Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
22-09-2015
een dagje ...
vandaag eventjes rust voel me wat moe uitgeblust geen inspiratie hang hier maar wat lui in de zetel zo'n dagje kent iedereen wel ... even verstand op nul en morgen er opnieuw tegenaan ...
hebben jullie dat ook dat éne kleine boekje bontgekleurd niet groot enkel jouw krabbels staan er in je vindt het in een handomdraai terug alles staat er in soms kriskras door elkaar met een streepje, omcirkeld een vleugje kleur jij vindt alles terug nuttige informatie waar alles staat wat je toch vergeten zou je boekje vaak een encyclopedie in het klein ...
foto's nemen stond er vroeger nooit bij stil als kind boeide mij elk beeld had al vroeg het fototoestel bij de hand goedkoop en piepklein het leven gaat zo snel voorbij wervelende sneltrein beelden volgen elkaar op ik zag en nam vaak tot groot jolijt nu ben ik blij een pak herinneringen van hen die er niet meer zijn nog steeds ga ik op pad op zoek naar iets nieuws die éne foto telkens weer later ... zal ik mij rijk voelen soms met heimwee of met een lach maar ik heb vastgelegd dat ik heb geleefd !
kleuren van herfst van rood tot okergeel diepgroene tinten verdoken in het bos uitspatting van geuren dampend om je heen vroege slierten mist ontluikende herfstaferelen voel een zachte kalmte knisperend door het hout weg is de hete zomer eerste koelte komt er aan één zonnestraal maakt alles tot leven trotse herfst vol dwarrelende bladeren maakt voor ons zacht prachtig tapijt ...
mooie herfstbeelden prachtig in kleur zeg niet te vlug ik hou van de herfst vandaag winderig en nat somber wou toch opgewekt naar buiten boodschappen doen kleurrijke laarsjes grappig parapluutje mooi is de herfst die regen nemen we er maar bij alhoewel niet ver van huis liep op het randje wegreus dapper door een diepe poel hoef je niet uit te leggen of er een tekening bij te doen kletsnat na plensbui bovenop een douche spreek me vandaag niet meer over een mooie kleurrijke herfst !
grenzen sluiten een dof gevoel vrijheid beschermen had nooit gedacht dat dit ooit zou komen men maakt ons bang eerst vol vertrouwen vriendschap voor iedereen plotse ommezwaai nu ben ik ook verward van wat komen zal wat staat er voor de deur zullen die enkele bloemen straks nog op het veld staan ?
mijn huis daar waar iedereen welkom is waar het ook staat je vindt het wel het is geen kasteel maar een thuis met een kloppend hart misschien wat eigenaardig eigenwijs maar volg je de weg kijk je wat verwonderd binnenin is het heel gewoon mijn thuis waar vrienden altijd welkom zijn met een lach of een traan ...
zoek het niet te ver graaf niet te diep leg je krant even terzijde eventjes geen tv gewoon opstaan genieten van je dag neem tijd voor jezelf al is het maar één dag in het jaar maak het jouw dag doe wat je graag doet leven en laten leven niets moet vandaag is gewoon een mooie dag van jou !
we torsen het allemaal mee onze rugzak hoe jonger hoe lichter huppelend rond met vederlichte tas nog weinig bagage ... maar met de jaren wordt de rugzak zwaarder gaat moeilijker vooruit voor sommigen loodzware bagage je krijgt het niet weg draagt het je hele leven mee dan verlang je naar een plaats waar het veilig is waar je die rugtas plaatsen kan je hoeft er maar naar te kijken maar dragen moet je niet meer ...
vandaag nog even dansen in het bos straks andere kleuren alles stil spreid mijn armen uit omarm dat heerlijk gevoel dat klein beetje warmte daarna regen en wind vandaag nog even genieten van wat terug is geweest zomergevoel vervaagt maar wil nog genieten van die allerlaatste zomerse zonnestraal ...
ze reikt naar de sterren gloeiende lichtjes aan het firmament stilletjes tellend zo mooi en toch zo ver kleine vingers wijzen ze aan die éne grote staart haar aan sterren voor kinderen voor elk kind één als kleine lampjes elke avond weer gelukkig het kind dat haar sterretje gevonden heeft ...
moeder aarde ik zie een traan kleine waterval van verdriet niemand die het ziet je geeft om ons laat de zon schijnen ons beschermen in de luwte betoverend land met hoogtes en laagten diepblauwe zeeën glanzende ijsmassa maar ook jij kent je verval jouw schoonheid taant ben bedroefd dat juist wij jouw leven doven we zien het maar langzaam glipt het weg lieve moeder aarde ik huiver om jouw bestaan !
kijken naar de regenboog voor hem heel hoog vaak zien wij het niet denken teveel grijs en zwart na de regen alles fris en mooi heldere kleuren kleine handjes rijken uit maar een regenboog die pak je niet je kan er enkel naar kijken wetend dat daar achter steeds de zon verschijnt ...
laatste dagen ik huiver alles terug zo vlug voorbij mooie zomer blijf nog even verwarm ons hart schenk ons nog mooie dagen laat het kind nog spelen al is het maar voor even op het warme strand jouw vrolijkheid kleurrijk geroezemoes rondom mij straks terug de stilte geen muziek of lichtjes in het donker
kleur die laatste dagen mooi want wij hebben allen nood aan licht en leven ...
's morgens vroeg bij het ontbijt in veel huiskamers klinkt het waar blijft de krant ? de eerste die hem bemachtigt glundert vaak flinterdun soms dik vol van reclame veel ouderen houden nog van hun dagelijkse krant zelfs op reis ... maar als kleinzoon de kamer binnenstapt weet hij al de krant van buiten zijn klein gekleurd bakje in de hand heeft hem al het meeste verteld ... tja geef mij maar een goeie dikke krant al is het niet altijd mooi om lezen mijn kleine stukjes tussendoor vind ik wel en geniet ...
ik voel het kijk om me heen herfst van de zomer voor een paar dagen ? hoop het maar kan niet geloven alweer voorbij die mooie warme zomer dagen worden korter zon verstopt zich achter grauwe wolken vandaag jagen windvlagen ons voort misschien ligt het aan mij zo opgestaan nog even wachten krijgen we toch nog dat tikkeltje zomer terug ...
laat hem in het oranje licht van zijn dromen kleine voetjes in het zand hand omknelt zijn luchtballon niemand kijkt hem aan toch is hij niet alleen prachig kind laat hem draven plonzen in het water badend in fantasie geen wolk laat de zon verdwijnen eindeloos turen wat gaat er in dat kleine hartje om ? niemand die het weet enkel hij en de zee ...
een flesje vol herinneringen piepkleine foto's spulletjes van lang geleden dagen vol geluk nieuwsgierig naar wat komen zou kleine ukkepuk in stralende zon gelukkige tijden van weleer is zo lang geleden ... maar het flesje hou ik bij dat kleine bokaaltje vol van herinneringen toen alles nog goed was toen we allen nog samen waren !
ze spreken je taal tonen aan wat je voelt energiek of oud kleine of diepe rimpels handen ze strelen je hoofd zacht je voelt hun sterkte helende handen sterk opbouwend vaak troostend soms hulpeloos herken jij de taal van je handen ?
je denkt er niet over na samen zijn heel normaal niet wetend wat het is eenzaamheid je voelt je sterk hebt iemand om op te leunen hij vangt je bange dagen op verwent je met een gulle lach ligt 's avonds dicht bij jou aan ervaar en beleef dit stukje geluk prijs het naar waarde niemand is graag alleen het is een stille storm waar enkel jij alleen door moet gaan !
