Mijn leven is als die van het water. Constant in beweging. Niets weten over later. Steeds weer een andere richting op. Soms woest en soms erg traag. Dan niet weten welke richting op, En zie alles maar vaag. Gedachten dwarrelen door mij hoofd als bladeren van een boom vallen. Een chaos en verwarming. En ik denk dan weer dat ik het zal verknallen. Maar 1 ding schijnt. Er is altijd een eind.
|