Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
04-11-2015
slapen ...
het is niet aan iedereen gegeven heerlijk ontspannende slaap neerliggen in je warm zacht bed 's morgens vroeg heerlijk ontspannen ... vaak is het draaien en keren denken aan morgen schaapjes tellen piekeren en tobben plotse pijnscheut was iedereen maar bedeeld met een gezonde slaaprust je dag wordt een stuk vrolijker hopelijk heb jij die broodnodige rust slaap der onschuldigen ...
ook ben je alleen voel je je eenzaam triest verdrietig de zon schijnt ook voor jou er is steeds eb en vloed dag en nacht reik je handen uit je staat versteld zovelen rondom jou denken zoals jij leef niet alleen geen eenzame schelp op het strand probeer maar even straks voel je je niet meer alleen ...
kon niet binnen blijven moest er op uit dit keer de bossen ingetrokken wat een wereld apart hier voelde ik rust broodnodige rust en stilte raakte niets aan enkel kijken alles in mezelf opnemen ook hier heeft de grote kunstenaar zijn werk gedaan subtiele kleuren intense geuren god ... wat kan het leven mooi zijn ook al zijn het trieste dagen ...
geen natte of winderige dagen stil en kleurrijk weelderige taferelen wat worden we verwend het mooiste van de natuur voor iedereen blijf niet binnen ik laad alvast mijn batterijen op want de winter is nog lang heel lang !
in de vroege morgen reeds volop in de zon zag ik hem roerloos prachtig in onschuld ode aan het leven geen angst teder geluk dit is herfst heb hier geen woorden voor enkel wees stil en bewonder ...
we zitten precies allemaal terug op school hoe was dit ook weer ? één uur erbij of eraf ... velen weten de tel niet meer maar geen denken aan je moet mee met de tijd vandaag is het zondag mij scheelt dat uur niet meer ik maak er alvast een luie zondag van heb ik honger ... dan eet ik heb ik vaak ... dan nodigt de zetel mij uit doe vandaag mijn ding lekker onderuit !
eventjes halt houden samen op het bankje dicht bijeen zachtjes fluisterend kleine of grote geheimpjes stilte alom plaatje van lang vervlogen tijden herkenbaar ook voor jou ? die tedere zachte momenten maar o zo breekbaar als de mooiste bloemenstengel buigend voor de wind ...
vriendschap bedankt om er te zijn om eens naar mij te luisteren soms geef je me goede raad voel me niet zo alleen weet dat er aan het ander eind iemand is zoals jij die wat tijd overhoudt om mijn woorden te lezen te beantwoorden dankjewel lieve vriend of vriendin om er even te zijn voor mij ...
vaak wil ik vluchten ver weg van hier kom mij niet achterna spoorloos wil de wijde wereld in alleen niemand zal mij horen wil even leven niet zoals het moet maar zoals ik het wil de natuur slorpt mij op zal me veilig voelen als is het maar voor even laat de wereld maar draaien voor mij hoeft het even niet ...
van hen kunnen wij zoveel leren eenvoudig gelukkig zijn met neergevallen blaadjes grote plas water of eerste sneeuwvlokjes ze vinden alles boeiend onderzoekend gaan ze de wereld in oprecht en dankbaar glunderend kinderen onschuldig vertederend hoe lang geleden is het dat wij ook zo zijn geweest ?
sierlijk dansen in herfst alleen het bos beschermt je je zweeft over takken bladeren springen omhoog eenzame danseres je brengt alles tot leven kleine oogjes kijken je toe verbaasd wervelwind zonder muziek je walst over de stilte proeft de geuren en omvat alle kleuren kleine herfstprinses jij brengt terug leven in het dorre bos ...
herfst bedekt ons met nieuw kleed oranjebruin fonkelend tussen donkergroen blauwe bessen tussen prachtig rode paddestoelen herfstkleed ik voel me mooi tedere vederlichte bladerenkrans omgeeft mijn gezicht mijn jurk van allermooiste bladeren geen ontwerper doet dit na ...
ik fluister je mijn geheimen toe stil en zacht luister je zachte manen strelen mijn gezicht bij jou kan ik mezelf zijn ben niet zoals die anderen heb nood aan liefde helpen kan je niet grote bruine ogen kijken me aan liefdevol zonder vragen blijf liever even bij jou dan in die mensenzee waar ik langzaam in verdrink alleen en hulploos jij mijn vriend enkel bij jou ben ik wie ik ben ...
stilte in de zaal alles zwart opeens dat éne licht kleine voetjes schuifelen vooruit ik wacht af bange spanning plots klinken de eerste akkoorden een engelengeluid vult de zaal kan niet ademen onze kleine jongen wildebras is dat werkelijk hij die zingt ? mijn wereld staat even stil hart barst van geluk langzaam draait hij zich om weet waar ik ben en brengt zijn lied voor mij dit is het ultieme geluk dit neemt men mij nooit meer af lieve kleine deugniet je laat je oma wenen als een klein kind ...
eventjes tot rust komen het heeft mij deugd gedaan alles aan je voorbij laten gaan de wereld stil zetten kan je niet het leven gaat door vandaag terug in volle vlucht regen of wind kleine of hoge golven de zee neemt mij mee voel me terug vrij mijn vleugels trillen van geluk voel de kracht van de natuur klim omhoog alsmaar hoger en laat mij dan verder deinen deinend op de wind ...
je hoeft niet stoer te doen alsof je de wereld aankan geloof mij vroeger deed ik ook zo geen angst of verdriet plukte elke dag zomaar zonder nadenken nachten zonder zorgen dromen kende ik niet nu sta je alleen kijkt de wereld aan die draait ook zonder jou ben je onmisbaar ? denk maar even na je bent maar een deeltje van het grote geheel tja ... vroeger waren we helden van de dag ...
naar aanleiding van de feestdag van Franciscus van Asissi is het vandaag werelddierendag ... heb de dieren lief zij zijn afhankelijk van jou en geven zoveel terug vriendschap en troost brengen leven in huis waken over jou ze hebben een hart gevoelens meer dan je zou vermoeden !
dauw op het gras laatste bloemknoppen hebben de kracht niet meer morgenkoud langzaam verdwijnen de kleuren maken plaats voor de herfst bladeren alom tapijten van rood en bruin ochtenddauw zie dit betoverend tafereel ook dit is mooi maar de warmte vloeit weg eenzame bloem houdt nog vol nog even ...
ik neem eventjes pauze wat rust verse adem mijn lichaam is moe geen inspiratie geniet van het stralend herfstweer misschien tijd om te herbronnen ? lieve bloggers tot binnen enkele dagen ...
zag haar maar hield me stil mijn kind in de natuur zoiets mag je niet storen stilte alom omgeven door kleur wat gaat er in haar om laat haar in haar paradijs vol woorden hoort zij het geknisper van de bladeren ? ziet zij de kraaloogjes van de eekhoorn denk het wel lieve meid blijf nog maar een poos in jouw wereld die stoor ik niet ...
