Uit het weekblad 'Denderland' - 1958.



Het edel fiere Ros ging dansend door d'aloude stede.
Zijn dans ontbloeide tot een zinderende zegezang.
O blij verrijzen tussen ons van 't heroiek verleden!
O schitterend symbool van Dendermondse vrijheidsdrang!

Het was een blauwe droom tot zoete werk'lijkheid geweven.
Ach Prudens, die zijn stadje niet voldoend bezingen kon!
Toen Reinouts dapper Ros in 't hete vuur zich had begeven,
Verhief de vreugd' zich lijk een leeuw'rik gorg'lend naar de zon!

Een triomfator evenarend, massa's langs de wegen
In geestdrift doend' ontsteken, werd 't Ros ter Markt verwacht,
Waar iedereen van Aymons zonen, strekkend blanke degen,
Te zamen met het zonlicht luide hulde bracht.

Wijl ene zegekreet, als dankzegging, uit 't harte welde,
Reed Reinout met zijn broeders door de goede Denderstee.
De lentewind droeg blij veel echo's over brede Schelde
En 't schalkse Beiaardliedje zongen belfortklokken mee.

't Ros Beiaard danst opnieuw door feestelijk bevlagde lanen;
Capriccio van klank. De kleur wit en helder rood!
De hope stond geplant in 't Denderland als zegevane.
't Ros Beiaard maakt de kleine stad onsterfelijk en groot!