Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
13-10-2015
dit maakt herfst mooi ...
herfst bedekt ons met nieuw kleed oranjebruin fonkelend tussen donkergroen blauwe bessen tussen prachtig rode paddestoelen herfstkleed ik voel me mooi tedere vederlichte bladerenkrans omgeeft mijn gezicht mijn jurk van allermooiste bladeren geen ontwerper doet dit na ...
ik fluister je mijn geheimen toe stil en zacht luister je zachte manen strelen mijn gezicht bij jou kan ik mezelf zijn ben niet zoals die anderen heb nood aan liefde helpen kan je niet grote bruine ogen kijken me aan liefdevol zonder vragen blijf liever even bij jou dan in die mensenzee waar ik langzaam in verdrink alleen en hulploos jij mijn vriend enkel bij jou ben ik wie ik ben ...
stilte in de zaal alles zwart opeens dat éne licht kleine voetjes schuifelen vooruit ik wacht af bange spanning plots klinken de eerste akkoorden een engelengeluid vult de zaal kan niet ademen onze kleine jongen wildebras is dat werkelijk hij die zingt ? mijn wereld staat even stil hart barst van geluk langzaam draait hij zich om weet waar ik ben en brengt zijn lied voor mij dit is het ultieme geluk dit neemt men mij nooit meer af lieve kleine deugniet je laat je oma wenen als een klein kind ...
eventjes tot rust komen het heeft mij deugd gedaan alles aan je voorbij laten gaan de wereld stil zetten kan je niet het leven gaat door vandaag terug in volle vlucht regen of wind kleine of hoge golven de zee neemt mij mee voel me terug vrij mijn vleugels trillen van geluk voel de kracht van de natuur klim omhoog alsmaar hoger en laat mij dan verder deinen deinend op de wind ...
je hoeft niet stoer te doen alsof je de wereld aankan geloof mij vroeger deed ik ook zo geen angst of verdriet plukte elke dag zomaar zonder nadenken nachten zonder zorgen dromen kende ik niet nu sta je alleen kijkt de wereld aan die draait ook zonder jou ben je onmisbaar ? denk maar even na je bent maar een deeltje van het grote geheel tja ... vroeger waren we helden van de dag ...
naar aanleiding van de feestdag van Franciscus van Asissi is het vandaag werelddierendag ... heb de dieren lief zij zijn afhankelijk van jou en geven zoveel terug vriendschap en troost brengen leven in huis waken over jou ze hebben een hart gevoelens meer dan je zou vermoeden !
dauw op het gras laatste bloemknoppen hebben de kracht niet meer morgenkoud langzaam verdwijnen de kleuren maken plaats voor de herfst bladeren alom tapijten van rood en bruin ochtenddauw zie dit betoverend tafereel ook dit is mooi maar de warmte vloeit weg eenzame bloem houdt nog vol nog even ...
ik neem eventjes pauze wat rust verse adem mijn lichaam is moe geen inspiratie geniet van het stralend herfstweer misschien tijd om te herbronnen ? lieve bloggers tot binnen enkele dagen ...
zag haar maar hield me stil mijn kind in de natuur zoiets mag je niet storen stilte alom omgeven door kleur wat gaat er in haar om laat haar in haar paradijs vol woorden hoort zij het geknisper van de bladeren ? ziet zij de kraaloogjes van de eekhoorn denk het wel lieve meid blijf nog maar een poos in jouw wereld die stoor ik niet ...
geniet met mij ode aan een mooie zomer herfstkleuren en geuren vullen ons leven dankbaar voor wat is geweest lange wandeling op zachtdik bladertapijt vlugge eekhoorn springt ons voor hand in hand zonder woorden de avondzon tegemoet wat is het mooi geweest het doet ons hunkeren naar meer ...
durf het haast niet te hopen krijgen we werkelijk een echt heerlijk nazomertje eentje waar je kan van dromen open vensters vollop zonnelicht je voelt je licht gelukkig om zoiets banaals maak een vreugdedans voel me dartel en blij en jij daar als het even kan geniet van die enkele heerlijke dagen ze zijn er ook voor jou !
heel langzaam spreid ik mijn vleugels deinend op de wind tuur naar dat straaltje zon maar de herfst heeft alles in haar greep striemende regenbuien felle wind toch vlieg ik door niemand die mij stoppen kan ik adem de nieuwe morgen in vol verwachting op wat komen zal ik vlieg ... en leef !
kon het niet laten ... wou jullie toch nog een fijne avond wensen stilletjes als een bootje op de zachte rivier vandaag even genietend van gewoon alledaagse dingen dat stille herfstgevoel maakt me rustig hoop voor jullie ook een heel fijne en zachte herfstavond ...
vandaag eventjes rust voel me wat moe uitgeblust geen inspiratie hang hier maar wat lui in de zetel zo'n dagje kent iedereen wel ... even verstand op nul en morgen er opnieuw tegenaan ...
hebben jullie dat ook dat éne kleine boekje bontgekleurd niet groot enkel jouw krabbels staan er in je vindt het in een handomdraai terug alles staat er in soms kriskras door elkaar met een streepje, omcirkeld een vleugje kleur jij vindt alles terug nuttige informatie waar alles staat wat je toch vergeten zou je boekje vaak een encyclopedie in het klein ...
foto's nemen stond er vroeger nooit bij stil als kind boeide mij elk beeld had al vroeg het fototoestel bij de hand goedkoop en piepklein het leven gaat zo snel voorbij wervelende sneltrein beelden volgen elkaar op ik zag en nam vaak tot groot jolijt nu ben ik blij een pak herinneringen van hen die er niet meer zijn nog steeds ga ik op pad op zoek naar iets nieuws die éne foto telkens weer later ... zal ik mij rijk voelen soms met heimwee of met een lach maar ik heb vastgelegd dat ik heb geleefd !
kleuren van herfst van rood tot okergeel diepgroene tinten verdoken in het bos uitspatting van geuren dampend om je heen vroege slierten mist ontluikende herfstaferelen voel een zachte kalmte knisperend door het hout weg is de hete zomer eerste koelte komt er aan één zonnestraal maakt alles tot leven trotse herfst vol dwarrelende bladeren maakt voor ons zacht prachtig tapijt ...
mooie herfstbeelden prachtig in kleur zeg niet te vlug ik hou van de herfst vandaag winderig en nat somber wou toch opgewekt naar buiten boodschappen doen kleurrijke laarsjes grappig parapluutje mooi is de herfst die regen nemen we er maar bij alhoewel niet ver van huis liep op het randje wegreus dapper door een diepe poel hoef je niet uit te leggen of er een tekening bij te doen kletsnat na plensbui bovenop een douche spreek me vandaag niet meer over een mooie kleurrijke herfst !
grenzen sluiten een dof gevoel vrijheid beschermen had nooit gedacht dat dit ooit zou komen men maakt ons bang eerst vol vertrouwen vriendschap voor iedereen plotse ommezwaai nu ben ik ook verward van wat komen zal wat staat er voor de deur zullen die enkele bloemen straks nog op het veld staan ?
mijn huis daar waar iedereen welkom is waar het ook staat je vindt het wel het is geen kasteel maar een thuis met een kloppend hart misschien wat eigenaardig eigenwijs maar volg je de weg kijk je wat verwonderd binnenin is het heel gewoon mijn thuis waar vrienden altijd welkom zijn met een lach of een traan ...
