Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
17-02-2015
ik wil niet landen ...
wil niet landen blijf hoog in de lucht hier ben ik vrij ver van zorgen en pijn het geluid van mijn vleugels mijn enkele kreet hier ben ik niet alleen ... zie de wereld onder mij grauwe mensenmassa wirwar van stinkende geluiden
hier is de wind van mij de zee mijn veilige haven hier kan ik leven ben ik gelukkige en vrij
dankbaar om wat zon aarzelend stralend huiverend om wat komen zal heel voorzichtig kom ik buiten eventjes genieten voel nog geen warmte maar de kleur van de zon bekoort mij doet mij verlangen naar meer ...
wij hebben geen nood aan een groot boeket delen samen één bloem ... wij hebben geen nood aan veel woorden één blik volstaat ... wij hebben geen nood aan luide muziek stilte verbindt ons ... wij hebben geen nood aan luxe en praal ons huis is klein en warm ... wij hebben geen nood aan het heelal want we delen de zon en de maan de sterren verlichten ons hart !
kinderen en bloemen ze maken je wereld mooi fris en spontaan stil en ingenomen aaien bloemblaadjes dartelen in het frisse groen plukken heel eenvoudig klein boeketje kleine handen steken ze je toe teder gebaar kleine bloempjes uit een groot hart ...
is liefde wel zo mooi grenzeloos rijk gevoel van opperste geluk zeldzame woorden alleen voor jou samen in harmonie concert voor twee voor velen vaak ongrijpbaar in een lichtflits voorbij liefde doet pijn doet je wankelen toch geloof ik in liefde liefde is dichten alleen voor jou ...
ben blij met mijn fantasie zo kan ik in volle vrijheid mijn wereld iets mooier maken schatkamer van dromen nieuwe woorden doorweven met de fijnste kleuren elk verhaal apart spontaan voortvloeiend uit moeiteloze pen ben gelukkig in mijn creativiteit vraag niet of het mooi of herkenbaar is probeer om creatief te zijn spelen met letters en kleuren daar hou ik van !
een wolkje kamperfoelie doorweven met een lichte rozenwaas zachte geuren geruststellend vaak gesierd met een drupje lavendel maar ik herken haar o zo vaak aan de wilde seringengeuren diep doortrokken witte, blauwe bloesems in en rond de tuin hemelsgrote boeketten op tafel ... altijd gul om een boeketje mee te geven dat is haar mijn moeder ...
luid en druk almaar meer en vlugger ik sta even op de rem luister naar de stilte in stilte kun je beter horen hij is mijn vriend laat me nooit in de steek ... stilte heeft zijn geheim dat ik delen mag ja ... zelfs stilte spreekt beantwoord mijn diepste gedachten snap je de stilte niet ? dan begrijp je ook mijn woorden niet ...
zeg niet zomaar een kussentje al ben ik niet zo jong meer bij mij zie je kussentjes overal in alle kleuren en maten zacht of pittig donzig zacht bij het slapen troostend bij verdriet gezellig voor de buis onder mijn hoofd of been mijn kussentjes zie je in elk hoekje zelfgemaakt op als cadeautje iedereen weet bij mij is er plaats leg even de kussentjes opzij en nestel je er gewoon even bij !
eenzame fles tussen witte golfjes kabbelend nadert langzaam het strand durf het haast niet aan te raken breekbaar papier één enkel velletje opgerold met stukje touw van wie voor wie ? haast niet leesbaar taal die ik niet ken onherkenbare tekens een boodschap, een gedicht ? niemand die het weet woorden gedragen door de zee die ik niet beantwoorden kan ...
het wachten in voorbij deur is dichtgeslagen niemand weet wat er werkelijk is gebeurd de zee heeft terug genomen prachtig mooie diepblauwe zee verlaten anker op bodem ik huiver niet te beschrijven buiten gierende storm mannen vechten om hun leven niemand die hen hoort niemand kent hun laatste woorden ijzingwekkend ken het gevoel de zee neemt en geeft mijn gedachten gaan naar hen ik draag aan hen de eenvoudige woorden van mijn gebed ...
