gisteren was ik boos wandelde door de straten even een ommetje maken had beter thuis gebleven sture gezichten keken mij aan geen knik of goeiedag vlug voorbij waar is hun glimlach gebleven hun vriendelijk woord heb rechtsomkeer gemaakt voor mij hoeft het niet meer laat ze maar lopen loop liever in de natuur met dieren om me heen de mensheid ? laat me niet lachen ze maken zichzelf kapot
ik laat het voor wat het is loop nu waar ik blij en vrij kan zijn .... die lieve bloem verwarmt meer mijn hart dan al die onverschilligheid !
|