Na weken van bijzonder moeizame onderhandelingen en pijnlijk gehakketak tussen de regeringspartijen kwam er dinsdagochtend dan toch een begrotingsakkoord uit de bus. Premier Elio Di Rupo, duidelijk in zijn sas met het resultaat, stelde daarop met veel poeha de 3,44 miljard aan besparingen voor alsook de 300 miljoen euro aan relancemaatregelen die onze economie opnieuw zuurstof moeten geven.

‘Deze begroting getuigt van moed', zo klonk het triomfantelijk. ‘Het vertrouwen van onze burgers en ondernemingen in de toekomst is hersteld, maar ook het vertrouwen van het buitenland in ons land', klopte hij zichzelf ook nog op de borst.

Geen spaander heel

Maar zowel werkgevers als vakbonden, die reikhalzend uitkeken naar het resultaat van de begrotingsonderhandelingen en vooral naar de broodnodige relancemaatregelen, lieten een uurtje nadien in hun reacties werkelijk geen spaander heel van het gedane regeringswerk.

‘De maatregelen komen te laat, ze zijn te beperkt en eigenlijk ook ongeloofwaardig', verwoordde een boze Paul Soete, de CEO van de technologiefederatie Agoria, het gevoel bij zijn leden. ‘De loonhandicap met onze buurlanden wordt pas tegen 2018 volledig weggewerkt. Dat betekent dat onze bedrijven nog zes jaar lang met ongelijke wapens moeten blijven vechten tegen de concurrentie uit onze buurlanden.'

Ook de Vlaamse ondernemersorganisatie Voka reageerde zwaar ontstemd. Ze vreest zelfs dat sommige relancemaatregelen een averechts effect hebben. ‘Neem nu de zoveelste aanpassing van het systeem van de notionele intrestaftrek waardoor het vertrouwen van investeerders eens te meer aangetast wordt', aldus Voka-topman Jo Libeer.

De neutrale zelfstandigenorganisatie NSZ vond het begrotingswerk getuigen van ‘géén durf en géén moed', terwijl Fedustria wat smalend liet optekenen dat ‘Di Rupo in een glazen bol moet hebben gekeken bij het opstellen van de begroting.' Ook Unizo schiet het werk van de regering af. ‘Dit is een gemiste kans voor onze ondernemers', aldus Karel Van Eetvelt.

Werkelijk de enige positieve reactie viel bij de Vlaamse Federatie van Beleggers te rapen. Die reageert opgelucht, omdat de ‘voorheffing op de roerende inkomsten opnieuw bevrijdend wordt', al kan je moeilijk zeggen dat de VFB een fors deel van de maatschappij vertegenwoordigt.

Bom onder sociaal overleg

Vermits ook de vakbonden het werkstuk van de regering-Di Rupo totaal niet kunnen smaken – ‘dit is de schande vér voorbij', aldus het ACLVB – belooft dat voor het sociaal overleg.

Dat vindt de komende weken plaats en moet tot een akkoord leiden tussen vakbonden en werkgevers (de zogenaamde Groep van 10) over de loons- en arbeidsvoorwaarden voor de komende twee jaar.

Dat overleg beloofde sowieso al bijzonder moeilijk te worden. Nu het begrotingsakkoord een hele reeks maatregelen bevat rond het wegwerken van de loonhandicap met onze buurlanden en het verbeteren van de concurrentiekracht, is de onderhandelingsruimte voor werkgevers en vakbonden nog veel beperkter geworden dan al het geval was.

‘Wij gaan voorlopig zelfs niet naar de vergaderingen van de Groep van 10', kondigde ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw gisteren al meteen aan. ‘Dat heeft op dit moment totaal geen zin', klonk het fel. ‘Het behaalde begrotingsakkoord is in onze ogen zeer onevenwichtig, het gaat té veel in op de overdreven eisen van de werkgeversorganisaties.'

Dat idee leeft ook bij de liberale vakbond ACLVB. ‘Wij twijfelen ten zeerste aan de uitspraak van deze regering dat de burgers maximaal gespaard blijven. Gewone werknemers waren het al gewoon om gepluimd te worden, nu worden ze ook nog eens gekortwiekt', aldus het ACLVB.

Het ACLVB leek daarmee ook te verwijzen naar een reactie van 11.11.11, dat uitrekende dat er op het budget van Ontwikkelingssamenwerking 108 miljoen euro wordt geschrapt, ‘hoewel de regering anders aangeeft niet op de allerzwaksten te besparen', sneert algemeen directeur Bogdan Vanden Berghe richting Di Rupo en co.

Het sociaal overleg dreigt door de tweespalt tussen werkgevers en bonden op een bijzonder zware krachtmeting uit te draaien, met mogelijk algemene stakingen als reactie.

De begroting van België mag dan kloppen, of het ook tot sociale vrede zal leiden, wordt door dit akkoord zeer twijfelachtig.