Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
31-12-2015
fijne 2016
straks springen we van oud naar nieuw hoopvol uitkijken naar mooie dagen gelukkig zijn zelfs met kleine dingen familie om je heen vriendschap en genegenheid op tijd en stond een dosis humor op het bord en vooral de dokter heel ver weg van jou een jaar met goede gezondheid dat wens ik jou dankbaar lieve blogvriend of vriendin !
zachtjes komen de laatste dagen van het oude jaar dagen die we koesteren voor sommigen geluk anderen verdriet vol goede moed verwelkom ik het nieuwe jaar zal opnieuw mijn bloemen koesteren luieren in de milde zon dromen onder de zachte maan jou terug mijn hand geven om samen door te gaan ...
stille hand altijd klaar niemand die het hoort niemand die het ziet zacht strelende handen voor mens en dier geen woorden enkel stil gefluister wie is dit ? niemand die het weet toch is zij daar helend zij heeft geen naam die stille hand smal en slank ook voor jou en mij helpen waar het kan !
ik wens iedereen al mijn lieve blogvrienden een zalig Kerstfeest ben ik niet langs geweest toch wens ik jou fijne dagen rond deze tijd mag men niemand vergeten wens jullie gelukkige en sfeervolle dagen met heel veel liefde om je heen wacht niet tot Kerst om een eenzame uit te nodigen ... breng een bezoekje aan een zieke ook voor hen
winter waar ben je gebleven we zijn even het noorden kwijt velen houden niet van jouw ijskoude dagen gure nachten pakken sneeuw voor de tuin bevroren vijvers maar ik hou van je sneeuwvlokken winterzon achter de bomen dikke wollen vest hoge laarzen door het sneeuwwit tapijt blijft terug alles groen ? van mij mag je komen het is nu jouw tijd kan alles weer even gewoon zijn zoals lang geleden !
fijne dagen wens ik jou boordevol licht geluk in je hart verre ster schijnt ons toe sprankelend licht in de donkere nacht zacht geklingel van de eerste klokken ver weg maar voor ons toch hoorbaar stilte voor Kerst stilte in ons hart dit zijn dagen voor vrede en geluk ...
ik breng je vandaag wat licht dat op jou schijnen mag je hart doet verwarmen het donkere doet smelten al is het maar een zonnestraal een verre ster zacht maanlicht ik wens jou licht heel veel licht zodat je ziet dat je niet alleen bent ...
de natuur in al zijn eenvoud Hij heeft hen zo geschapen een wonder om trots op te zijn zoveel schoonheid raak telkens weer in vervoering even sprakeloos zoveel moois om ons heen zovelen zien het niet of willen het niet sta even stil kijk om je heen luister en als je het dan niet ziet of hoort jammer voor jou in één flits is alles voorbij ...
lekker bij de haard gezellig en warm uitnodigende kerstboom zondag languit op de bank heerlijk soesend bij zachte muziek kaarslicht laat mij dromen laat even alles voor wat het is ik geniet van zoveel eenvoud maar voel me rijk niemand die mij stoort op deze heerlijk vroege zondag ...
wij kijken er naar uit terug Kerst kleurrijke ballen zilveren slingers kerstboom versierd berg pakjes voor iedereen wat wils maar hoevelen denken nog aan echte Kerst ? in stilte door het knerpend sneeuw gemoedelijk rond de haard een ver klokje de tijd staat even stil voor mij is het dan even vrede in mijn hart ...
straks komt de winter alles wordt stil geen geluid enkel de ijzige wind verlaten dagen donkere nacht trillend kijk ik naar mijn bevroren adem in de ijle lucht niemand om me heen maar zie onder het ijs veilig ingepakt de laatste bloemen fonkelende kleuren onder helderwit tapijt ...
ijskoud kijk je me aan tranen zie ik niet je glimlach is bevroren geen warme adem roerloos in het koude ijs geen kloppend hart bloedmooi maar onreikbaar ijskoningin kijk in je ogen triest en stroef koningin zonder land de winter heeft je in haar macht toch straal je kracht mijn koningin van ijs ...
een beetje nostalgie blijde kindergezichten schoentje voor de schouw 's avonds luisteren bovenaan de trap alles stil hij zal toch niet voorbijgaan ? onrustig slapen luisterend maar de vaak overvalt hen toch 's morgens vroeg jubelende kinderkreten al dat moois ... al dat lekkers laat je kind nog even kind zijn genietend van de man op zijn paard het zijn mooie herinneringen neem ze niet van hen af !
draag niet alles mee probeer eens luchtig door het leven te gaan geen gewicht licht door de lucht je gaat geen eeuwigheid mee leef vandaag zoals jij wil neem je tijd neem je vrijheid laat even alles achter jou morgen ziet er misschien anders uit maar vandaag heb je tenminste geleefd !
je kunt er niet naast kijken glitterende ballen midden in groen feestelijke dagen in het verschiet bij velen lijkt het nog veraf het vredegevoel samen zijn gelukkig blij dat we er nog steeds bij zijn het lijkt nog veraf ... maar vandaag neem ik je hand heel voorzichtig wees niet bang al hoeven wij geen feestgedruis ik laat je proeven van wat mooie dagen jij en ik te wachten staan ...
stilte kleine zonnestraal dromen van ... niemand die het weet niemand die het je vertelt dit is pas gelukkig zijn in alle eenvoud kinderhart zo klein maar gevuld van zoveel rijkdom voel met weemoed mijn kinderjaren ze glijden voorbij laat haar dat éne moment ...
kan het zijn iemand vertrouwen blindelings zonder vragen zonder woorden naast elkaar samen op weg naar waar die leidt dat weten zij niet enkel dat zij er zijn voor elkaar vriendschap is een kunst ragfijn en teder ...
je bent niet zoals de anderen mensen kijken je aan stille woorden vaag gemompel je raakt het gewoon zegt men ... ook al voel je hetzelfde diep binnen in ben je alleen je hoort enkel holle woorden maar als je dit leest mijn vriend weet voor mij ben jij gewoon zie jouw littekens niet maar hoor enkel jouw warm kloppend hart !
laatste bloem ijskristallen omvatten eeuwige roos trots en waardig kijkt zij toe ruik niet meer haar zachte adem maar voor mij schittert zij nog steeds laat geen traan om vergane geluk straks in de lente is zij er weer klein en fijn moedig en fier rode roos straks zien wij elkaar weer ...
woelige dagen kranten donker en grauw mensen stuiven voorbij angst klein woord niemand had het verwacht akelig gevoel van broze vrijheid maar ik geef niet toe leef mijn leven kijk toe heel voorzichtig maar geniet nog van zon en maan zelfs een harde windstoot kan mij niet deren fikse regenbui houdt mij niet tegen leef je leven begin met vandaag ...
storm en regen duistere dagen onbarmhartig beukt de natuur er op los zij laat tonen dat niemand haar verslagen kan ook al denkt de mens dat hij alles kan en mag niemand houdt haar tegen straks laat zij opnieuw toe dat de zon terug gaat schijnen zal ons hart terug verder slaan zal de bloem terug opengaan ...
heel stil blijf ik zitten vanuit mijn stoel bekijk ik de wereld vuur en schichten draaien om me heen ben niet bang nog niet aanschouw een palet van vurige kleuren verre klanken ditmaal geen zachte muziek harde noten weerklinken op de achtergrond maar in mijn hart blijf ik geloven dat morgen weer anders wordt en ontwaken zal vanuit een slechte droom ...
als in een film alles zo broos breekbaar tikkend niet weten waar hoe en wanneer heb er geen antwoord voor enkel een vraag waarom ? het leven is soms al hard genoeg waarom nog zoveel pijn en verdriet ...
ik ga een paar dagen niet aanwezig zijn voel me niet in topform wat ziekjes nu eventjes rusten en volgende week ben ik weer paraat wens jullie allemaal een heel fijn weekend ... mijn gedachten zijn bij die mensen in Parijs die van dichtbij meemaken wat oorlog en geweld is hopelijk blijven wij er van gevrijwaard maar het zet ons toch aan het denken maar vergeet toch niet te genieten van elkaar elke dag opnieuw !
ben ik alleen of zijn er nog 's morgens lusteloos moe precies geen slaap gehad denken veel te korte nachten tè lange dagen is het het weer tijd van het jaar eigenaardige dagen je lichaam wil niet mee hersenen precies opgedroogd ... tja dan maar terug vitamienen slikken en hèèl veel fruit lange wandelingen ontspanning tja als ik eens wat wakker ben ...
ik ontsteek een kaars breng wat licht mijmer waarin geloof ik nog ? waar ga ik heen niemand die het weet niemand die het mij zegt stille kaars ook jij brengt het antwoord niet toch maak je mij rustig denk niet teveel na alles komt op je af geloven of niet een kaars schittert voor iedereen ...
tederheid omvat weinig woorden stil zwijgen rust en tevredenheid uniek onaantastbaar mens en dier verbonden door zelfde taal dat menigen niet verstaat ...
