Oud mogen worden is een zegen,
maar t zijn de jaren die wegen.
Het geheugen laat het weten,
men begint alles te vergeten.
t Gehoor, t gezicht is aangetast,
en iedere beweging zorgt voor last!
Slapen zoals voorheen,
vergeet dit maar meteen.
Want slapeloze nachten,
dat staat u te wachten!
En, medicijnen die worden voorgeschreven,
dat is voor gans uw verder leven.
Begin maar iedere morgen,
met u goed te verzorgen!
U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten.
En voor het drinken, wat zal het zijn?
Altijd en alleen nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet,
het volstaat dat u ons goed beziet!
Trappen werden vroeger op en af gelopen,
nu is het eerder op en af gekropen!
Reizen, feesten, t was een lust.
Nu zoekt men alleen nog rust!
Winkelen of wandelen, gaan
of lang recht blijven staan,
is ook al uit den boze,
t zorgt voor pijn, t is artrose!
Dit alles en nog meer
Zorgt voor last en dat doet zeer!
Dit noemt men de schone ouden dag
Laat mij even toe dat ik eens lach
|
