Godvernondemiljaarde... (en de rest zalle'k mor azuë loëte!)... 'k Bèn in man wiek geschaute, vèr ni te moete zègge dâ'k in mâ gat gebéite bèn! Nâ moeste'k van de wéik iet gon wegdoen nor Bostruë. Den dië vèr wie dâ'k dâ moest gon weg doen ouë mè d'r ne gillen ouitleg gedoën oe dâ'k moest rèin, mor ik zèi dâ't ni vandoen was omdatter in Bostruë toch mor twië stroëte zain... Alléi nâ zonder zjiëvere... Ik kwamp d'r on die déir van die mènsje en ik bèldege. D'r kwamp d'r è gèif madammeke de déir aupedoen en ik vroeg achter meniër. Achter ne menniet of twië kwamp er d'r azuë nogal ne rontbouikegen tip nor vâ véire en â vroeg of dâ'k nen Dèrremontenèir was. Ik zèi groetisj en fiër: "Vanèigest dâ, nen échte!". A-j-antwaurdege mè op zam Bostruës: "Allei ten zerre goi iëne van die manne mè-j-éile kartonge peit!"...
Dië komplemèntemoëker pèisdege giëlverzéiker dâ'k zuë stom gingk zain van d'r op 't antwaurde... Ik zèi niksmendale, en 'k trok e serjéis gezicht, gelèk as dâ'k in giël mâ léive niog giën getrokken èm! Ik pèisdegen i man èige: "As diëm bloëskop ier nâ nog iet dèif zègge auver ons Pèirt, tèn is Bostruë te klèin!!!".
A-j-ouë giëlverzéiker ô man taut gezien dâ't mè ie goed'n gingk. A vroeg of dâ'k ni binne kwamp vèr iet te dringke... Ik zèi vrië beléift: "Nië meniër, ge zai graalaik bedangkt, mor ik èm giënen dèst!". Zi, ik vroëg mè nog attait af oe dâ'k die waurde auver man lèppe gekréigen èm... Mor ik zouë 't mè mâ léive langk bekloëge vèr van diën dikken oëp iet oën te pakke. Iëne dâ mè-j-ons Pèirt lacht, dië kan de pot op! Ik zèi nog ne vrinnelaike goejendag en dië kèirel déi zan déir toe. Mor â was vâ mèi nog ni vanaf zènne... Ik uërdege datten zan déir van de gangk toedéi..., ik paktege mannem blangzjak ouit manne mont en ik plèktegen èm in zan brievebis... Dië kèirel zal 't sanderendogs uëk wel isj genondemiljaard' èmme assen zam post gingk oële! 't Zal èm liëre mè-j-ons schuë Pèirt lache godvernondemiljaarde... (de rest vedrom weggeloëte...).