ben jij ook steeds blij weer aan tafel te mogen gaan niet denken aan kilo's , cholesterol vetrolletjes ... heerlijk vette gerechten zalige sausen torenhoge frietjes smak mayonaise er op je glundert bij al die toetjes taartjes met heel veel slagroom lekker kopje koffie achteraf sterk en krachtig met jawel schoteltje pralines van alle soort chocolade heel veel chocolade zo zoet als het maar zijn kan tja lekker is dat wel maar komt ook de dag of is die al gekomen dat de dokter veelzeggend zijn vinger uitsteekt ?
het is niet aan iedereen gegeven heerlijk ontspannende slaap neerliggen in je warm zacht bed 's morgens vroeg heerlijk ontspannen ... vaak is het draaien en keren denken aan morgen schaapjes tellen piekeren en tobben plotse pijnscheut was iedereen maar bedeeld met een gezonde slaaprust je dag wordt een stuk vrolijker hopelijk heb jij die broodnodige rust slaap der onschuldigen ...
ook ben je alleen voel je je eenzaam triest verdrietig de zon schijnt ook voor jou er is steeds eb en vloed dag en nacht reik je handen uit je staat versteld zovelen rondom jou denken zoals jij leef niet alleen geen eenzame schelp op het strand probeer maar even straks voel je je niet meer alleen ...
kon niet binnen blijven moest er op uit dit keer de bossen ingetrokken wat een wereld apart hier voelde ik rust broodnodige rust en stilte raakte niets aan enkel kijken alles in mezelf opnemen ook hier heeft de grote kunstenaar zijn werk gedaan subtiele kleuren intense geuren god ... wat kan het leven mooi zijn ook al zijn het trieste dagen ...
geen natte of winderige dagen stil en kleurrijk weelderige taferelen wat worden we verwend het mooiste van de natuur voor iedereen blijf niet binnen ik laad alvast mijn batterijen op want de winter is nog lang heel lang !
in de vroege morgen reeds volop in de zon zag ik hem roerloos prachtig in onschuld ode aan het leven geen angst teder geluk dit is herfst heb hier geen woorden voor enkel wees stil en bewonder ...
we zitten precies allemaal terug op school hoe was dit ook weer ? één uur erbij of eraf ... velen weten de tel niet meer maar geen denken aan je moet mee met de tijd vandaag is het zondag mij scheelt dat uur niet meer ik maak er alvast een luie zondag van heb ik honger ... dan eet ik heb ik vaak ... dan nodigt de zetel mij uit doe vandaag mijn ding lekker onderuit !
eventjes halt houden samen op het bankje dicht bijeen zachtjes fluisterend kleine of grote geheimpjes stilte alom plaatje van lang vervlogen tijden herkenbaar ook voor jou ? die tedere zachte momenten maar o zo breekbaar als de mooiste bloemenstengel buigend voor de wind ...
vriendschap bedankt om er te zijn om eens naar mij te luisteren soms geef je me goede raad voel me niet zo alleen weet dat er aan het ander eind iemand is zoals jij die wat tijd overhoudt om mijn woorden te lezen te beantwoorden dankjewel lieve vriend of vriendin om er even te zijn voor mij ...
vaak wil ik vluchten ver weg van hier kom mij niet achterna spoorloos wil de wijde wereld in alleen niemand zal mij horen wil even leven niet zoals het moet maar zoals ik het wil de natuur slorpt mij op zal me veilig voelen als is het maar voor even laat de wereld maar draaien voor mij hoeft het even niet ...
van hen kunnen wij zoveel leren eenvoudig gelukkig zijn met neergevallen blaadjes grote plas water of eerste sneeuwvlokjes ze vinden alles boeiend onderzoekend gaan ze de wereld in oprecht en dankbaar glunderend kinderen onschuldig vertederend hoe lang geleden is het dat wij ook zo zijn geweest ?
sierlijk dansen in herfst alleen het bos beschermt je je zweeft over takken bladeren springen omhoog eenzame danseres je brengt alles tot leven kleine oogjes kijken je toe verbaasd wervelwind zonder muziek je walst over de stilte proeft de geuren en omvat alle kleuren kleine herfstprinses jij brengt terug leven in het dorre bos ...
herfst bedekt ons met nieuw kleed oranjebruin fonkelend tussen donkergroen blauwe bessen tussen prachtig rode paddestoelen herfstkleed ik voel me mooi tedere vederlichte bladerenkrans omgeeft mijn gezicht mijn jurk van allermooiste bladeren geen ontwerper doet dit na ...
ik fluister je mijn geheimen toe stil en zacht luister je zachte manen strelen mijn gezicht bij jou kan ik mezelf zijn ben niet zoals die anderen heb nood aan liefde helpen kan je niet grote bruine ogen kijken me aan liefdevol zonder vragen blijf liever even bij jou dan in die mensenzee waar ik langzaam in verdrink alleen en hulploos jij mijn vriend enkel bij jou ben ik wie ik ben ...
stilte in de zaal alles zwart opeens dat éne licht kleine voetjes schuifelen vooruit ik wacht af bange spanning plots klinken de eerste akkoorden een engelengeluid vult de zaal kan niet ademen onze kleine jongen wildebras is dat werkelijk hij die zingt ? mijn wereld staat even stil hart barst van geluk langzaam draait hij zich om weet waar ik ben en brengt zijn lied voor mij dit is het ultieme geluk dit neemt men mij nooit meer af lieve kleine deugniet je laat je oma wenen als een klein kind ...
eventjes tot rust komen het heeft mij deugd gedaan alles aan je voorbij laten gaan de wereld stil zetten kan je niet het leven gaat door vandaag terug in volle vlucht regen of wind kleine of hoge golven de zee neemt mij mee voel me terug vrij mijn vleugels trillen van geluk voel de kracht van de natuur klim omhoog alsmaar hoger en laat mij dan verder deinen deinend op de wind ...
je hoeft niet stoer te doen alsof je de wereld aankan geloof mij vroeger deed ik ook zo geen angst of verdriet plukte elke dag zomaar zonder nadenken nachten zonder zorgen dromen kende ik niet nu sta je alleen kijkt de wereld aan die draait ook zonder jou ben je onmisbaar ? denk maar even na je bent maar een deeltje van het grote geheel tja ... vroeger waren we helden van de dag ...
naar aanleiding van de feestdag van Franciscus van Asissi is het vandaag werelddierendag ... heb de dieren lief zij zijn afhankelijk van jou en geven zoveel terug vriendschap en troost brengen leven in huis waken over jou ze hebben een hart gevoelens meer dan je zou vermoeden !
dauw op het gras laatste bloemknoppen hebben de kracht niet meer morgenkoud langzaam verdwijnen de kleuren maken plaats voor de herfst bladeren alom tapijten van rood en bruin ochtenddauw zie dit betoverend tafereel ook dit is mooi maar de warmte vloeit weg eenzame bloem houdt nog vol nog even ...
ik neem eventjes pauze wat rust verse adem mijn lichaam is moe geen inspiratie geniet van het stralend herfstweer misschien tijd om te herbronnen ? lieve bloggers tot binnen enkele dagen ...
zag haar maar hield me stil mijn kind in de natuur zoiets mag je niet storen stilte alom omgeven door kleur wat gaat er in haar om laat haar in haar paradijs vol woorden hoort zij het geknisper van de bladeren ? ziet zij de kraaloogjes van de eekhoorn denk het wel lieve meid blijf nog maar een poos in jouw wereld die stoor ik niet ...
geniet met mij ode aan een mooie zomer herfstkleuren en geuren vullen ons leven dankbaar voor wat is geweest lange wandeling op zachtdik bladertapijt vlugge eekhoorn springt ons voor hand in hand zonder woorden de avondzon tegemoet wat is het mooi geweest het doet ons hunkeren naar meer ...
durf het haast niet te hopen krijgen we werkelijk een echt heerlijk nazomertje eentje waar je kan van dromen open vensters vollop zonnelicht je voelt je licht gelukkig om zoiets banaals maak een vreugdedans voel me dartel en blij en jij daar als het even kan geniet van die enkele heerlijke dagen ze zijn er ook voor jou !
heel langzaam spreid ik mijn vleugels deinend op de wind tuur naar dat straaltje zon maar de herfst heeft alles in haar greep striemende regenbuien felle wind toch vlieg ik door niemand die mij stoppen kan ik adem de nieuwe morgen in vol verwachting op wat komen zal ik vlieg ... en leef !
kon het niet laten ... wou jullie toch nog een fijne avond wensen stilletjes als een bootje op de zachte rivier vandaag even genietend van gewoon alledaagse dingen dat stille herfstgevoel maakt me rustig hoop voor jullie ook een heel fijne en zachte herfstavond ...
vandaag eventjes rust voel me wat moe uitgeblust geen inspiratie hang hier maar wat lui in de zetel zo'n dagje kent iedereen wel ... even verstand op nul en morgen er opnieuw tegenaan ...
hebben jullie dat ook dat éne kleine boekje bontgekleurd niet groot enkel jouw krabbels staan er in je vindt het in een handomdraai terug alles staat er in soms kriskras door elkaar met een streepje, omcirkeld een vleugje kleur jij vindt alles terug nuttige informatie waar alles staat wat je toch vergeten zou je boekje vaak een encyclopedie in het klein ...
