Welkom op mijn blog,zoals ge merkt is mijn naam Lisette ,ik woon te Beveren -waas .En ben gehuwt met Walter .Heb vier kinderen en vier kleinkinderen .Heb een mooie verzameling doodsprentjes bijeen gespaart , samen met Walter ,en daar wil ik u van mee laten genieten .Ook H.Prentjes heb ik hier al geplaatst ...Maar ge moet nu niet denken brrr, doodsprentjes ....Er zijn er bij die héél mooi zijn ,en met mooie gedichten op....En tussendoor eens iets anders plaatsen om het geheel wat op te vrolijken ...Dat moet kunnen ....
Emiel Corneel Van Asbroeck geboren te Peulis-O.L.V.Waver, op 22 December 1898 aangehouden door de Gestapo op 27 Mei 1944 overleden ten gevolgen van de vreeselijkste ontberingen en martelingen in het kamp van Flossenburg (Duitsland) op 2 Maart 1945
Belangrijk is niet de weg die je gaat.Maar het spoor dat je achterlaat.
10-5-1908
20-5-1907
17-3-1907
Zoeken in blog
Hierboven is een prentje van de eerste communie gedaan op 28-4-1912
Zodra de sneeuwklokjes bloeien is het mijn tijd om te gaan.
overleden op 11-oktober-1901
Mijn Hobby's
WELKOM OP MIJN BLOG
10-06-2007
Wijze woorden en een mooi verhaal
Wijze woorden en een mooi verhaal. (ontvangen per e-mail)
Mijn vriend trok een lade van de kast van zijn echtgenote open en haalde er een klein pakketje gewikkeld in zijde papier uit, en zei: "Dit is niet zo maar een pakje, dit is lingerie". Hij maakte het papier open en bekeek de zijde en het kant. "De eerste keer dat wij naar New York gingen, acht of negen jaar geleden, kocht ik dit. Zij heeft het nooit gebruikt. Zij wilde het voor een speciale gelegenheid bewaren. Ik geloof dat dit wel het goede moment is". Hij ging naar het bed en legde het bij de andere dingen die de begrafenisondernemer zou meenemen. Zijn vrouw was zojuist overleden.
Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: "Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid". Nu denk ik altijd aan die woorden en ze hebben mijn leven veranderd.
Tegenwoordig lees ik veel meer dan vroeger en ik maak minder schoon. Ik zit op mijn terras en bewonder het landschap zonder aandacht te schenken aan het onkruid in de tuin. Ik breng meer tijd door met mijn familie en mijn vrienden en minder tijd op het werk. Ik heb begrepen dat het leven een geheel is van ervaringen om te waarderen. Voortaan bewaar ik niets meer, ik gebruik mijn kristallen glazen iedere dag, ik draag mijn nieuwe jasje als ik daar zin in heb om naar de supermarkt te gaan, ik bewaar mijn duurste parfum niet voor hoogtijdagen, ik gebruik 't wanneer ik daar zin in heb. De uitspraken als "Ooit..." en "een dezer dagen..." probeer ik niet meer te gebruiken. Als het de moeite waard is, wil ik nu de dingen zien, horen en doen.
Ik ben er niet zeker van wat de vrouw van mijn vriend zou hebben gedaan als zij had geweten dat zij er morgen niet meer zou zijn (een morgen die wij allen te licht opvatten), ik geloof dat zij haar familie en intieme vrienden zou willen zien. Misschien zou ze enkele oude vrienden hebben opgezocht om vrede te sluiten of zich te verontschuldigen voor een oude ruzie. Ik vind het een prettig idee om te denken dat zij misschien Chinees zou zijn gaan eten omdat dat haar lievelingseten was. Het zijn de kleine niet gedane zaken die mij zenuwachtig zouden maken, als ik wist dat mijn uren geteld waren. Het zou mij dwars zitten bepaalde vrienden niet meer te hebben gezien die ik "een dezer dagen" zou hebben opgezocht, of brieven niet te hebben geschreven die ik nog van plan was te zullen schrijven, of niet vaak genoeg aan mijn dierbaren te hebben gezegd hoeveel ik van ze houd.
Nu stel ik niets meer uit, onderdruk niets en houd niets meer achter dat zou kunnen bijdragen aan de vreugde en vrolijkheid van onze levens. Ik zeg dat iedere dag speciaal is.... iedere dag, elk uur, iedere minuut is bijzonder....
Als je deze boodschap ontvangt, is het omdat iemand het beste met je voor heeft en omdat jij ook van jouw kant mensen hebt die je dierbaar zijn. Als je te druk bent om enkele minuten te nemen om dit aan anderen te sturen en je zegt het "een dezer dagen" te zullen verzenden, is dat ver weg en misschien zul je het nooit meer doen.
31-05-2007
zomergedicht
Prachtig Zomergedicht.
In dezen blauwen zomernacht Heb ik zoo lief aan je gedacht, De hemel droeg een sterre-schijn, Het leek, je kon niet ver meer zijn.
Er hing een wonderlijk gerucht Als fluistrend zingen in de lucht; Ik dacht dat je nu komen zou, Omdat ik het zoo smeekend wou.
Toen zijn de uren traag vergaan, De hemel werd weer dicht gedaan; Je hadt mijn roepen niet verstaan.
Annie Salomons (1885-1980) uit: Liederen van droom en derven (1926)
23-05-2007
Ik Ben Ik
...............
10-05-2007
Herinneringen 13 mei
Herinnering
Moeder, weet je nog hoe vroeger Toen ik klein was, wij tesaam Iedre nacht een liedje,moeder, Zongen voor het raam? Moe gespeeld en moe gesprongen Zat ik op uw schoot en dacht In mijn nachtgoed, kleine jongen, Aan 't geheim der nacht. Want als wij dan gingen zingen 't Oude altijd-eendre lied Hoe God alle, alle dingen Die wij doen, beziet, Hoe zijn eeuwige, grote wondren Steeds beschermend om ons zijn -Nimmer zong je moeder, zonder 'n Beven dat refrein - , Dan zag ik de sterren flonkren En de maan door de wolken gaan, D' Oude nacht met wijze, donkre Ogen voor me staan.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Tom 10 jaar
Verlof Oostenrijk 2005
Achiel De Jaeger echtgenote van Mevrouw Jeanne De Wilde Oud-Strijder en Oorlogsinvalied 1940 Politiek Gevangene,Lid van het G. L. geboren te Gent, op 24 Mei 1919 en gestorven te Flossenberg,op 11April 1945, doodgemarteld door de nazibeulen voor Vorst en Vaderland.
Pieter Van Obbergen Lid van den Bond van het H.Hart. Lid van de verzetsgroep (Zwarte hand) gebren te Londerzeel St. Jozef den 16 Januari 1907 en heldhaftig den marteldood gestorven in het nazituchtkamp van Saxenhausen- Oranienburg,in de loop van de maand December1944
Charles Lemahieu zoon van Georges en van Antoinette Declercq geboren te Perenchies(Fr) den 17 September 1924, en door de Duitsche SS aangehouden den 20 Juni 1943 ,naar Duitschland verbannen den 20 Januari 1944 ,en gestorven voor Vorst en Vaderland den 17 Maart ,in het kamp van Siegburg.
Odette-Monike Delplancke Kortrijk 4 december 1933 en er schielijk overleden door een vreselijk auto-ongeval den 8 april 1943
