|
In 1952 bedachten de Aalstenaars een plan om het Ros Beiaard te kapen. Niets werd aan het toeval overgelaten: een Aalstenaar had zich zelfs voordien in het stadsmagazijn aangemeld als journalist en maakte er fotos.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De bedoeling was dat op de dag van de kaping tientallen Aalstenaars Dendermonde zouden inpalmen. De huisbewaarder en zijn vrouw zouden zonder geweld op een stoel worden vastgebonden en voor het doorstane leed zouden ze vergoed worden met twee briefjes van duizend frank en twee flessen champagne.
Met een tientonner zou het Dendermondse Ros naar Aalst vervoerd worden. Enkele boomstammen moesten de achtervolgers de weg versperren.
Dendermonde, op de hoogte van dit plan, zou bij de kaping het pleintje vóór de Vismijn afsluiten. Een twintig politieagenten - onder het geroep Het Ros Beiaard wordt gestolen! - zou met de hulp van honderden Dendermondenaars, die op dat ogenblik op de Grote Markt verzameld waren om er de koorddansers te zien, de Aalstenaars omsingelen. Die zouden dan op blote voeten naar de politiewacht worden gebracht.
Maar zowel het plan van Aalst als dat van Dendermonde viel in duigen, want de chauffeur van de Dendermondse vrachtwagen die de uitgang van de Vismijn moest afsluiten, was te ijverig en reageerde te vroeg.
Naar aanleiding daarvan schrijft Kalleke Step (pseudoniem van Marcel Daman) volgend artikel:
Awel, mè da goe weer van de moind April zelle de vroege patatte zeker goe gelikt zijn. Moe d ajuine nog beiter. Wa peize die manne van Oilst na, damme hier nie anders as ajuinsaus freite? Da was nogal isj iet gepasseirdege Zoeterdag hei, op de Kuurnoerd. Noga wel da Prudens van Doise, die nog da lieke van t Ros Beijoerd hee helpe mee moeke, doer nimier stoet of hij hui zanne lange frak uitgeschoute. Wat hemme die snotneuze van Oilst nie gepeisd? De manne van t kommeteit van t Peird zijnder vanonder getrokke om veir den Hollandse radio t lieke van t Peird te goen zinge, en na goeme ze ne kier doen verschiete teige dasse thuis komme? Ons manne zijn slimmer as da, zelle labbekakkers van Oilst, z huien t al lank beet. t Was hier anders nogal ne stermluup en stinke dat t hier dee; k zeg, alla, is da na den Denjer à propos dien hemme d Oilsteneirs uuk nor de knoppe g holpe moer nieje, da was van die ajuine, want der was hier en doer al ne rotten bij. Z hemmen zeker gepeisd, in Deiremonde heet de poliese toch giene schunen ottou gelek as dieje van Oilst, en t zijn doer toch ammoel moer stomme boere, wij zelle mè da peird ne kier goen lupe; doerbij de poliese die zit toch op heer gemak op de Mert noe de kuurdelupers te kijke. Moer ze woere der neivest, want ons poliese is na wa rapper as in den tijd van Stikke van flesse. Doerbij doer moe gien poliese zijn as t veir Peird is, want de manne op joere zuien er nog d iesten op geklopt hemme as t moest zijn. k Stond oen de Trekmoetsj op de Kurenoerd en k was zjist beizig mè mij geried te moeke om e poer van die ajuine te pelle, en wel verdoure, in iene kier ziene k neffest mij den Dert van ouver d Abdij mè zan eirremen oen t sloege. k Zeg alla, da zijn toeren hei? Wacht, zeit den Dert, k hem na gienen tijd, en hij begost te roepe noer Oilsteneirs Van ons Peird blijve, ajuinefretters. k Riskeirdege mij nog en bitje mier talve de Kurenoerd zjist op t moment dat de sjandeirmarie beizig was mè heer veloos teige de geivel van de Vlasblom te zette. Doermei zage d Oilsteneirs dat t serjeus begost te werre en ze ginge lupe. Moer k had toch nog iene te pakke. k Hem niks gedoen, zei dien Ajuin. Alleman kan da zegge, zei k, ten moete ni goen lupe. t Is serjees, zei die loebas, t is toch mijn fout ni, t is den berremiester van Oilsjt die t ons opgestouke heit. Lotj mij moer a papiere zien, zei k, woer zijde geboure en hoe heetj a vraa? Alla, zeit hem, moe je na zuveil ambras moeke veir da Peird. Dieje kop is toch moer van pennelatte en margerinebakskes. Allei, rap, lourejas, zei k, lotj isj zien wattatter in a valiske zit. En wette wa da k uit da valiske huildege? Ninieje, gien ajuine, moer en kuurde, een briefke van duzed frang en een fles sjampanje. En op de kuup toe val ni omveir e visitkoertje van iene van t kommeteit van t Ros Beijoerd!
k Zag direkt dat e vals was. Joat, zei dien Ajuin, t is vals.
Awel, zei k, das na kier ghiel Oilsjt, awo, in eiere karnaval lupte mè da vals ros beijoerd van Sindjillis en na probeirde mè valse papiere oen t echt te geroeke.
Allei, zei k, mokt dagge weg zijt, moer geif die fles sjampanje moer hier, want ge zuidt ze kenne loet valle, en t zui zonde zijn.
|