foto's nemen stond er vroeger nooit bij stil als kind boeide mij elk beeld had al vroeg het fototoestel bij de hand goedkoop en piepklein het leven gaat zo snel voorbij wervelende sneltrein beelden volgen elkaar op ik zag en nam vaak tot groot jolijt nu ben ik blij een pak herinneringen van hen die er niet meer zijn nog steeds ga ik op pad op zoek naar iets nieuws die éne foto telkens weer later ... zal ik mij rijk voelen soms met heimwee of met een lach maar ik heb vastgelegd dat ik heb geleefd !
kleuren van herfst van rood tot okergeel diepgroene tinten verdoken in het bos uitspatting van geuren dampend om je heen vroege slierten mist ontluikende herfstaferelen voel een zachte kalmte knisperend door het hout weg is de hete zomer eerste koelte komt er aan één zonnestraal maakt alles tot leven trotse herfst vol dwarrelende bladeren maakt voor ons zacht prachtig tapijt ...
mooie herfstbeelden prachtig in kleur zeg niet te vlug ik hou van de herfst vandaag winderig en nat somber wou toch opgewekt naar buiten boodschappen doen kleurrijke laarsjes grappig parapluutje mooi is de herfst die regen nemen we er maar bij alhoewel niet ver van huis liep op het randje wegreus dapper door een diepe poel hoef je niet uit te leggen of er een tekening bij te doen kletsnat na plensbui bovenop een douche spreek me vandaag niet meer over een mooie kleurrijke herfst !
grenzen sluiten een dof gevoel vrijheid beschermen had nooit gedacht dat dit ooit zou komen men maakt ons bang eerst vol vertrouwen vriendschap voor iedereen plotse ommezwaai nu ben ik ook verward van wat komen zal wat staat er voor de deur zullen die enkele bloemen straks nog op het veld staan ?
mijn huis daar waar iedereen welkom is waar het ook staat je vindt het wel het is geen kasteel maar een thuis met een kloppend hart misschien wat eigenaardig eigenwijs maar volg je de weg kijk je wat verwonderd binnenin is het heel gewoon mijn thuis waar vrienden altijd welkom zijn met een lach of een traan ...
zoek het niet te ver graaf niet te diep leg je krant even terzijde eventjes geen tv gewoon opstaan genieten van je dag neem tijd voor jezelf al is het maar één dag in het jaar maak het jouw dag doe wat je graag doet leven en laten leven niets moet vandaag is gewoon een mooie dag van jou !
we torsen het allemaal mee onze rugzak hoe jonger hoe lichter huppelend rond met vederlichte tas nog weinig bagage ... maar met de jaren wordt de rugzak zwaarder gaat moeilijker vooruit voor sommigen loodzware bagage je krijgt het niet weg draagt het je hele leven mee dan verlang je naar een plaats waar het veilig is waar je die rugtas plaatsen kan je hoeft er maar naar te kijken maar dragen moet je niet meer ...
vandaag nog even dansen in het bos straks andere kleuren alles stil spreid mijn armen uit omarm dat heerlijk gevoel dat klein beetje warmte daarna regen en wind vandaag nog even genieten van wat terug is geweest zomergevoel vervaagt maar wil nog genieten van die allerlaatste zomerse zonnestraal ...
ze reikt naar de sterren gloeiende lichtjes aan het firmament stilletjes tellend zo mooi en toch zo ver kleine vingers wijzen ze aan die éne grote staart haar aan sterren voor kinderen voor elk kind één als kleine lampjes elke avond weer gelukkig het kind dat haar sterretje gevonden heeft ...
moeder aarde ik zie een traan kleine waterval van verdriet niemand die het ziet je geeft om ons laat de zon schijnen ons beschermen in de luwte betoverend land met hoogtes en laagten diepblauwe zeeën glanzende ijsmassa maar ook jij kent je verval jouw schoonheid taant ben bedroefd dat juist wij jouw leven doven we zien het maar langzaam glipt het weg lieve moeder aarde ik huiver om jouw bestaan !
kijken naar de regenboog voor hem heel hoog vaak zien wij het niet denken teveel grijs en zwart na de regen alles fris en mooi heldere kleuren kleine handjes rijken uit maar een regenboog die pak je niet je kan er enkel naar kijken wetend dat daar achter steeds de zon verschijnt ...
laatste dagen ik huiver alles terug zo vlug voorbij mooie zomer blijf nog even verwarm ons hart schenk ons nog mooie dagen laat het kind nog spelen al is het maar voor even op het warme strand jouw vrolijkheid kleurrijk geroezemoes rondom mij straks terug de stilte geen muziek of lichtjes in het donker
kleur die laatste dagen mooi want wij hebben allen nood aan licht en leven ...
's morgens vroeg bij het ontbijt in veel huiskamers klinkt het waar blijft de krant ? de eerste die hem bemachtigt glundert vaak flinterdun soms dik vol van reclame veel ouderen houden nog van hun dagelijkse krant zelfs op reis ... maar als kleinzoon de kamer binnenstapt weet hij al de krant van buiten zijn klein gekleurd bakje in de hand heeft hem al het meeste verteld ... tja geef mij maar een goeie dikke krant al is het niet altijd mooi om lezen mijn kleine stukjes tussendoor vind ik wel en geniet ...
ik voel het kijk om me heen herfst van de zomer voor een paar dagen ? hoop het maar kan niet geloven alweer voorbij die mooie warme zomer dagen worden korter zon verstopt zich achter grauwe wolken vandaag jagen windvlagen ons voort misschien ligt het aan mij zo opgestaan nog even wachten krijgen we toch nog dat tikkeltje zomer terug ...
laat hem in het oranje licht van zijn dromen kleine voetjes in het zand hand omknelt zijn luchtballon niemand kijkt hem aan toch is hij niet alleen prachig kind laat hem draven plonzen in het water badend in fantasie geen wolk laat de zon verdwijnen eindeloos turen wat gaat er in dat kleine hartje om ? niemand die het weet enkel hij en de zee ...
een flesje vol herinneringen piepkleine foto's spulletjes van lang geleden dagen vol geluk nieuwsgierig naar wat komen zou kleine ukkepuk in stralende zon gelukkige tijden van weleer is zo lang geleden ... maar het flesje hou ik bij dat kleine bokaaltje vol van herinneringen toen alles nog goed was toen we allen nog samen waren !
ze spreken je taal tonen aan wat je voelt energiek of oud kleine of diepe rimpels handen ze strelen je hoofd zacht je voelt hun sterkte helende handen sterk opbouwend vaak troostend soms hulpeloos herken jij de taal van je handen ?
je denkt er niet over na samen zijn heel normaal niet wetend wat het is eenzaamheid je voelt je sterk hebt iemand om op te leunen hij vangt je bange dagen op verwent je met een gulle lach ligt 's avonds dicht bij jou aan ervaar en beleef dit stukje geluk prijs het naar waarde niemand is graag alleen het is een stille storm waar enkel jij alleen door moet gaan !
hadden er zo naar verlangd warme hete dagen zwoele nachten dagen van pret en plezier heerlijke vakantiekiekjes lekker eten buitenshuis dollen in het gras zou het nu echt gedaan zijn nu al afscheid moeten nemen van lange dagen vol zon heerlijke warme zomer van ons allemaal zomerse blijheid samen onder de parasol grappend en giechelend door het mooie weer of toch door die overheerlijke zomerse cocktail ?
durf je dit aan springen in het ijle wind zoevend om je heen alleen je kijkt in het diepe razendsnelle seconden hele leven gaat voorbij ultieme kick voor wie durft hou mijn adem in jonge mensen flirtend met de dood angstaanjagend
voor mij gaat alles al snel genoeg te snel zo'n kick hoef ik niet ...
mijn lichaam voelt loom heerlijk luie zomer alles traag felblauwe hemel versierd met donzige wolken kinderen draven niet rond ook zij voelen die heerlijke warmte ons lichaam krijgt terug de kracht om verder te gaan mijn gedachten tollen niet rond heel stil lig ik te dromen dromen van niets of niemand ik zuig de warmte in met in de verte zacht vogelgefluit ...
zal nog eens proberen vandaag gisteren ongeduldige dag alles loopt dan in het honderd het leven is te mooi om te struikelen over zoiets kleins vandaag hersenen laten werken een genie wordt ik nooit zal bescheiden herbeginnen wie weet wordt het beter dan gedacht ...
zit hier maar te proberen bij de ene lukt het bij anderen geraak ik niet binnen nog nooit problemen met pc gehad mijn trouwe blogvrienden denken wellicht dat ik niet meer op bezoek wil komen maar niets is minder waar vraag mij af wat ik hier zit te doen denk er werkelijk aan om er de brui aan te geven ...
het leven is vaak niet zoals we willen vol rozengeur en maneschijn vaak vallen en opstaan heldere en donkere dagen een snuifje humor brede glimlach kleine attentie het doet zo'n deugd eens uit de band springen grijp je geluk waar je kan koester elk moment wees blij met wat je hebt met wie je bent ...
