ik ontsteek een kaars breng wat licht mijmer waarin geloof ik nog ? waar ga ik heen niemand die het weet niemand die het mij zegt stille kaars ook jij brengt het antwoord niet toch maak je mij rustig denk niet teveel na alles komt op je af geloven of niet een kaars schittert voor iedereen ...
tederheid omvat weinig woorden stil zwijgen rust en tevredenheid uniek onaantastbaar mens en dier verbonden door zelfde taal dat menigen niet verstaat ...
ben jij ook steeds blij weer aan tafel te mogen gaan niet denken aan kilo's , cholesterol vetrolletjes ... heerlijk vette gerechten zalige sausen torenhoge frietjes smak mayonaise er op je glundert bij al die toetjes taartjes met heel veel slagroom lekker kopje koffie achteraf sterk en krachtig met jawel schoteltje pralines van alle soort chocolade heel veel chocolade zo zoet als het maar zijn kan tja lekker is dat wel maar komt ook de dag of is die al gekomen dat de dokter veelzeggend zijn vinger uitsteekt ?
het is niet aan iedereen gegeven heerlijk ontspannende slaap neerliggen in je warm zacht bed 's morgens vroeg heerlijk ontspannen ... vaak is het draaien en keren denken aan morgen schaapjes tellen piekeren en tobben plotse pijnscheut was iedereen maar bedeeld met een gezonde slaaprust je dag wordt een stuk vrolijker hopelijk heb jij die broodnodige rust slaap der onschuldigen ...
ook ben je alleen voel je je eenzaam triest verdrietig de zon schijnt ook voor jou er is steeds eb en vloed dag en nacht reik je handen uit je staat versteld zovelen rondom jou denken zoals jij leef niet alleen geen eenzame schelp op het strand probeer maar even straks voel je je niet meer alleen ...
kon niet binnen blijven moest er op uit dit keer de bossen ingetrokken wat een wereld apart hier voelde ik rust broodnodige rust en stilte raakte niets aan enkel kijken alles in mezelf opnemen ook hier heeft de grote kunstenaar zijn werk gedaan subtiele kleuren intense geuren god ... wat kan het leven mooi zijn ook al zijn het trieste dagen ...
geen natte of winderige dagen stil en kleurrijk weelderige taferelen wat worden we verwend het mooiste van de natuur voor iedereen blijf niet binnen ik laad alvast mijn batterijen op want de winter is nog lang heel lang !
in de vroege morgen reeds volop in de zon zag ik hem roerloos prachtig in onschuld ode aan het leven geen angst teder geluk dit is herfst heb hier geen woorden voor enkel wees stil en bewonder ...
we zitten precies allemaal terug op school hoe was dit ook weer ? één uur erbij of eraf ... velen weten de tel niet meer maar geen denken aan je moet mee met de tijd vandaag is het zondag mij scheelt dat uur niet meer ik maak er alvast een luie zondag van heb ik honger ... dan eet ik heb ik vaak ... dan nodigt de zetel mij uit doe vandaag mijn ding lekker onderuit !
eventjes halt houden samen op het bankje dicht bijeen zachtjes fluisterend kleine of grote geheimpjes stilte alom plaatje van lang vervlogen tijden herkenbaar ook voor jou ? die tedere zachte momenten maar o zo breekbaar als de mooiste bloemenstengel buigend voor de wind ...
vriendschap bedankt om er te zijn om eens naar mij te luisteren soms geef je me goede raad voel me niet zo alleen weet dat er aan het ander eind iemand is zoals jij die wat tijd overhoudt om mijn woorden te lezen te beantwoorden dankjewel lieve vriend of vriendin om er even te zijn voor mij ...
vaak wil ik vluchten ver weg van hier kom mij niet achterna spoorloos wil de wijde wereld in alleen niemand zal mij horen wil even leven niet zoals het moet maar zoals ik het wil de natuur slorpt mij op zal me veilig voelen als is het maar voor even laat de wereld maar draaien voor mij hoeft het even niet ...
van hen kunnen wij zoveel leren eenvoudig gelukkig zijn met neergevallen blaadjes grote plas water of eerste sneeuwvlokjes ze vinden alles boeiend onderzoekend gaan ze de wereld in oprecht en dankbaar glunderend kinderen onschuldig vertederend hoe lang geleden is het dat wij ook zo zijn geweest ?
sierlijk dansen in herfst alleen het bos beschermt je je zweeft over takken bladeren springen omhoog eenzame danseres je brengt alles tot leven kleine oogjes kijken je toe verbaasd wervelwind zonder muziek je walst over de stilte proeft de geuren en omvat alle kleuren kleine herfstprinses jij brengt terug leven in het dorre bos ...
herfst bedekt ons met nieuw kleed oranjebruin fonkelend tussen donkergroen blauwe bessen tussen prachtig rode paddestoelen herfstkleed ik voel me mooi tedere vederlichte bladerenkrans omgeeft mijn gezicht mijn jurk van allermooiste bladeren geen ontwerper doet dit na ...
ik fluister je mijn geheimen toe stil en zacht luister je zachte manen strelen mijn gezicht bij jou kan ik mezelf zijn ben niet zoals die anderen heb nood aan liefde helpen kan je niet grote bruine ogen kijken me aan liefdevol zonder vragen blijf liever even bij jou dan in die mensenzee waar ik langzaam in verdrink alleen en hulploos jij mijn vriend enkel bij jou ben ik wie ik ben ...
stilte in de zaal alles zwart opeens dat éne licht kleine voetjes schuifelen vooruit ik wacht af bange spanning plots klinken de eerste akkoorden een engelengeluid vult de zaal kan niet ademen onze kleine jongen wildebras is dat werkelijk hij die zingt ? mijn wereld staat even stil hart barst van geluk langzaam draait hij zich om weet waar ik ben en brengt zijn lied voor mij dit is het ultieme geluk dit neemt men mij nooit meer af lieve kleine deugniet je laat je oma wenen als een klein kind ...
eventjes tot rust komen het heeft mij deugd gedaan alles aan je voorbij laten gaan de wereld stil zetten kan je niet het leven gaat door vandaag terug in volle vlucht regen of wind kleine of hoge golven de zee neemt mij mee voel me terug vrij mijn vleugels trillen van geluk voel de kracht van de natuur klim omhoog alsmaar hoger en laat mij dan verder deinen deinend op de wind ...
je hoeft niet stoer te doen alsof je de wereld aankan geloof mij vroeger deed ik ook zo geen angst of verdriet plukte elke dag zomaar zonder nadenken nachten zonder zorgen dromen kende ik niet nu sta je alleen kijkt de wereld aan die draait ook zonder jou ben je onmisbaar ? denk maar even na je bent maar een deeltje van het grote geheel tja ... vroeger waren we helden van de dag ...
