Mensch, mensch, mensch het was heute precies ne eerste communicantenfeest op het kasteel. Kamiel met zijn Rosa, Pros en Irma, Bojako met heur ventje. Hoe noemde die ook alweer , allez 't heeft geen importentie voor het verhaal. Maar hoe noemde die ook weer. Hebben jullie dat ook dat ge op een naam niet kunt opkommen. Affrontelijk als ge voor de mensen staat he.
Dag mijnheer Ernst
He dag allemaal, hoe ist hier, ge ziet er stralend uit
.Toch een vriendelijke mens he ZE moesten het eens weten ik ken zelfs hun naam niet meer. Verder was er Titipoes ( ja met één t) en Miekemuis. Zie ! Hoe dat die twee kunnen overeenkomen dat versta ik niet goed. Een muis en een poes ? Dat zou toch kat en hond moeten zijn ? Tom en Jerry. Maar ja dan zeggen ze dat kameraadschap alleen onder venten bestaat. Mijn oren Pierrot. Die twee precies muskes. Geen huismuskes, da nu oek weer nie, doorveur zette ze te geren de bloemekens buiten. A propos van bloemekens gesproken Elsie ge gaat morgen een grote ruiker bestellen voor ons moema dat zal haar wat kalmeren. Nu mensen dat we hier toch allemaal bijeen zijn? Ga ik daar van profiteren om nog wat verder vertellen over het poezemuisken.
De Jeanottepie ging dus trouwen. En ze hebben er onmiddellijk een huwelijk georganiseerd. Op dat feest mensenlief daar kwamen muzikanten op af met van die grote bombardons en van die grosse-caissen met schelen en met schelen tussen hun benen, doedelzakblazers en pfeifers, mandolinespelers en een heel leger van aanverwante mensen, familieleden en mensen die van over de bergen kwamen en die beweerden heel goede vrienden te zijn van kennissen van kennissen die hij niet kende. Op de tafels het lekkerste eten de beste wijnen en iedereen maar schransen en zuipen tot ze stikten in hun jaloesie.
En Melissa die danste, die draaide, die tolde over de dansvloer en al draaiend waaiden haar rokken omhoog iedereeen zag haar prachtige slanke benen en haar haren zwierden rond en uit haar ogen schoten vonken. Ook eerwaarde vader Paddecrapeaud die danste en danste met een glimlach op zijn gezicht van hier tot ginder. Ook Barbarie die danste en danste en chaste ze erdeur. Ze draaide rond met haar kont en telkens als er een andere kont in de buurt kwam. "Booiiing". Lap een kont minder op het feest. Iedereen tolde en draaide over die dansvloer die daar speciaal was neergelegd op last van het gemeentebestuur.
De enige die zijn eigen niet kon bewegen dat was Jeanottepie. Ze hadden hem feestelijk ingeregen in een chic kostuum. Zijn broek met nestels zo aangetrokken zodanig dat zijn spellement zodanig op mekaar zat gekneld. Zodanig! Dat als hem zijn knie probeerde te bewegen er een scheut van pijn dwars door zijn klokkespel schoot tot in zijn enkels. Die al ook al zo een zeer deden want ze hadden hem schoenen aangebonden die als het ware zijn voeten verpletterden. Hij stond als aan de grond genageld. Het enige wat hij kon bewegen waren zijn ogen. Daarmee volgde hij Melissa die draaiend over de dansvloer tolde en zwaaide en draaide. Hij dacht bij zijn eigen "Wacht maar, wacht maar het wordt al donker en straks is het feest voor jullie hier allemaal afgelopen en dan moet het mijn nog beginnen. Want dan zijn zij allemaal naar huis en dan zal ik alleen blijven met haar om liefde te spelen. Ik zal haar poezemuizeken zoeken. Ik wil het strelen. Ik wil er zot van worden. Ik zal er geen schrik van hebben.
Maar ook Paddecrapeaud, zat van het draaien, was op een andere dans overgegaan en hij dacht bij zijn eigen "Ik zal den eersten huwelijksnacht hebben. Ik duik als eerste het huwelijksbed in" . Het wordt al donker de eerste sterren verschijnen aan de hemel en de mensen komen afscheid nemen. Ze vallen elkaar om de hals zo van bees,.. kus kus,.. bees. De enen al goed zat de anderen al minder kus, bees, kus,kusssss en ze gaan naar huis. Ook de muzikanten die druipen af. Op dat moment doet de eerwaarde vader Paddecrapeaud alsof er iets door zijn kop schiet.