teder en fijn heel zacht van bloem tot bloem samen kleurenpracht zijdezachte vleugels onhoorbaar stil spel het is maar voor even kort leven maar zo onnoemelijk mooi fijnste wonder van de natuur jammer het leven van een vlinder in een oogwenk voorbij een glimp van schoonheid voor jou, voor mij ...
verwonderde ogen stralende blik heel stil zien zij iets moois wij vinden het maar niets vaak eng maar in kinderogen is alles mooi uniek zelfs het geluid is een bron van inspiratie ... ah ja ik mag ook niet vergeten dat ik ooit ploeterde in de vijver op zoek naar waar dit kind zo blij mee is moeder gruwde toen ik het mee naar huis nam en prompt terug vloog
ik kan me zo nestelen in het groen niemand om me heen enkel mijn boek niemand stoort mij leef mee met wat ik lees ben verslingerd op de woorden woorden al heel oud huiver met emoties explodeer ah niemand hoeft te zien hoe ik hier lig mijn klein niemandsland tussen frèle boterbloemen hier blijf ik rustig tot de avond valt ...
ik kijk de wereld aan tussen kathedralen van rots en groen omgeven door wolkensluiers van dromen en geloof voel me nietig en klein zoveel groots machtig in zijn geheel je ziet me haast niet speldeprik ben ik ook een stukje natuur zo oneindig klein ? warme stralen verlichten mijn gezicht ik breng ode aan het leven mijn warme lach borrelend uit het diepste van mijn ziel schalt over de dalen heen al zie je me niet je hoort me wel ...
eerste stappen na de stilte licht geruis van wiegende takken langzaam kom ik terug tot leven adem de frisse zomerlucht reikhalzend kijk ik uit naar de zon die mij opnieuw verwarmen zal hoog tijd om opnieuw te leven spreid mijn armen uit zachtjes neuriënd begin ik aan mijn nieuwe dag !
dit is toch een dag om vlug te vergeten zomerse dag vanachter het gordijn niet getreurd zie hier al een beetje zonneschijn gedonder trekt weg morgen wellicht beter !
vakantie hier vakantie daar hondje van bovengebuur is op vakantie bij mij ... gisteren vriendin of het mogelijk zou zijn ... ? klein konijntje vraagt niet veel plaats parkieten van schoonzus zijn ook al geïnstalleerd kan moeilijk nee zeggen gaan dit jaar toch niet weg nu vraag ik mij af wie de volgende wordt ... ten huize van is iedereen welkom leven in de brouwerij dat wel maar hemel moet niet veel stilzitten tja straks komt de rust terug en is iedereen tevree ...
een nieuwe morgen nieuwe dag zonlicht verwelkomt mij duistere wolken ver aan horizon vandaag denk ik niet aan gisteren ik leef, beleef streel de zachte bloemenknoppen ruik de frisse rozengeuren zie daar speelt een vogelorkest de vroege tonen van dit mooie levenslied ...
het leven is niet enkel genieten maar samen stormen doorstaan aanvaarden wat komt niet te ver zoeken samen hand in hand verder werken aan de toekomst wentelen in zachte herinneringen blij zijn met eenvoud rijkdom maakt niet gelukkig gewoon gezond en vrij samen leven wetend dat dit het is waar iedereen naar streeft ...
en toch schijnt opnieuw de zon het leven borrelt verder stil en gestaag fluisterend draagt de wind je naam daar waar wij niet volgen kunnen wij laten je gaan maar in ons hart blijft je guitige stem je knipoog naar iedereen krullebol van ons jij was het leven boordevol humor liefde voor muziek en natuur uniek in je geheel ...
ik voel me vaak durf ik niet te zeggen bang om wat het antwoord zou zijn blij of droef laat geen traan zoek naar woorden maar vind die niet barstensvolle gedachten die ik delen wil maar vind je die éne die hoort wat je zegt je zachtjes toehoort naar de stromende woorden een snik, een lach dat is een zegen je bent niet alleen laat gerust een traan hij zal het verstaan ...
delen met elkaar vaak iets klein iets van jou weggeven zomaar kleintjes doen dit zo éénmaal ouder gaat dit zo vlot niet meer met de jaren wordt er helemaal niet meer aan delen gedacht elk zijn huisje en tuintje een enkeling die nog zijn hart toont en weet wat delen is je vindt ze niet vaak respect voor jou mijn vriend die nog weet wat delen is !
één flits je hebt de foto van je leven tederheid in onze jungle van het leven toont aan hoe het zou moeten zijn liefde en tederheid onvervalst vertrouwen wat zou ik graag terug dat kind willen zijn maar dat meisje van vroeger bestaat niet meer enkel nog een foto diep van binnen heeft ze enkel nog haar herinnering ...
ik ben niet mooi heb geen glanzend lijf of prachtige veren velen zien me niet hou me verborgen achter het groen stilletjes staar ik je aan ook jij loopt aan mij voorbij plots kijk je me aan geef me een zachte tik voel me dolgelukkig iemand weet dat ik besta nu straal ik je mijn kleuren als ik wil ben ik oogverblindend in mijn lelijk lijf ...
vakantie lekker thuis geen koffers pakken genieten van ons weer tafels gespreid in tuin kleurige lampions kaarsen en muziek vrienden mensen uit de buurt allen tesamen ook dit is vakantie het geeft een goed gevoel veel plezier eventjes geen zorgen gelach en gezang voor mij mag dit de ganse nacht doorgaan !
zachtjes zoemend de grote vogel neemt ons mee naar verre oorden eventjes kijken door het raampje witte watten wolkjes streepje zon boven helblauwe lucht glijdend door de lucht geef me over denk aan niets enkel aan wat komen gaat vakantie nu het nog kan andere wereld beleven genieten van andere mensen dat is leven het hoeft niet altijd werken te zijn ...
warme dagen puffen en blazen jeugd zoekt water op ploeterend door golven duik in zee glanzend nat geef mij maar een zwoele zomeravond zo eentje als vroeger alleen op het strand koelte aan mijn benen lichte bries door het haar proef de zilte van het water herken de jeugd van weleer ...
hier ben ik terug niet weggeweest maar opeens geen internet, telefoon alles weg ... zo zie je maar hoe je aan je pc gewoon bent vanmorgen vroeg de technieker voor de deur was direkt wakker vlug een kop dampende kop koffie gegeven kan nu terug beginnen ...
je stapt er in loodzwaar alsof de wereld op je schouders ligt uitnodigend kijkt je naar het bed hopelijk ga je naar dromenland niet draaien en keren mooie rustige slaap der onschuldigen maar toch nog even denken aan morgen wat nog te doen voor je het weet ben je vertrokken denk je niet meer aan slapen ... niet doen deze nacht is van jou draai je in een bolletje of strek je lui uit geef je over slaap droom voor je het weet is het opnieuw morgen ...
altijd samen ondeugend klein later eerste kus tienerjaren samen leven en beleven samen in de wei stoeiend in het hooi eerste kind wonder van het samen zijn liefhebben jaren genieten samen bouwen en verbouwen lief en leed nooit vergeten altijd samen kijkend naar de avondzon !
dankjewel voor de fijne berichten leuke mails dat deed deugd voor elkeen van jullie bedankt voor de kleine attentie dit maakt het leven mooi er zijn voor elkaar opbeurende woorden grappige schrijfsels of mooie afbeeldingen ...
60 weet niet hoe ik me voel vandaag wou het getal 5 nog wat houden maar jammer 6 heeft mij ingehaald ben ik nu blij of droef was ik maar 18 nu ben al blij ben nog fris en gezond en wil er nog het beste van maken ieder zijn lot dat heb ik al geleerd vanaf vandaag stap ik op tram 6 en hoop dat die niet vlug stoppen zal ...
water verkoeling zachte bries daar snakken we nu naar ze is er die langverwachte zomer warm en heet rustig en kalm laat je lichaam rusten denk na buitensporige temperaturen kunnen wij niet aan laat ons genieten lekker in de schaduw met een hapje en een drankje gewoon genieten van een mooie hete zomer
wat rust heeft me deugd gedaan boordevol energie begin ik aan een nieuwe dag laat maar komen ben er klaar voor zoek de zon samen met vrienden familie om me heen straks vakantie alles op laag pitje nu genieten van wat komt maak van elke dag wat moois !
vleugels spreiden er even uit niemand om me heen eventjes leven in niemandsland het kan als je wat tijd neemt voor jezelf jezelf onder de loep nemen al wat negatief is weg herbronnen al is het maar voor één dag doet deugd voor herhaling vatbaar ...
vandaag hou ik het even kalm kort praatje dit keer wens iedereen een fijne dag samen hopend op een mooie zomer geniet van je dag ik ga er vandaag even op uit ...
betovering dat ik nooit storen zal ontplooit voor mij wereld uniek stil en zwijgzaam langzaam en gracieus tijdloos liefdevolle omarming zo broos teder verderlichte ontmoeting zo kan het leven zijn mooi in alle stilte ...
