Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
05-02-2015
geuren ...
een wolkje kamperfoelie doorweven met een lichte rozenwaas zachte geuren geruststellend vaak gesierd met een drupje lavendel maar ik herken haar o zo vaak aan de wilde seringengeuren diep doortrokken witte, blauwe bloesems in en rond de tuin hemelsgrote boeketten op tafel ... altijd gul om een boeketje mee te geven dat is haar mijn moeder ...
luid en druk almaar meer en vlugger ik sta even op de rem luister naar de stilte in stilte kun je beter horen hij is mijn vriend laat me nooit in de steek ... stilte heeft zijn geheim dat ik delen mag ja ... zelfs stilte spreekt beantwoord mijn diepste gedachten snap je de stilte niet ? dan begrijp je ook mijn woorden niet ...
zeg niet zomaar een kussentje al ben ik niet zo jong meer bij mij zie je kussentjes overal in alle kleuren en maten zacht of pittig donzig zacht bij het slapen troostend bij verdriet gezellig voor de buis onder mijn hoofd of been mijn kussentjes zie je in elk hoekje zelfgemaakt op als cadeautje iedereen weet bij mij is er plaats leg even de kussentjes opzij en nestel je er gewoon even bij !
eenzame fles tussen witte golfjes kabbelend nadert langzaam het strand durf het haast niet aan te raken breekbaar papier één enkel velletje opgerold met stukje touw van wie voor wie ? haast niet leesbaar taal die ik niet ken onherkenbare tekens een boodschap, een gedicht ? niemand die het weet woorden gedragen door de zee die ik niet beantwoorden kan ...
het wachten in voorbij deur is dichtgeslagen niemand weet wat er werkelijk is gebeurd de zee heeft terug genomen prachtig mooie diepblauwe zee verlaten anker op bodem ik huiver niet te beschrijven buiten gierende storm mannen vechten om hun leven niemand die hen hoort niemand kent hun laatste woorden ijzingwekkend ken het gevoel de zee neemt en geeft mijn gedachten gaan naar hen ik draag aan hen de eenvoudige woorden van mijn gebed ...
ik kijk niet naar rechts of naar links wiebel maar voort neem stap voor stap heel voorzichtig blik vooruit de koord gaat mee op en neer kadans van het leven waar moet ik stoppen weet het niet ga almaar door ben helemaal alleen daar bovenaan op mijn koord ... ginds zie ik zonneschijn stemmen roepen mij toe ben toch niet alleen hier op mijn koord !
je bent als spaans vuur heet en ontembaar je danst er op los zweeft door de lucht plots hard trappend je zuigt het publiek naar je toe almaar sneller je ritme overstijgt de muziek harde klanken vol emotie niemand kan je de baas niemand kan je volgen spaanse wervelwind je draait en draait kolkende wirwar zwarte haren in rode muziek heel langzaam dempen de tonen je lichaam deint neer als een rode bloem zachtjes trillend nog een laatste snik dan wordt het stil ...
zachte kinderstem kleine handen vrolijke lokken in de wind samen op pad beschermend loopt hij achterna kleine ukkepuk springt en danst dan heel ernstig kijkt in trouwe hondeogen hij is niet bang samen zijn ze één voor niets vervaard die éne foto hou ik bij later geeft ik het hem als antwoord wat dierenliefde nu echt betekent ...
onvoorstelbaar we houden je liever warm en knus bij het vuur kijken argwanend naar buiten bij de eerste sneeuwvlokjes hebben angst voor nat en koud maar éénmaal buiten ben je niet te stoppen je ware aard komt naar boven hopen sneeuw en ijs deren je niet alles wit om je heen enkel een zwarte snoet met een altijd kwispelende staart nee ... ik hou je niet binnen draaf en huppel maar door leef je uit ontdek de witte wereld straks hoor ik terug vrolijk geblaf kom je weer binnengedraafd moe en voldaan ...
laat me je verwarmen ontdooien laat me dichterbij mijn adem brengt terug leven je witte huid wordt weer rozerood ogen weer helderblauw fonkelend in de ijskoude nacht neem mijn warme handen voel mijn bonzend hart ik breng je weer tot leven zie terug dat kuiltje in je wang glinsterende ogen kijken mij aan ijskoude traan biggelt naar beneden zachtjes streel ik je hoofd kom maar hier hier is het warm hier is het leven !
