Als ik nog enkele dagen zo blijf sukkelen aan mijn blog zie ik eruit als hierboven. Mijn achtergrond is plots weg en volledig wit, de tekst in het wit was niet meer leesbaar, het lettertypen dat ik gebruik word automatisch vervangen door een ander, en word zo klein weergegeven dat ik het zelf niet meer kan lezen en dan die spaties ertussen nog zo iets waar ik me in opjaag, dus ik zie er tegenop om nog zelf mijn teksten te schrijven in word. Als je zelf schrijft is dat niet zo in een keer te doen, ik doe er soms enkele dagen over voor ik mijn tekst goed vind en op mijn blog plaats. En om tekst te centreren moet je de universiteit gedaan hebben blijkbaar. De gastenboekjes worden af en toe breder dan mijn computerscherm en plaats je iets verschrik je zelf van wat er dan soms te voorschijn komt, dus ik hou het maar enkele dagen voor bekeken en heb dus terug de achtergrond moeten kiezen die voorgesteld word bij het aanmaken van een blog. Alé vooruit nu selecteren en de tekst vergroten en dan zal het wel juist zijn hoop ik. Zijn er nog bloggers die dat allemaal voorhebben? Die vraag stel ik me toch elke keer weer. En natuurlijk als dit op mijn blog stond schrok ik voor de zoveelste maal en kon ik weer gaan verbeteren. maar ik kan er niets van maken en heb dus verschillende lettertypes wat een wanorde zeg.
En zie dat hier nu staan Ik krijg zelfs het lettertype niet hetzelfde met alles te selecteren lettertype en grote te kiezen en ik heb hier alles zelf ingetypt.
Alé vooruit met de blog plotseling staat het weer juist. Ik denk dat hier een toverstaf over de blogjes raast.
Valentijn is liefhebben in goede en slechte tijden.
Indien ik je dragen kon, over de diepe grachten van je pijn en je angsten dan droeg ik je, uren en dagen lang. Indien ik de woorden kende, om je antwoord te geven op je duizend vragen, over leven over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagen lang. Indien ik vrede in je hart kon planten, door geduldig te wachten en te hopen, dan wachtte ik, uren en dagen lang. Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart aan onmacht, ontevredenheid en onverwacht verdriet, dan bleef ik naast je staan, uren dagen lang, maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij, en ik weet niet alles, ik kan niet zoveel meer. En ik kan alleen maar hopen, dat je dit weet je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen, je hebt iemand die veel van je houd voor uren en dagen lang.
Iedereen ziet mij als een gevoelige en sterke vrouw, een vrouw met een steeds helpende hand. Maar in mijn hart zit een grote wond er is al zoveel bij mij stuk gemaakt, zoveel mensen die mijn hart hebben geraakt. Ik heb gevochten en al een hele strijd verloren, ik wil het aan niemand laten merken, ik wil alles zelf verwerken. Ik zal er zelf voor vechten voor een beter en gelukkig leven samen met een lieve vriend die mij begrijpt, steunt en gelukkig wil maken. Ik vraag maar een ding aan sommige personen laat me voor heel even op adem komen zodat ik weer verder kan gaan met mijn leven en de pijn in mijn hart kan verslaan. Wat heb je nu aan jaloezie en pesten vind je dat zo fijn?
BRAFA telde in 2013 een recordaantal van 48.000 bezoekers. Dit jaar verwacht de beurs de symbolische kaap van 50.000 te bereiken. 131 Belgische en internationale exposanten zullen in de gigantische (geklasseerde) hallen van Tour & Taxis het beste van zichzelf geven. Klassieke, moderne en hedendaagse kunst zullen er pronken in een verfijnd decor.
Kiekeboe,, mijn grote zus staat hier onder mij ze is pas verjaart liefe knuf zus.
En hier ben ik dan even, heb ook wat te vertellen hoor, mijn grote zus hieronder is pas 18 geworden en ik word 7 februari 1 jaar. Vandaag had ik al een klein feestje in de kerk omdat het lichtmis was. Samen met mama, papa oma's, opa's, meter en peter mocht ik een kaarsje bij onze lieve vrouwke gaan zetten, dan kreeg ik ook nog de schelp mee waarmee ze water over mijn hoofdje hebben gekapt, tijdens de doop. Toen heb is toch een pruillipje getrokken hoor. Maar vandaag waren het wafels en cake dat was beter. Lieve Knuf en kusjes van mij aan iedereen.