het zou er moeten zijn vrolijk opstaan fris hoofd heldere geest je lichaam maakt een sprong zomer zonneschijn schaterlach om je heen dat goed gevoel natuur is lief voor jou ze verwarmt maakt je blij terug hoop veel goede moed om elke dag te beginnen geen zwart en grijs maar fonkelende kleuren diepe geuren van een heerlijk ouderwetse zomer !
zondag opstaan onder loodzware lucht eerste dag van zomer wou zo terug bed instappen moelijk optimistisch te blijven zomerjurkjes keurig in de kast kleurrijke sandaaltjes staren je aan zonnecrème ongeopend reisbrochure nog ver weg fiets terug op stal was het vroeger beter mooie lange hete zomers ? weet het niet meer maar de kinderen laten het alvast niet aan hun hart komen gelukkig maar !
klein en nietig onbeduidend wie zijn wij denken alles aan te kunnen de wereld is van ons zijn machtig en rijk delen de lakens uit arm of rijk stipjes onder de zon vergeten in de nacht weggeblazen door de wind verteerd door het vuur wie zijn wij kleine stukjes in een immense natuur !
trouwe vriend zonder woorden altijd klaar beschermend lief kind omarm je vriend laat hem niet los zijn liefde is onvoorwaardelijk laat je rijden door bos en heide straks brengt hij je terug thuis ik vertrouw hem jou toe want steeds komt hij terug hij is ook mijn vriend mijn zielsverwant ...
straks is ze daar langverwacht hopen op warme dagen zwoele nachten koele zeebries of ijle berglucht waar je ook gaat samen met familie op reis of gezellig thuis in dorp of straat ...
zomer wij snakken er naar wat warmte op onze huid en in ons hart zomertijd onbezorgd leven als is het maar voor even ...
ieder wil een plekje waar je even jezelf kan zijn het hoeft niet ver daar waar niemand je storen kan op zondag dag zonder werk en lawaai jouw dag jouw plekje heb je dit niet kijk eens even rond je zult zien daar vindt je jouw stekje maak er iets moois van geniet en droom ...
als je ziet dat iemand geniet roerloos stil denken, mijmeren over wat dat weet je niet kijk enkel naar haar glimlach ga niet verder hou je stil want dat éne moment behoort haar toe laat haar dromen spat die luchtbel niet uiteen ze zal je er dankbaar voor zijn ...
je kijkt en zoekt die ultieme foto die krijg je niet steeds op pad altijd klaar wachten op dat ene kiekje waar je later nog trots op bent heb jij er zo eentje ? bewaar en koester het het gaat zo vlug voor je het beseft vinger op de knop en je hebt vereeuwigd dat wat je altijd wou ...
nieuwe hoopvolle dag glinsterend in morgenlicht het leven is zo kort de dag zo voorbij denk niet aan komende nacht keer je rug niet om naar toegestoken geluk lieve groet van alledaagse mensen ik zuig de nieuwe adem in doorwoel je haren ben gelukkig met het alledaagse verwacht niet teveel met een grassprietje in de mond tuur ik de horizon af ik denk en hoop dat ik nog zo verder kan gaan ...
ik ben wie ik ben verander me niet heb geen hoge eisen vraag niets van jou gun je je leven vol schoonheid en rijkdom ik ben wie ik ben misschien wat alledaags ben blij met wat zon bloemen en vlinders jouw lach elke dag hou van mijn leven zoals het nu is eenvoudig en mooi ...
jong kind onschuldig kijkt de wereld aan met grote ogen kent nog geen verdriet angst of schuld op een koele steen verborgen tussen riet ziet zij haar wereld glinsterend mooi even tikt ze het water aan kleine rimpels blijf nog even mijn kind misschien kom je later terug naar jouw plekje waar je nog zoveel dromen had !
wel even weg ver weg van hier zoek de hoogste top wolken onder mij oranje stralen op mijn hoofd wil herbronnen terug proeven wat leven is roep me niet geef je geen antwoord stilte rondom mij want enkel eenzaamheid alleen zijn denken zal mij terug toe brengen terug naar beneden te gaan ...
zoek niet zo ver verlang niet meer ga niet naar de overkant het gras is groen waar jij nu staat de zon straalt even fel broos geluk kijk er niet naast geluk ligt bij jou eenvoudig mooi raak het aan je zult zien al is jouw geluk broos het is van jou ...
sporten vandaag ligt het in ieders mond je moet sporten om gezond te zijn mee met je tijd ... daar denk ik het mijne van een goeie wandeling lange fietsrit een zwempartijtje gezellig met elkaar zonder meten kijken naar kilometers sporten is voor mij bewegen leuk gezellig met elkaar of op je eentje het is maar hoe je het bekijkt luister naar je lichaam doe wat je graag doet niet wat een ander je oplegt !
stilte rondom mij tijdloos oase in het gedruis vol verwondering voor de schoonheid van de stilte pure passie mooi gedicht dat enkel ik horen kan licht klankenspel bijna niet te horen eenvoud daar hou ik van mijn vriend de stilte die mij warm omarmen kan ...
er is er maar één de sleutel tot mijn hart gaf hem aan jou het was gesloten en stil daar diep in mijn hart geen zonlicht of warmte jij brak de deur open badend in het licht voelde ik weer kloppen blij vol verwachting kloppend hart terug levend zorg voor de sleutel ik heb er maar één ...
kunstenaar ik stoor je niet wat jij brengen kan vanuit je diepe ziel ontroert mij tovenaar van kunst voel je vrij spuw je ideeën uit leef je uit met jouw materiaal in je ruwe handen breng je iets tot stand dat geen mens evenaren kan ...
nog niet wakker trek de luiken open kleine witte bloempjes in het gras kleurrijke stipjes in het zachtgroen adem de zachte lentelucht voorzichtige zonnestraal lacht mij toe zal de bloemen niet tellen gras niet maaien beleef deze dag vol geluk !
in het mulle zand geen stappen tellen stil en zwijgzaam weemoedig de wind geeft je geen antwoord golven strelen je gemoed dat dacht je maar kijk eens rond alles hier voor jou enkel voor het grijpen word terug vrolijk trek die schoenen uit beantwoord de kreet van de meeuw die zal je zeggen hou van het leven heb jouw leven lief !
lentekind leef je leven kijk niet om droom je fantasie zie je vanuit de verte speels en mooi hoor niet naar de stemmen luister naar gezang blijf maar aan de oever niemand die je storen kan jeugdig fris onbezonnen zoals ik vroeger was ...
eb en vloed zon en maan telkens opnieuw zo gaat het leven voort voor anderen lang anderen kort geloof in jezelf bloem tussen alle andere wees niet bang voor de tijd die achterhaalt jou toch maar leef geniet weet dat ik naast jou sta ...
vindingrijk heel exclusief heel duur een plaats waar je rustig eten kan zelfs slapen niets verbaast mij nog maar dit gaat toch mijn verbeelding te ver dit is geen reis meer eenvoudig met valies per boot of trein je reinste fantasie of ik me daar goed bij zou voelen ? zou toch blijven gluren naar dat éne kraakje in het glas ...
mijn tuintje eigen plekje waar ik even mezelf kan zijn zaaien en planten waar werken geen arbeid is alleen tussen groen praten met bloemen vogelgezang de eerste nestjes klein fonteintje klaterend in de zon stukje paradijs waar ik mij even wegstoppen kan ...
ze vraagt niet veel stil kijkt ze toe blij met een onverwacht bezoek kinderen om haar heen voelt zich niet alleen nu voelt ze zich veilig in hun armen druk gedoe stilletjes denkt ze hoe het allemaal begon met vallen en opstaan geen dure geschenken voor haar tekening, klein boeketje kussentje zelf gemaakt warme knuffel van de kleinste alles is welkom ...
voel me koud en kil wacht op jou mooie warme gouden zon snak naar je warme stralen diepe gloed in vroege morgen oranje deken 's avonds laat zinderende zon doet alles leven maakt alles mooier kleurt mijn dagen voel me terug herboren wacht niet te lang hier wacht ik op jou hunkerend naar dat beetje warmte dat enkel jij mij schenken kan !
geruisloos uit het niets zacht gewiek vliegend ballet zonder muziek geen kunstenaar maakt dit na eigenzinnig mooi teer en sterk prachtig stuk natuur leeft zijn leven overleven niemand doet dit na wondere vogel tussen riet en stille waters ...
als je thuis komt vrolijk kwispelstaartend dolle sprongen blij geblaf je vindt dit normaal je ware vriend die bij je blijft in vreugde en verdriet hij vraagt niet veel maar geeft zoveel terug maar eens komt een dag totaal onverwacht geen geblaf of dolle fratsen je huis is leeg en niemand ziet jouw stille tranen verlies van een ware vriend ...
blootvoets door het gras flirtend met bloemen sensueel koele sensatie van lichte prikkeling het zindert je lichaam voelt je vrij ongebonden voeten verwennen in het zachte gras je hoeft niet jong te zijn om te dansen in het zachtgroen tussen wit en gele bloemen één rode bloem raak je aan maar je vertrappelt het niet je voeten hebben vleugels wiegend in de lentewind ...