ik hou zo van die kleine dingen in het leven eenvoudig en niet duur soms alledaags klein ruikertje op het hoekje van de bijzit lekkergeurende oude boeken dampend kopje koffie oud deuntje uit mijn tienerjaren waarop ik lustig meezingen kan samen voor het vuur oude zelfgebreide sokken de een wat langer dan de ander ... de hond krullend voor het vuur pootjes omhoog ja daar hou ik van die paar kleine dingen niet groot ze maken mij blij !
stille dageraad komt mij zacht wekken heel langzaam ontwaakt de wereld durf haast niet te ademen ongerepte natuur ijzige koude omgeeft mij maar mijn hart is warm zacht en donzig uitnodigend veilig ... maar hoe lang nog ? blijft de witte duif bij mij zachtjes streel ik de veren maar na een zucht zweeft ze weg het was veilig bij mij komt ze ooit nog terug ?
denk niet na leef op je gevoel woel de aarde niet om maar neem zachtjes fluister een naam zachte tederheid lieflijke aai ogen dicht warm hart ook dit is leven even buiten de realiteit denk even na ook jij snakt naar tederheid liefde om je heen zoek niet te ver ...
je bent niet zoals de anderen stil en schuchter aarzelend maar je bent mijn vriend begrijpt me zoals geen ander vreemd voor hen dierbaar voor mij we hebben geen woorden nodig geen taal of geluid een enkele blik volstaat onder je dierlijke kracht schuilt een hart van goud bij jou voel ik me echt zoals ik ben met al mijn gebreken bij jou strijk ik mijn vleugels glad ...
men mag tot dromen ? hier wil ik even niet wakker komen laat mij nog heel even maar rustig kabbelende zee warme zon op mijn gelaat uitgestrekte voeten eenzame meeuw fluistert mijn naam ik schrijf en schrijf alles wat ik zie en hoor tintelende kleuren omgeven door zilte geuren dit land is van mij niemand hoort hier hier kan ik leven , dromen en schrijven letters huppelen op en neer op de kadans van mijn ritme mijn hart zwelt van geluk dit stukje geluk van mij ...
had ik maar vleugels hard wiekend door wind en regen niets houdt mij tegen vlieg ver weg van hier nietsontziend kijkend naar de horizon waar de zon mij verwelkomen zal laat alles achter ...
maar zover zal het niet komen kan niet vliegen enkel dromen kijk naar de kleine vogel in de boom ach zal hier maar blijven en luister naar zijn stem nu ja ... zingen kan ik wel !
ik huiver nog na niet te bevatten met grote ogen kijk ik toe harde beelden striemende woorden huiveringwekkend dicht enkele uren van hier stijgende onrust kan je nog geloven in een wereld waar het goed is om leven steek mijn hoofd niet in het zand maar ergens toch één strohalm moet je geloven in het goede om je heen tracht het mooie te zien het brengt misschien je hart even tot rust ...
iedereen heeft wel foto's sommigen vaag en vergeeld maar tonen alsof het gisteren was bundeltje foto's van weleer hoe het vroeger was herinneringen komen weer tot leven eventjes voel je je jong en blij voel je nog die warme zon en klauter je nog over de steentjes hand in hand heel even denk ik nog aan mijn leuke paardestaartje en die leuke sproetjes van mijn vriendje samen met de grote hond genietend van elkaar ...
klein meisje in de kou dikverpakt met guitig snoetje niet bang komt almaar dichterbij groot paard warm snuivend kleine vingertjes aaien in het rond heel langzaam komt het paard dichterbij grote trouwe ogen kijken toe paard en kind onvoorstelbaar zachtjes aait de kleine dreumes de harde kop van het paard wrijft over de warme natte neus een kleine huivering door het prachtig lichaam wat een kind toch veroorzaken kan zelfs het grootste dier wordt stil en kalm ...
gisterenmiddag naar dierenarts geweest die wou onze kleine lieverd nog niet laten inslapen rontgenfoto't gemaakt wel een barstje te zien in ene poot ander poot overbelast en dik heeft een spuit met cortisone gegeven en 's avonds kon hij normaal toch eventjes 'buiten' was doodgelukkig dat wij hem terug naar huis konden nemen maar we zijn wel heel 'voorzichtig optimistisch' zien hoe verder alles evolueert gaat het des te beter maar we hebben afgesproken wij zien onze hond zo graag dat wij hem niet zullen laten lijden je ziet het draag zorg voor je huisdieren ze geven je zoveel warmte en liefde er komt een dag dat je moet beslissen gelukkig was het gisteren nog niet ...
