|
Vele Dendermondenaars vernoemen bijna dagelijks t Vestje en meestal hebben ze het dan over de site van vele jaren geleden
Het is nu eenmaal zo dat ingevolge de evolutie der tijden de stadsbeelden voortdurend wijzigen en zo gebeurde het ook met t Vestje
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We blikken even terug en trachten een beeld te vormen toen t Vestje nog t Vestje was
In 1914 werd de stad verwoest en de bevolking verspreidde zich. Zowat de hele stad werd vernieuwd en heraangelegd. Voor Dendermonde bestond alvast de mogelijkheid om de oude stadskern, reeds eeuwenlang door forten omringd, meer vrij te maken. Er werd echter zonder veel nadenken gewerkt en het stadje werd volgens het oude plan, op enkele gewijzigde rooilijnen na, heropgericht. Talloze krotwoningen werden herbouwd of vergroot, nieuwe huizenblokken werden opgetrokken en verbouwingen aan beschadigde huizen zorgden voor een nieuw beeld
Wat de krotwoningen betrof was het Vestje en in het bijzonder de Nieuwstraat toonaangevend.
Het toenmalige stadsbestuur had meer oog voor eigen politieke belangen dan voor saneringsmaatregelen. t Was toch maar Vestjesvolk en er woonden weinig stemgerechtigden
De buurt bestond vooral uit bouwvallige en vochtige huisjes, met kleine smalle koertjes en langs donkere gangetjes bereikbaar. Het Vestje was overbevolkt. In de kleine woningen hokte men samen want in vele gevallen hadden de bewoners slechts één plaats ter beschikking die dienst deed als leef-, eet-, was- en slaapkamer. Dergelijke toestanden konden niet langer meer aanhouden en het stadsbestuur diende in te grijpen om jammerlijke gezondheidsvoorwaarden en besmettelijke ziekten in te dijken en te voorkomen.
De reinigingsdiensten in die tijden waren niet zoals we die vandaag kennen en zowel de Rammelaar als t Vestje waren stagnerende poelen geworden. De mensen wisten geen blijf met de afval en wierpen alles dan maar in het water. Bij hoge waterstand liep de buurt onder en het vervuilde water drong de hofkens binnen. Er moest iets gebeuren
Het dempen van de als stort gebruikte waterloop kwam ter sprake. Maar de bewoners hechten geen geloof aan de beloften van de politiekers omdat de demping reeds meerdere malen werd besproken. Ze waren het gewoon om stiefmoederlijk behandeld te worden en het zou wel weer een verkiezingsbelofte (zonder gevolg) kunnen zijn.
Einde 1948 stond iedereen versteld! De aanvang van de werken bracht heel de stad op de been. Het Vestje zou verdwijnen! Gedaan met de watermiserie, gedaan met de overlast van ongedierte en gedaan met de stank van de stortplaatsen die als het ware eilandjes vormden. En het werd een spectaculair gebeuren. De bomen werden geveld, de beide draaibruggen werden afgebroken. De werken vorderden langzaam maar zeker. Het Vestje werd opgespoten met tonnen nat zand, wat zowat twee jaar duurde. En nu was het wachten op de verbeteringswerken (wat uiteindelijk tot 1963 zou duren).
(wordt vervolgd)
|