ragfijn zoete geuren kleine tere bloemknopjes hagelwit tussen prachtig groen ik pluk ze niet te mooi zoals mei hoopvol wachten op een nieuwe mooie maand zonneschijn en zachte nachten meiklokje toont de schoonheid van het leven teder en kwetsbaar ...
je loopt jezelf voorbij hou niet stil bij haltes almaar meer drukker durf niet nee te zeggen vliegensvlug gaat je leven voorbij van nu af aan leer ik wat langzaam is genieten van elke dag dat beetje rust is een zegen wist niet dat dit voedsel voor mijn lichaam is ook voor jou onontbeerlijk !
lieve blogvrienden ik ga een paar dagen rust nemen voel me zo moe niet goed in mijn vel eventjes geen nieuwe tekst maar lezen doe ik wel hopelijk tot binnenkort ...
piepklein zonnetje mooie zondagmorgen nog geen regen in het verschiet adem de dampende lucht van frisgroene blaadjes kleine bloempjes aarzelend in het gras moet niet meer zijn vandaag ben blij dag begint mooi voel terug energie door mijn aderen stromen gelukzalig gevoel laat dit nog maar even duren dit is pas leven dit is echt ...
zit gezellig op mijn boemeltreintje traag en gezapig vooruit genietend geen sneltrein meer voor mij geen koffers sleuren hollen van hier naar daar hier kom ik tot rust heb tijd voor natuur kleine dingen die ik anders nooit zag ... ik ratel maar voort gezellig heen en weer mensen stappen op blijgezind hier kan je terug lachen gelukkig zijn wij denken niet aan stoppen ons station is nog niet in zicht ...
hoef geen muziek geen publiek of aplaus doe mijn ding alleen wanneer de zon opkomt of 's avonds laat in de milde schemering paar pasjes een juichende kreet alleen op het strand de golven zijn mijn muziek meeuwen mijn publiek dans over zacht zand in licht kabbelend water voel me nooit alleen ...
wachten hoeft niet altijd triest te zijn steeds kijken op de klok eenvoudig aanvaarden op wat komen gaat ...
nee , ditmaal is wachten anders iedereen wacht op jou kijkt je aan je glundert straalt wachten brengt hoop nieuw leven het is zoals het hoort jouw wachten wordt beloond enkel jij weet wat na dat wachten komen zal ...
jong en onbesuisd op de drempel van het leven hoop en verlangens vol van idealen beloftes van eeuwige vriendschap vurig en welgemeend maar het leven leidt haar eigen leven de idealen van weleer die eeuwige vriendschap neem je niet mee enkel een verre herinnering van hoe het was wees blij met een vriend vandaag die je koestert al is het maar voor even ...
eenvoudige foto plots gemaakt geen pose of lichtinval impulsief gewoon in een flits dankbare klik voor eenvoudige foto dat voor mij immens veel betekent ...
het heeft geen zin kan de tijd niet draaien wat voorbij is was mooi meegenomen blij dat ik alles durfde geen spijt van soms roekeloos gedrag ik wilde leven ècht leven op water en ijs op hoogten en in laagtes altijd de zon tegemoet niet achterom kijken nu weet ik al gaat het niet meer zo vlug mooie jaren zal ik nog omarmen elke dag liefhebben niemand zal later zeggen had zij maar ...
iedereen vind ze schattig die kleine rode stipjes kinderen zijn er dol op niemand doet ze kwaad kleine zwarte pootjes gevoelige antennes ze trippelen op het groen vertederd kijk je toe dit is nu een kevertje waar niemand bang voor is kan genieten van dit klein wonder maar in een flits roodzwart wolkje heel klein zweeft naar zijn volgend blaadje groen ...
mijn lichaam wordt wakker ongedurig snakt naar meer zee lonkt wil terug duiken in golven deinen op water natte slierten om me heen zilte zand brandende zon op huid spelen in branding wil zwemmen heel ver roep naar vogels wil terug één zijn met zee ontwaken op zachte strand ...
wees lief voor jezelf twijfel niet jouw hart is groot genoeg je bent een veilig oord waar ieder komen mag ik kom naar je toe nooit zeg je nee deur is altijd open enig in je soort haast niet meer te vinden een vriend of vriendin als jij is als een duurzame parel in een eenzame woenstijn !
ja ... een spring in 't veld was ik wel durfde wel eens hoog springen of kijken in een diep dal vrees kende ik nauwelijks kind van de natuur 's morgens vroeg tot 's avonds laat maar de wet van de natuur die houdt je toch met beide voeten op de grond heb lesje geleerd nu wat kalmer aan heb nog energie zat zal het nu wijselijk besteden goeie raad neem ik nu ter harte vroeger glimlacht ik bij mijn lichaam is mijn tempel ... nu zorg ik ervoor dat tempeltje van mij nog mooi overeind blijf zoveel mooie jaren nog te koesteren nee springen doe ik niet meer !
kan het toch niet laten verplichte rust hier ja kan niet stil zitten ben altijd met wat bezig kan moeilijk nee zeggen maar als je lichaam tegenpruttelt je signalen krijgt die je niet gewoon bent dan begint ook bij mij dat waakvlammetje te branden wat rustig aan nu maar stoppen met bloggen ho neen dit pakken ze nog van mij niet af !
ik sla vandaag een dagje over voel me ziek ben niet in mijn gewone doen gans de nacht rondgezeuld draag precies de wereld op mijn schouders ben er toch niet gerust in ... wens iedereen een mooie zonnige dag morgen misschien beter
gebruik ze ... wees niet bang of verlegen stort je in uitbundige kleurenkransen elke kleur past bij jou wentel je rond je leven wordt licht mooi kijk naar de bloemen je straalt terug durf met kleuren werken gooi alles overboord geen zwart of grijs felrood of knalgeel lentegroene jurkjes hakjes met roodgelakte tenen zelfs manlief mag er kleurig uitzien jullie dag ziet er een stuk rooskleuriger uit !
klein regendrupje teder en fijn trillend van leven prachtig kleurpalet zo is het leven raak het niet aan het spat zo uiteen bewonder koester de kleinste regendruppels bron van alle leven als parels aan een snoer de draad van je leven ...
het wordt een vrolijke dag voor de kleintjes en de ouderen eitjes rapen smullende snoetjes kleurige jurkjes kleine deugnieten met een te grote mand geniet mee wens jullie alvast een heel mooi en vreugdevol Pasen !
lentefrisse kleuren jong leven dartelt rond mensen kijken vertederd toe kinderen vrolijk speels klein konijntje midden knalgele kuikentjes Pasen genieten van het leven straks een groot jolijt daar word ik warm van eenvoudige dingen maken Pasen mooi ...
tussen al de drukte het heen en weer van elke dag eventjes tot rust komen weldra Pasen lentepracht nieuw leven vol goede moed terug ontdekken wat leven is eventjes bezinnen beseffen hoe goed wij het hebben dankbaar met elkaar voor elkaar ...
rank en fijn schitterend in het zonlicht zou je willen verstoppen ver weg van hier waar heb ik dit te danken dit stukje natuur ontluikt zich als een sprookje voor mij alleen voel me trots en rijk niemand ziet en hoort dit stukje paradijs heel stil verstop ik mij durf amper te ademen hoor enkel het zachte geplons heerlijke geluiden dat ik dit beleven mag ja wonderen bestaan nog zolang je er maar in gelooft ...
tussen de menigte zag ik haar flits uit voorbije jaren vrienden voor het leven elkaar steunen door dik en dun ellenlange brieven eerste liefdes avonden vol verhalen waren jong en ongeduldig één blik volstond vroeger bestaat niet meer als een vreemde liep zij naast mij heen herkende mij zonder woorden zonder lach geen herkenning tijd haalt alles in ook vriendschap terug een illusie armer ...
kijk heel even toe stoor hen niet kind en dier tedere vriendschap zacht en donzig fluisterende woorden zo eenvoudig beschermend mooi hier zijn woorden overbodig dit raakt mij hoe een kind zo liefhebben kan ...
weet je het nog niet niemand heeft het je ooit gezegd ? jij bent mooi mooi van binnen fijn om bij jou te zijn je bent nog puur wat eigenwijs maar je tonen klinken helder je lach oprecht ogen stralen liefde uit diepe poelen heerlijk om in te baden je adem fluistert zacht frisse bries frons je ogen niet ik zeg het je nu jij bent mooi wat iedereen ook beweren zal !
vaak ben ik onbezonnen denk niet aan morgen schuw geen gevaar balans op één been zoekend in de diepte klauterend omhoog leef tussen dieren eenvoudig en mooi angst ken ik niet mijn leven loopt geen gevaar leef zoals ik wou natuur is mijn huis wind mijn adem zon mijn warmte in de donkere nacht leg ik mijn hoofd tevreden en blij ja ik ben onbezonnen maar mijn leven is van mij ...
ijzeren vogel glanzend fier doorklieft alle wolken reikend naar de horizon dicht bij hemelgewelf felblauwe kleuren doorspekt met prachtige zonnestralen blijde gezichten aan het raam opeens onheilspellend stil harde knal ijzeren vogel vliegt nooit meer ...