Verdekke, dedju Barbarie. Wij zijn Barbarie vergeten, die moet nog naar huis en die woont begot niet bij de deur, zeg. Die woont helemaal aan de andere kant van het bos aan de stroom, over de stroom zelfs tot nog een heel eind voorbij de ouden watermolen terug het bos in. Dat is veel te ver. We kunnen haar niet alleen laten gaan. Dat is veel te gevaarlijk. Iemand zal haar moeten vergezellen en er is hier niemand meer.
Ja dat is waar,... maar wie moet dat dan doen Paddecrapeaud
Maar gij, Jeanottepie, gij natuurlijk. Gij hebt de eer en het genoegen om uw nieuwe moeder naar haar huis te vergezellen
Ach, mag ik dat doen ? Mag ik dat echt doen ??
Bon en hij pakt uit zijn erfenis het knapste, chicste paard dat hij kan vinden, een reuzegroot beest. Hij installeert Barbarie er bovenop. Zet zijn broek een beetje losser en gaat erzelf bijzitten , voorop uiteraard. Hij draait zijn eigen nog effekens om naar eerwaarde Paddecrapeaud en zegt "Eerwaarde, eerwaarde, gij die voor mij zo goed zijt geweest. Gij die van mijn een man hebt gemaakt. Gij die mij deze prachtige vrouw hebt helpen vinden. Doe mij alstublieft nog een plezier het laatste, het laatsts. Ga nu alstublieft nog niet onmiddellijk naar huis maar houdt mijn vrouw nog een beetje gezelschap terwijl dat ik weg ben want het zou laat kunnen worden. En, moest ze een schrik pakken troost ze dan wat en moest ze beginnen schreeuwen streelt ze dan wat. En als het echt niet mocht helpen geef ze dan maar...komeens hier (fluistert) ...een kuske in mijn plaats.
Een kuske in uw plaats? graag jonge graag.
Ja maar als het nodig is, hein
Ge kunt er op rekenen.
Gelukkig en helemaal content geeft hij zijn paard een zetje en ze galloperen er vandoor.
Voor mij nog een Leffeken, een blond. Zei de Kamiel. Ja 't laatste, 't laastse echode de Pros. En ga nog niet naar huis maar houdt mijn vrouw een beetje gezelschap zegde het ventje die gelijk iedereen al een beetje aangeschoten was. Het zou laat kunnen worden. Ja zei Bojako en als ik een schrik pak troost mij dan een beetje. Ja, kwetterde Irma en moest ik beginneen schreeuwen streelt mij dan een beetje en Rosa die zich niet onbetuigd kon laten schetterde van het lachen ja mijnheer de baron en als het niet mocht helpen geef mij dan een ... kuske, in de plaats van mijnen Kamiel..hahahhe. Graag dames , graag dames sprak de baron met een geveinsde plechtige stem. Maar waar is de milo? Ik heb die juist met Titimuis en Miekepoes de richting van het bos zien opgaan meesmuilde Elsie. Daar is toch geen veranderen aan sprak den Baron.. Allez nog een slaapmutske voor iedereen en dan onze nest in morgen mogen we uitslapen. Na een halfuurken was het vreselijk stil op het kasteel, iedereen sliep de slaap der onschuldigen en ook in het bos sliepen de dieren. Alleen de vos was nog wakker want hij moest nog bij kaarslicht eens in zijn encyclopedie gaan zien hoe ge lolmakers schrik kunt aanjagen en hoe ge molotovcocktails in elkaar knutselt. Maar plots spitste hij zijn horen" hoorde hij daar geen gegiechel ergens ver in het bos bij de stroom. Ook de BOZE BEZOEKER die wat verder stond op te letten wat er allemaal in het kasteel nog te gebeuren stond dacht iets gehoord te hebben en smeet met een ruk zijn sigaret weg. De vos had het eerst niet door. Het riekt hier schrikkelijk naar verbrand. Snif, sniff die van't kasteel zeker met hun verbrande moppekens. Toen zag hij dat zijn staart in brand stond. Hij liep zo snel hij kon, gelijk een weerlicht naar de stroom om er zijn staart in te steken. Tsjissssjjchch ging het. Toen zag hij de milo, titipoes en miekemuis..... aan de kant van de stroom ......jaja, aan de kant. met hun voeten in het water naar elkaar te spetsen en te dretsen. Is dat nu nog een uur om onozel te doen dacht de vos en hij keerde met zijn verfrommelde staart onder zijn gat naar huis en sloop zijn holleken binnen Nu was ook het gespets opgehouden en was alles in het bos muisstil en poeslief.
NB/ Dames het omfloerste stemmetje met Sinatra in duet was Bono van U2 | 
