Ernst. Amai Groeten, Uilenspiegel.

    24-09-2008 om 16:47 geschreven door Uilenspiegel.


    ..
    De boom en de steen. Ik voel de vochtigheid en ruik de geur van vergane bladeren. De klimop die de boom en de steen tot één maakt. Verbonden in de schaduw van het donkergroene bos. Groetjes.

    24-09-2008 om 16:29 geschreven door Ludovikus




    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!