zo'n foto vergeet je nooit bewaar je in de diepste la heel voorzichtig in zacht papier foto voor het leven van het leven van toen het was ... zo'n kleinood doet je telkens pijn vergankelijk geluk toen samen met zijn twee nog even alleen voor de grote stap nog enkele fluisterende woorden zachte kus zoals enkel een moeder die geven kan ...
adem langzaam de lentelucht zucht naar nieuw fris en vrolijk glijd door het zachtgroene gras kijken naar de eerste knopjes van eerste bloemenpracht nog vroeg niet overhaasten zij komt er aan vol bewondering tel de kristallen dauwdruppels weerspiegeling van ontluikende schoonheid voor mij voor jou ...
wist niet dat zo'n klein bloempje zoveel kleur en vreugde gaf elke dag een bloempje bij stralend in eigen kleur hoeft daarom niet duur te zijn klein plaatsje op de bank dichtbij ik geniet van dit prille groen telkens weer al zie je de zon even niet meer mijn bloempjes lachten mij elke morgen vrolijk toe !
velen zijn bang van mij komen niet dichterbij vaak vlieg ik hoog ver weg van alles enkel mijn vleugels maken geluid kan niet fluiten heb stuurse blik misschien gevaarlijk maar dat denk ik niet ik ben maar een meeuw één uit zoveel duizenden val niet op maar als ik neerstrijk sierlijk als een duif blijf ik stil vaak eenzaam want ik ben maar een meeuw ...
wil dansen niet gewoon zo'n paar pasjes explosief dansen frivool uitnodigend uitbundig meeslepend voel geen hart meer één met muziek opwindend soms speels wirwar van tonen bonte kleuren rondom mij overgaan in extase die hoogste noten sprong in het ijle ...
dansend onder water flitsende danspartners om je heen samen in een eindeloze oceaan geen angst enkel vrijheid en vreugde wiegend tussen talloze vissen bontgekleurd nog nooit gezien leven onder water boeiend mooi lief en zacht benaderen ze jou laten ze je meeglijden in een fontein van water je bent één van hen in het blauwgroene water proef hun vrijheid deel hun geluk ...
je leeft zoals jij wil op het randje gevaar deert je niet diepe afgrond of torenhoge bergen angst ken je niet je voelt je vrij vaak onbezonnen tart het leven kijkt niet naar morgen je leeft vandaag wil alles beleven je dag is te kort maar mijn verdriet te groot zoals jij leeft op het randje ...
wie zegt dat het leven niet mooi kan zijn ? donzig wit tussen pril groen nieuw ontluikend leven voel me er goed bij omarm elke dag vraag geen wonderen het wonder dat ben jij zolang je dat maar weet vraag niet hoe en waarom dat kan ik je niet zeggen begin elke dag met een knipoog een vriendelijk woord misschien voel je ook die warmte in je hart zoals ik die vandaag voel ...
wie is er nu niet blij die vrolijk witte bloemkopjes speels uit het groen te zien piepen zware donkere winterdagen maken plaats voor veel groen en licht je kan weer ademen zuigt de zoete lentelucht in alsof het je eerste adem was mijn hart maakt een sprongetje alles nieuw en mooi lentefris voorzichtig loop ik door het gras bedwelmend intens geluk ...
éénmaal per jaar hoop je er stilletjes op gewoon een kaartje niet zo'n onbenulletje op het scherm je weet wel zo'n vlug 'hbd' met een tekentje ik zeg daar een 'vluggertje' tegen ... geen tijd of zin om iets neer te schrijven iets recht uit het hart er komen niet veel kaartjes vinden het een heel gedoe misschien reeds voorbij gestreefd maar schrijf nog zelf heel graag kaartjes met een persoonlijke noot tja dan maar ik ben nog heerlijk ouderwets !
mooi oud worden is een kunst durven kleuren dragen ongeremd genieten niet bang voor morgen met beide handen grijpen alles wat op je weg komt dankbaar en tevreden geen angst voor rimpel of grijze haren heb je heuvels beklommen diepe dalen gekend ? dat is het leven aan ons gegeven waardig oud worden dat is een schat !
je bent als dat eerste bloempje dat onluikt teer en fris ongeschonden reikend naar de zon nog alleen straks zal je verzwinden in een prachtige bloementooi maar zal je steeds herkennen je bent dat eerste bloempje dat mij vriendelijk goeiemorgen wenst ...
buiteling omgekeerd even de wereld zien joelend door het gras laat de wereld maar draaien ga niet mee snak naar bloemen eerste lentelied voel me vrij zelfs de hond dolt mee pluk nog geen bloem ze zijn nog te teer kostbaar voor mij ...
wachten op een brief weet dat heel ver mijn kleinste krullekopje ijverig aan het pennen is maar het duurt zo lang wat is een jaar voor mij een eeuwigheid niets tastbaar meer ... vandaag krijg ik post dan hoor je mij niet meer verslind alle woorden ontleed alle zinnen en als toetje krijg ik een pak foto's die kan ik voelen ruiken telkens weer betasten zijn ze terug een stukje dichterbij ...
voel me onrustig wil vliegen ver weg heel hoog woeste golven onder mij donkere wolken jagen mij voort dein op en neer kadans van het leven wiekende vleugels mijn eigen geluid schreeuw het uit niemand die het hoort enkel de wind beantwoordt mijn vraag dat is voldoende zo moet het zijn ...
alles fris en onbezonnen vrij van zorgen hopeloos verloren in elkaar niet wetend wat tijd en ruimte is vingertoppen bijeen zachte handdruk tijdloos pril geluk van weleer zachtjes fluister ik een naam geruisloos laat ik een traan ...
vind het ergens wel mooi sommige zijn juweeltjes klein en fijn enkelen weten de betekenis ... alhoewel sommigen lopen met hun tuin op de rug of een vuurspuwende draak kijkt vanuit je bloes armen en benen tonen je een ganse geschiedenis of is het de familieboom ? nu ja ... ieder zijn ding voor mij mag het maar naast zo'n kerel liggen waar leeuwen en goden op zijn torso staan met onderaan naakte vrouwen die je begluren terwijl je zachtjes het bed uitgaat ... nee voor mij is dat ietsje te ver
vanmorgen hier een gefoefel van jewelste pc had kuren niet zo maar traag maar geraakte nergens in haren in de lucht zenuwen op volle toeren totdat nichtje binnenkwam ... als het éne stuk is kan je dan geen andere er op plaatsen ? het kind kreeg prompt een dikke kus geen internet explorer dan maar google chrome ... tja hier zit ik nu te tokkelen hopelijk heb ik niet te vroeg gejuichd ...
loslaten is iets van jezelf meegeven vrijheid schenken ultiem gebaar van liefde je vraagt niets je geeft weg het gebeurt in een flits vaak moeilijk en hard onomkeerbaar maar je weet dat dit zo moet zo is het leven durven loslaten dankbaar zijn om wat is geweest ...
wil niet landen blijf hoog in de lucht hier ben ik vrij ver van zorgen en pijn het geluid van mijn vleugels mijn enkele kreet hier ben ik niet alleen ... zie de wereld onder mij grauwe mensenmassa wirwar van stinkende geluiden
hier is de wind van mij de zee mijn veilige haven hier kan ik leven ben ik gelukkige en vrij
dankbaar om wat zon aarzelend stralend huiverend om wat komen zal heel voorzichtig kom ik buiten eventjes genieten voel nog geen warmte maar de kleur van de zon bekoort mij doet mij verlangen naar meer ...
wij hebben geen nood aan een groot boeket delen samen één bloem ... wij hebben geen nood aan veel woorden één blik volstaat ... wij hebben geen nood aan luide muziek stilte verbindt ons ... wij hebben geen nood aan luxe en praal ons huis is klein en warm ... wij hebben geen nood aan het heelal want we delen de zon en de maan de sterren verlichten ons hart !
kinderen en bloemen ze maken je wereld mooi fris en spontaan stil en ingenomen aaien bloemblaadjes dartelen in het frisse groen plukken heel eenvoudig klein boeketje kleine handen steken ze je toe teder gebaar kleine bloempjes uit een groot hart ...
is liefde wel zo mooi grenzeloos rijk gevoel van opperste geluk zeldzame woorden alleen voor jou samen in harmonie concert voor twee voor velen vaak ongrijpbaar in een lichtflits voorbij liefde doet pijn doet je wankelen toch geloof ik in liefde liefde is dichten alleen voor jou ...
ben blij met mijn fantasie zo kan ik in volle vrijheid mijn wereld iets mooier maken schatkamer van dromen nieuwe woorden doorweven met de fijnste kleuren elk verhaal apart spontaan voortvloeiend uit moeiteloze pen ben gelukkig in mijn creativiteit vraag niet of het mooi of herkenbaar is probeer om creatief te zijn spelen met letters en kleuren daar hou ik van !
een wolkje kamperfoelie doorweven met een lichte rozenwaas zachte geuren geruststellend vaak gesierd met een drupje lavendel maar ik herken haar o zo vaak aan de wilde seringengeuren diep doortrokken witte, blauwe bloesems in en rond de tuin hemelsgrote boeketten op tafel ... altijd gul om een boeketje mee te geven dat is haar mijn moeder ...
