Wandelmidweek Eifel 19 tot 22 oktober 2010
dinsdag 19 oktober 2010
Het regende vanmorgen pijpenstelen. Toch toont de Eifel reeds al zijn pracht. Heuvelend, veel groen en pure natuur en, in deze periode van het jaar, een luxe aan herfstkleuren.
Hugo Geets wijst ons vlot de weg naar de receptie en onze kamers. Schlossblick is een hotel met 3 sterren. Alles erop en eraan, geen overdreven luxe. Hoeft ook niet. Eerder van het oude, gezellige type en geen overschot aan ruimte. We zijn tevreden.
We worden om half een op de lunch verwacht, dus vlug uitpakken en naar de eetzaal.
Eenvoudige doch lekkere lunch!
We worden om twee uur verwacht op de parking voor een fikse wandeling. Het weer is helmaal veranderd, met veel zon, minder wind, fijne wandeltemperatuur. Het landschap in Blankenheim is verrassend mooi. Open landschap, kabbelende rivier, de Ahr, mooi begroeide bermen, waar we zelfs nu, in de herfst, voorjaarsbloeiers vinden.
We maken een fikse wandeling van 2,5 uren.
Op een parkeerplaats in het centrum van Blankenheim trakteert Hugo op een citroenjenever en een Obst (36°). Een aantal dorstigen wil per sé geen leeggoed mee terugnemen, dus raakt de fles helemaal uitgeschonken.
Het eten wordt om zeven uur opgediend.
De avond wordt gevuld met een gemoedelijke babbel en leuke gezelschapsspelen.
woensdag 20 oktober 2010
Het weer valt tegen : miezerige regen. Toch wordt om tien uur buiten aan de hotelingang verzameld. Via het centrum met zijn mooie vakwerkhuizen en na een kort bezoek aan de bron van de Ahr (midden in het centrum) trekken we via een trap naar boven naar de burcht. De burcht zelf is niet toegankelijk. Door een beukenbos komen we terug in de open ruimte met kleurrijke vergezichten. Een interessante bezienswaardigheid is de ruïne van een watertoevoer vanaf de bron naar de burcht. Met capillair effect, om het dal te overbruggen, een houten aquaduct en een verzamelbekken werd zo in de late middeleeuwen een ingenieuze manier bedacht om water te transporteren. Knap werk.
We vervolgen onze weg door het open landschap en komen zo terug aan het vertrekpunt in de buurt van de burcht. We gaan even het sfeervolle kerkje Pfarrkirche St. Maria Himmelfahrt (afgewerkt in 1505) bezoeken, genieten van de vele vakwerkhuizen en keren terug naar het hotel.
De namiddagwandeling begint om twee uur en vertrekt in de richting van Nonnenbach. Afwisselend over heuvels en dalen genieten we van een andere kant van de mooie omgeving van Blankenheim. De regen en de afgevallen bladeren zorgen hier en daar voor gevaarlijke paadjes. Oppassen dus. Een zeer lange, licht stijgende weg brengt ons tot op een hoogte van 557 m. Hier is een schuilhut. Vanaf deze heuvel schakelen we over op route 8, die ons recht naar Blankenheim terugvoert. Gelukkig, want een koude, striemende regen doet het enthousiasme om nog vele kilometers te wandelen snel afkoelen. Doornat komen we iets over vier uur terug aan in het hotel. Een warme chocolademelk, een koffie of andere verwarmende drankjes brengen iedereen snel terug op temperatuur.
Stipt aan tafel om zeven uur. Heerlijk gegeten.
Tijd voor een spelletje. Hugo heeft een suggestie : Blokus. Leuk spelletje, misschien iets om thuis met de kleinkinderen te spelen. Al snel gaan we er al helemaal in op. Andere KVE 50+ers spelen met een stel houten blokjes die tot een torentje opeengestapeld worden. Het is de kunst een blokje uit de stapel te trekken en bovenop de toren te leggen zonder dat de constructie in elkaar stort.
Een geanimeerde avond.
donderdag 21 oktober 2010
vandaag gaan we op schoolreis naar Keulen.
Stipt om half negen vertrekt de bus naar Keulen. Twee vrouwelijke gidsen zullen ons begeleiden, eerst in de dom en daarna door het oude gedeelte van Keulen.
Na het interessante bezoek aan de dom maakt de gidse ons wegwijs in een deel van het oude Keulen. Oud is veel gezegd, want 90 % van alle gebouwen werd in WOII gebombardeerd. De dom bleef gelukkig grotendeels gespaard. Meerdere gebouwen, waaronder 12 kerken werden heropgebouwd na de oorlog, in hun oorspronkelijke constructie.
De gidse trekt de aandacht op o.m. het imposante Ludwig-museum (moderne kunst), de Gross-Sankt-Martinkerk, de vismarkt met de erg smalle huisjes, het standbeeld van de karnaval-vierders, het stadhuis, de joodse badhuizen, enkele interessante eetgelegenheden.
Stipt om half een nemen we afscheid van de gidse, met een warm applaus. Na de boeiende voormiddag gaan we eerst een klein hapje eten.
Iedereen kon de namiddag invullen op zijn manier : ronddwalen, een Kölsch drinken, het chocolademuseum bezoeken, een of meerdere historische gebouwen bezichtigen, enz.
Keulen kon ons bekoren.
Om half zes wacht de bus ons op en brengt ons behouden terug naar Blankenheim.
Ook vandaag een smakelijk laatste avondmaal!
Velen hebben ondertussen de smaak van de gezelschapspelletjes te pakken. Het nieuwe spel Blokus is blijkbaar een hit aan het worden, want er zijn drie dozen in omloop.
vrijdag 22 oktober 2010
Vannacht vroor het lichtjes, maar de zon is van de partij.
De voormiddagwandeling start stipt om tien uur. Enkelen vertrekken reeds naar huis, anderen blijven in het centrum van Blankenheim om in het stadje rond te neuzen.
Hugo stippelde een wandeling uit over de Flinkenberg. Aan de Schwanenweyer wordt een groepsfoto genomen. Een leuke herinnering aan een mooie midweek.
We bergen de wandelschoenen op en trekken voor een aperitief naar het hotel. Je voelt zo dat iedereen de midweek geslaagd vond.
Hugo vat de sfeer van de week kernachtig samen in een korte afscheidsspeech. Ook hij ondervond dat iedereen content was. Dat deed hem goed. Terecht. Willy Wagemans dankt met een pittige korte toespraak in naam van allen de organisator van de reis : Hugo en zijn vrouw Roos. Ook Leo Rombouts wordt in het dankwoord betrokken, want dit jaar hielp hij ook daadkrachtig mee aan de voorbereiding.
Hugo bedankt ook warm de uitbaatster en het personeel van het hotel. Ook zij krijgen van allen een warm applaus. De hotelierster schenkt ons allemaal een pin met het logo van de Eifel. Dankjewel. Kusjes aan allen, ook van garçon Werner.
Tijd om afscheid te nemen. Misschien tot ziens? Akkoord!
Hugo licht al een tip van de sluier op. Volgend jaar zouden andere horizonten verkend worden: de provincie Drente in Nederland.
Tijdens deze midweek leerden we de Eifel kennen als een erg mooie wandelstreek. We houden er een fijn en tevreden gevoel aan over.
Bedankt, Hugo!
Vanwege François Jans, die voor de eerste keer de geslaagde midweek mocht meemaken
|