Lieve oma dikke knuf van je kleine poppemieke en van mijn lieve grote zus die jou grote en lieve meiske blijft.
Hartelijk gefeliciteerd mijn lieve meiske met je 18 verjaardag.
Mijn lieve meiske. Nu word je 18 jaar en toch nog maar 18 lentes, 18 zomers. Een tijd voor alle dromers
18 herfsten, 18 winters de droom van de jeugd om vlug 18 jaar te worden, nu ben je bijna een volwassen meid. Vele tranen kunnen nog vloeien in je verdere leven,
maar vooral veel geluk wens ik je toe lieve meid. Blijf zo dartel als de bij en blijf zoals je bent dat maakt ieders hart zo blij.
Ga vrolijk maar recht door het leven, dat zal je altijd vreugde geven. Verjaag immer alle pijn en smart en bewaar voor mij een plaatsje in je hart. Leef vooruit en kijk niet om en weet: je bent steeds welkom hier ook al zie ik je minder nu in het leven.
Je bent nu 18 jaar geworden en je gaat stilaan je eigen weg opgaan. Besef dat ik voor altijd om je zal geven. En bij deze oma kan je steeds terecht voor alles dat weet je wel. Mijn lieve kleine meisje zal je voor altijd blijven.
Fijn weekend gewenst, wij gaan een bezoekje brengen aan de kunstbeurs in Brussel :http://www.tour-taxis.com/nl/evenementen-nl/523-brafa-nl
Zie hieronder wat een Australische, autodidactische fotograaf realiseert met zijn vijfjarige dochtertje als model. Hij is er in geslaagd fotografische ‘schilderijen’ van de (zestiende à) zeventiende eeuw (en later) te maken in de stijl van Rembrandt, Rubens, Caravaggio … met bijzondere aandacht voor het licht, wat zeer moeilijk is om fotografisch te reproduceren. Chapeau, artiest
Hopelijk heb ik er niet teveel last van, ik woon dicht bij de kanaalkom.
Maandag 20 januari start de aanleg van de verlaagde kade voor de parkeerzone tot de Groene Boulevard. Daarvoor moeten damplanken geslagen worden en dat veroorzaakt zeer veel lawaai. De werken duren zes weken, van 7 uur ‘s morgens tot 19 uur ‘s avonds.
Gezellig samen een weekend weg met vrienden om te ontspannen en dan beleef je dit.
Het blotevoetenpad je trekt je schoenen en sokken uit en wandelt 2 km lang over een gecontroleerde ondergrond van hout, stenen, boomsnippers, gras, leem en water.
Elke stap prikkelt je voeten en zintuigen.
Je waadt door waterpartijen, beklimt zandheuvels en steile hellingen en zoekt je weg door een labyrint.
Een 18 meter hoge houten uitkijktoren geeft je een mooi uitzicht over de omgeving maar ook deze toren is alleen toegankelijk op blote voeten en je kan niet anders, je moet erover dan moet je nog eens over een avontuurlijke touwenbrug en zo mag je dan eindelijk volledig uitgeput en met pijnlijke voeten terug sukkelen naar het begin punt. Maar wat hebben wij ons geamuzeerd.
Henry Clemens Van de Velde (Antwerpen, 3 april 1863 – Zürich, 15 oktober 1957) was een Belgische kunstschilder, ontwerper, vormgever en architect. Samen met Victor Horta kan hij beschouwd worden als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de art nouveau en hij wordt ook de apostel van het functionalisme genoemd. Vanaf de eerste jaren van de 20e eeuw zou hij een toonaangevende rol spelen in de architectuur en de decoratieve kunsten, vooral in Duitsland.
Deze kaarsjes laat ik branden voor alle zieke mensen thuis of in het ziekenhuis. voor veel beterschap, het is geen pretje altijd te liggen in een bed als je zo veel dingen wil samen doen. Het leven is dan wel eens stil. Hoop dat voor deze mensen, hun innerlijke wensen mogen
uitkomen. Jasmijn2