luid en druk almaar meer en vlugger ik sta even op de rem luister naar de stilte in stilte kun je beter horen hij is mijn vriend laat me nooit in de steek ... stilte heeft zijn geheim dat ik delen mag ja ... zelfs stilte spreekt beantwoord mijn diepste gedachten snap je de stilte niet ? dan begrijp je ook mijn woorden niet ...
zeg niet zomaar een kussentje al ben ik niet zo jong meer bij mij zie je kussentjes overal in alle kleuren en maten zacht of pittig donzig zacht bij het slapen troostend bij verdriet gezellig voor de buis onder mijn hoofd of been mijn kussentjes zie je in elk hoekje zelfgemaakt op als cadeautje iedereen weet bij mij is er plaats leg even de kussentjes opzij en nestel je er gewoon even bij !
eenzame fles tussen witte golfjes kabbelend nadert langzaam het strand durf het haast niet aan te raken breekbaar papier één enkel velletje opgerold met stukje touw van wie voor wie ? haast niet leesbaar taal die ik niet ken onherkenbare tekens een boodschap, een gedicht ? niemand die het weet woorden gedragen door de zee die ik niet beantwoorden kan ...
het wachten in voorbij deur is dichtgeslagen niemand weet wat er werkelijk is gebeurd de zee heeft terug genomen prachtig mooie diepblauwe zee verlaten anker op bodem ik huiver niet te beschrijven buiten gierende storm mannen vechten om hun leven niemand die hen hoort niemand kent hun laatste woorden ijzingwekkend ken het gevoel de zee neemt en geeft mijn gedachten gaan naar hen ik draag aan hen de eenvoudige woorden van mijn gebed ...
ik kijk niet naar rechts of naar links wiebel maar voort neem stap voor stap heel voorzichtig blik vooruit de koord gaat mee op en neer kadans van het leven waar moet ik stoppen weet het niet ga almaar door ben helemaal alleen daar bovenaan op mijn koord ... ginds zie ik zonneschijn stemmen roepen mij toe ben toch niet alleen hier op mijn koord !
je bent als spaans vuur heet en ontembaar je danst er op los zweeft door de lucht plots hard trappend je zuigt het publiek naar je toe almaar sneller je ritme overstijgt de muziek harde klanken vol emotie niemand kan je de baas niemand kan je volgen spaanse wervelwind je draait en draait kolkende wirwar zwarte haren in rode muziek heel langzaam dempen de tonen je lichaam deint neer als een rode bloem zachtjes trillend nog een laatste snik dan wordt het stil ...
zachte kinderstem kleine handen vrolijke lokken in de wind samen op pad beschermend loopt hij achterna kleine ukkepuk springt en danst dan heel ernstig kijkt in trouwe hondeogen hij is niet bang samen zijn ze één voor niets vervaard die éne foto hou ik bij later geeft ik het hem als antwoord wat dierenliefde nu echt betekent ...
onvoorstelbaar we houden je liever warm en knus bij het vuur kijken argwanend naar buiten bij de eerste sneeuwvlokjes hebben angst voor nat en koud maar éénmaal buiten ben je niet te stoppen je ware aard komt naar boven hopen sneeuw en ijs deren je niet alles wit om je heen enkel een zwarte snoet met een altijd kwispelende staart nee ... ik hou je niet binnen draaf en huppel maar door leef je uit ontdek de witte wereld straks hoor ik terug vrolijk geblaf kom je weer binnengedraafd moe en voldaan ...
laat me je verwarmen ontdooien laat me dichterbij mijn adem brengt terug leven je witte huid wordt weer rozerood ogen weer helderblauw fonkelend in de ijskoude nacht neem mijn warme handen voel mijn bonzend hart ik breng je weer tot leven zie terug dat kuiltje in je wang glinsterende ogen kijken mij aan ijskoude traan biggelt naar beneden zachtjes streel ik je hoofd kom maar hier hier is het warm hier is het leven !
ik hou zo van die kleine dingen in het leven eenvoudig en niet duur soms alledaags klein ruikertje op het hoekje van de bijzit lekkergeurende oude boeken dampend kopje koffie oud deuntje uit mijn tienerjaren waarop ik lustig meezingen kan samen voor het vuur oude zelfgebreide sokken de een wat langer dan de ander ... de hond krullend voor het vuur pootjes omhoog ja daar hou ik van die paar kleine dingen niet groot ze maken mij blij !
stille dageraad komt mij zacht wekken heel langzaam ontwaakt de wereld durf haast niet te ademen ongerepte natuur ijzige koude omgeeft mij maar mijn hart is warm zacht en donzig uitnodigend veilig ... maar hoe lang nog ? blijft de witte duif bij mij zachtjes streel ik de veren maar na een zucht zweeft ze weg het was veilig bij mij komt ze ooit nog terug ?
denk niet na leef op je gevoel woel de aarde niet om maar neem zachtjes fluister een naam zachte tederheid lieflijke aai ogen dicht warm hart ook dit is leven even buiten de realiteit denk even na ook jij snakt naar tederheid liefde om je heen zoek niet te ver ...
je bent niet zoals de anderen stil en schuchter aarzelend maar je bent mijn vriend begrijpt me zoals geen ander vreemd voor hen dierbaar voor mij we hebben geen woorden nodig geen taal of geluid een enkele blik volstaat onder je dierlijke kracht schuilt een hart van goud bij jou voel ik me echt zoals ik ben met al mijn gebreken bij jou strijk ik mijn vleugels glad ...
men mag tot dromen ? hier wil ik even niet wakker komen laat mij nog heel even maar rustig kabbelende zee warme zon op mijn gelaat uitgestrekte voeten eenzame meeuw fluistert mijn naam ik schrijf en schrijf alles wat ik zie en hoor tintelende kleuren omgeven door zilte geuren dit land is van mij niemand hoort hier hier kan ik leven , dromen en schrijven letters huppelen op en neer op de kadans van mijn ritme mijn hart zwelt van geluk dit stukje geluk van mij ...
had ik maar vleugels hard wiekend door wind en regen niets houdt mij tegen vlieg ver weg van hier nietsontziend kijkend naar de horizon waar de zon mij verwelkomen zal laat alles achter ...
maar zover zal het niet komen kan niet vliegen enkel dromen kijk naar de kleine vogel in de boom ach zal hier maar blijven en luister naar zijn stem nu ja ... zingen kan ik wel !
ik huiver nog na niet te bevatten met grote ogen kijk ik toe harde beelden striemende woorden huiveringwekkend dicht enkele uren van hier stijgende onrust kan je nog geloven in een wereld waar het goed is om leven steek mijn hoofd niet in het zand maar ergens toch één strohalm moet je geloven in het goede om je heen tracht het mooie te zien het brengt misschien je hart even tot rust ...
iedereen heeft wel foto's sommigen vaag en vergeeld maar tonen alsof het gisteren was bundeltje foto's van weleer hoe het vroeger was herinneringen komen weer tot leven eventjes voel je je jong en blij voel je nog die warme zon en klauter je nog over de steentjes hand in hand heel even denk ik nog aan mijn leuke paardestaartje en die leuke sproetjes van mijn vriendje samen met de grote hond genietend van elkaar ...
klein meisje in de kou dikverpakt met guitig snoetje niet bang komt almaar dichterbij groot paard warm snuivend kleine vingertjes aaien in het rond heel langzaam komt het paard dichterbij grote trouwe ogen kijken toe paard en kind onvoorstelbaar zachtjes aait de kleine dreumes de harde kop van het paard wrijft over de warme natte neus een kleine huivering door het prachtig lichaam wat een kind toch veroorzaken kan zelfs het grootste dier wordt stil en kalm ...
gisterenmiddag naar dierenarts geweest die wou onze kleine lieverd nog niet laten inslapen rontgenfoto't gemaakt wel een barstje te zien in ene poot ander poot overbelast en dik heeft een spuit met cortisone gegeven en 's avonds kon hij normaal toch eventjes 'buiten' was doodgelukkig dat wij hem terug naar huis konden nemen maar we zijn wel heel 'voorzichtig optimistisch' zien hoe verder alles evolueert gaat het des te beter maar we hebben afgesproken wij zien onze hond zo graag dat wij hem niet zullen laten lijden je ziet het draag zorg voor je huisdieren ze geven je zoveel warmte en liefde er komt een dag dat je moet beslissen gelukkig was het gisteren nog niet ...
vandaag zal ik niet op de blog verschijnen vanmiddag moet ik mijn lief troeteldier laten inslapen ... gans de nacht nog op mijn schoot gelegen met dekentje er over beide pootjes zijn niet meer te redden wist niet dat dit zo'n pijn kon doen heb meer liefde van mijn hondje gehad dan van menig mens ...
samen het nieuwe jaar in ontdekken wat komt doe nog geen beloftes neem dag per dag geniet van zon en maan de eerste lentebries durf te vragen samen gaat zoveel beter ! alleen blijf je staan reik naar mensen om je heen je staat versteld hoe mooi het leven kan zijn ..
)
