In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.
Baron Ernst

Archief per maand

	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	02-2007
	01-2007
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006

G	Glorious
H	Hilarious
O	Oddish
S	Strange
T	Tempting
W	Weird
R	Realistic
I	Inspirational
T	Talented
E	Explosive
R	Relaxed

M	Magical
I	Irresistible
L	Loud
O	Overwhelming

Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !

Zoeken in blog

Inhoud blog

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Een interessant adres?

Hier staat wat
En nog wat

Het bruidsboeket dat het beter wist

klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
door Ronald Milo >

19-06-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Camille, hoe kon ik zo lomp zijn jou een jonge man te noemen !

Eerst even wat rechtzetten. Bojako heeft gelijk Camille is een meisjesnaam. Dus ipv beste jonge man, beste jonge dame en excuses voor mijn lompheid. Nog veel moed bij je studies. Pas daarna komt het. Neem van een oude rat aan dat de studententijd ondanks de examens een van de mooiste perioden uit mijn leven was...

Wat moet een serieuzen hond als ik met zo een baasken? denkt ons Jelleken

WAARSCHUWING

Ik zou niet graag willen dat men mij houdt voor iemand die ongeremd medicatie bij kinderen promoot. Integendeel zelfs. Ik pleit en dit zal verder uit mijn betoog blijken dat men in deze materie (het gaat om kinderen) UITERST voorzichtig moet zijn. Maar soms staat men met de rug tegen en de muur en dan dient de weg die het minst schadelijk is gekozen te worden. Maar een roddel-campagne gericht tegen de academische wereld, de geneeskunde (onpersoonlijker en generaliserender kan het niet; maar lees geneesheren) dat slik ik niet. Het doel heiligt dergelijke middelen niet. Vooral niet als men het met halve waarheden en halve leugens tracht te bereiken. Pas op! Ik bestrijd niet het feit dat men voorlichting tracht te geven en waarschuwt. Dat is niet alleen wenselijk maar nodig. Maar ik bestrijd wel de manier waarop. Dit des te meer dat men hetzelfde doel -waarschuwing tegen oneigenlijk gebruik - waarschijnlijk nog sterker kan naar voor brengen door meer nuances die de werkelijkheid meer benaderen naar voor te brengen. Wordt vervolgd.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (2)

20-06-2006

studente in den blok

Bedankt voor je goed raad Milo, je zal fantastisch werk geleverd hebben in je leven, alle respect daarvoor en tevens ook voor Fernand die zich inzet tegen het misbruik van medicatie.

20-06-2006 om 11:02 geschreven door camille

nuances...

Er zijn ook redenen waarom ik er nogal grof tegen aan ga. Een ervan : toen ik het ding begon las ik verschillende wetenschappelijke waarschuwingen en was verwonderd dat niemand die schijnbaar ooit las. Bewijs daarvan de formidabele stijging van het gebruik. Ik wou dus zeker zijn dat mijn moeite een resultaat zou hebben en besliste om daarbij zeker niet wetenschappelijk te zijn, immers zij die op een wetenschappelijke wijze moesten benaderd worden hebben daar geen oren naar. Verder ondervroeg ik dokters ( in de geneeskunde) over de werking en het waarom men voorschrijft. De helft ervan wisten niet eens dat het om sterk gereglementeerde producten ging. De andere helft wist alleen dit : - het is raar. - het is contradictorisch dat stimulantia kinderen kalmeert. - maar het is zo. Verder was ik nog meer verbaasd dat de bijsluiter en de internationale literatuur vermelden dat het werkingsmechanisme bij de aandoening niet bekend is. Uit nog meer contacten bleek dat het merendeel van de voorschriften er kwamen op vraag van . En zoals Prof.Dr.M.Danckaerts het in november 2005 op de site van KULeuven uitlegde: op vraag van ouders, schooldirecties, vrienden en kennissen. Niet meer dan logisch dat ik mij tot die groep van mensen moest richten om te wijzen op de werking van die stoffen , maar ook en vooral op de gevaren ervan. Intussen waren er de waarschuwingen van twee wetenschappelijke comités bij FDA ( februari 2006, 1)hart en vaatstoornissen en 2) bipolaire stoornissen) .) Die wetenschappelijke comités bevestigden alleen maar mijn stelling, maar begrijp je ook hoe ik mij voelde als de Amerikaanse pers in maart 2006 schreef dat de industrie alle hens aan dek had geroepen om de verkoop van de producten niet in gevaar te brengen? En wat bleek ? Die bedrijven haalden hun slag thuis. Paniek zaaien bleek niet nodig , zelfs na de waarschuwingen die meer wetenschappelijk gefundeerd waren dan mijn schrijfsels, en vanzelfsprekend ook bedoeld waren om de gezondheid te vrijwaren ( net als ik het ook zo bedoelde). Moeilijk te begrijpen waarom ik sommige dokters een soort nalatigheid verwijt in het negeren van waarschuwingen , in het wijsmaken aan het publiek hoe veilig die stoffen wel zijn , zelfs dat Rilatine chronisch moet doorgegeven tot in de volwassenheid om de toekomst van het kind te vrijwaren? Begrijpelijk waarom ik de rol van de industrie aanklaag die liever dan de gezondheid te vrijwaren, waarschuwingen openlijk negeert en nog meer openlijk gaat verklaren dat de verkoop er niet mag onder lijden. Op 31 mei 2005 maakte ik een voordracht mee gegeven door een kinderarts. Wat ik daar hoorde tart alle verbeelding. Waar ik mij oorspronkelijk voorgenomen had om te zwijgen, kon ik het uiteindelijk niet laten om tijdens de vragen in discussie te gaan. Toen bleek dat men de dokter had gevraagd om te horen hoe veilig het toedienen van Rilatine wel was en dat het pleidooi er eigenlijk op neerkwam dat bijna iedereen het zou moeten slikken. De prestaties op school verbeterden er immers bij, goed dus voor de toekomst van de kinderen. Als ik wees op de gevaren en de dokter op tegenstrijdigheden in het betoog wees, vroeg men mij of ik geen schrik had om gelyncht te worden. Het is dus duidelijk dat mijn waarschuwingen , al zijn ze niet wetenschappelijk , ook schadelijk zijn voor de verkoop , en nog veel meer voor het imago van sommige dokters. Maar heeft dat imago van sommige dokters ook een voorrang op overwegingen in verband met de gezondheid van kinderen ? In de streek waar die kinderarts aktief is zijn er lagereschoolklassen met ¾ Rilatinekinderen. Als ik spreek dat dokters aan het dealen van harddrugs gegaan zijn, dan bedoel ik die dokters. Is het mijn taak om de namen van die dokters te publiceren en ze nominatief aan te klagen dat ze kinderen aan de drugs brengen ? Nu raak ik nog aan de schandpaal omdat ik GEEN namen noem van zij hun ganse korps in het diskrediet brengen ? Ik heb al meer dan genoeg aan een (1) doodsbedreiging.

20-06-2006 om 10:12 geschreven door Fernand Haesbrouck

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!