ik kijk niet naar rechts of naar links wiebel maar voort neem stap voor stap heel voorzichtig blik vooruit de koord gaat mee op en neer kadans van het leven waar moet ik stoppen weet het niet ga almaar door ben helemaal alleen daar bovenaan op mijn koord ... ginds zie ik zonneschijn stemmen roepen mij toe ben toch niet alleen hier op mijn koord !
je bent als spaans vuur heet en ontembaar je danst er op los zweeft door de lucht plots hard trappend je zuigt het publiek naar je toe almaar sneller je ritme overstijgt de muziek harde klanken vol emotie niemand kan je de baas niemand kan je volgen spaanse wervelwind je draait en draait kolkende wirwar zwarte haren in rode muziek heel langzaam dempen de tonen je lichaam deint neer als een rode bloem zachtjes trillend nog een laatste snik dan wordt het stil ...
zachte kinderstem kleine handen vrolijke lokken in de wind samen op pad beschermend loopt hij achterna kleine ukkepuk springt en danst dan heel ernstig kijkt in trouwe hondeogen hij is niet bang samen zijn ze één voor niets vervaard die éne foto hou ik bij later geeft ik het hem als antwoord wat dierenliefde nu echt betekent ...
onvoorstelbaar we houden je liever warm en knus bij het vuur kijken argwanend naar buiten bij de eerste sneeuwvlokjes hebben angst voor nat en koud maar éénmaal buiten ben je niet te stoppen je ware aard komt naar boven hopen sneeuw en ijs deren je niet alles wit om je heen enkel een zwarte snoet met een altijd kwispelende staart nee ... ik hou je niet binnen draaf en huppel maar door leef je uit ontdek de witte wereld straks hoor ik terug vrolijk geblaf kom je weer binnengedraafd moe en voldaan ...
laat me je verwarmen ontdooien laat me dichterbij mijn adem brengt terug leven je witte huid wordt weer rozerood ogen weer helderblauw fonkelend in de ijskoude nacht neem mijn warme handen voel mijn bonzend hart ik breng je weer tot leven zie terug dat kuiltje in je wang glinsterende ogen kijken mij aan ijskoude traan biggelt naar beneden zachtjes streel ik je hoofd kom maar hier hier is het warm hier is het leven !
ik hou zo van die kleine dingen in het leven eenvoudig en niet duur soms alledaags klein ruikertje op het hoekje van de bijzit lekkergeurende oude boeken dampend kopje koffie oud deuntje uit mijn tienerjaren waarop ik lustig meezingen kan samen voor het vuur oude zelfgebreide sokken de een wat langer dan de ander ... de hond krullend voor het vuur pootjes omhoog ja daar hou ik van die paar kleine dingen niet groot ze maken mij blij !
stille dageraad komt mij zacht wekken heel langzaam ontwaakt de wereld durf haast niet te ademen ongerepte natuur ijzige koude omgeeft mij maar mijn hart is warm zacht en donzig uitnodigend veilig ... maar hoe lang nog ? blijft de witte duif bij mij zachtjes streel ik de veren maar na een zucht zweeft ze weg het was veilig bij mij komt ze ooit nog terug ?
denk niet na leef op je gevoel woel de aarde niet om maar neem zachtjes fluister een naam zachte tederheid lieflijke aai ogen dicht warm hart ook dit is leven even buiten de realiteit denk even na ook jij snakt naar tederheid liefde om je heen zoek niet te ver ...
je bent niet zoals de anderen stil en schuchter aarzelend maar je bent mijn vriend begrijpt me zoals geen ander vreemd voor hen dierbaar voor mij we hebben geen woorden nodig geen taal of geluid een enkele blik volstaat onder je dierlijke kracht schuilt een hart van goud bij jou voel ik me echt zoals ik ben met al mijn gebreken bij jou strijk ik mijn vleugels glad ...
