Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
21-01-2015
laat me ...
laat me je verwarmen ontdooien laat me dichterbij mijn adem brengt terug leven je witte huid wordt weer rozerood ogen weer helderblauw fonkelend in de ijskoude nacht neem mijn warme handen voel mijn bonzend hart ik breng je weer tot leven zie terug dat kuiltje in je wang glinsterende ogen kijken mij aan ijskoude traan biggelt naar beneden zachtjes streel ik je hoofd kom maar hier hier is het warm hier is het leven !
ik hou zo van die kleine dingen in het leven eenvoudig en niet duur soms alledaags klein ruikertje op het hoekje van de bijzit lekkergeurende oude boeken dampend kopje koffie oud deuntje uit mijn tienerjaren waarop ik lustig meezingen kan samen voor het vuur oude zelfgebreide sokken de een wat langer dan de ander ... de hond krullend voor het vuur pootjes omhoog ja daar hou ik van die paar kleine dingen niet groot ze maken mij blij !
stille dageraad komt mij zacht wekken heel langzaam ontwaakt de wereld durf haast niet te ademen ongerepte natuur ijzige koude omgeeft mij maar mijn hart is warm zacht en donzig uitnodigend veilig ... maar hoe lang nog ? blijft de witte duif bij mij zachtjes streel ik de veren maar na een zucht zweeft ze weg het was veilig bij mij komt ze ooit nog terug ?
denk niet na leef op je gevoel woel de aarde niet om maar neem zachtjes fluister een naam zachte tederheid lieflijke aai ogen dicht warm hart ook dit is leven even buiten de realiteit denk even na ook jij snakt naar tederheid liefde om je heen zoek niet te ver ...
je bent niet zoals de anderen stil en schuchter aarzelend maar je bent mijn vriend begrijpt me zoals geen ander vreemd voor hen dierbaar voor mij we hebben geen woorden nodig geen taal of geluid een enkele blik volstaat onder je dierlijke kracht schuilt een hart van goud bij jou voel ik me echt zoals ik ben met al mijn gebreken bij jou strijk ik mijn vleugels glad ...
men mag tot dromen ? hier wil ik even niet wakker komen laat mij nog heel even maar rustig kabbelende zee warme zon op mijn gelaat uitgestrekte voeten eenzame meeuw fluistert mijn naam ik schrijf en schrijf alles wat ik zie en hoor tintelende kleuren omgeven door zilte geuren dit land is van mij niemand hoort hier hier kan ik leven , dromen en schrijven letters huppelen op en neer op de kadans van mijn ritme mijn hart zwelt van geluk dit stukje geluk van mij ...
had ik maar vleugels hard wiekend door wind en regen niets houdt mij tegen vlieg ver weg van hier nietsontziend kijkend naar de horizon waar de zon mij verwelkomen zal laat alles achter ...
maar zover zal het niet komen kan niet vliegen enkel dromen kijk naar de kleine vogel in de boom ach zal hier maar blijven en luister naar zijn stem nu ja ... zingen kan ik wel !
ik huiver nog na niet te bevatten met grote ogen kijk ik toe harde beelden striemende woorden huiveringwekkend dicht enkele uren van hier stijgende onrust kan je nog geloven in een wereld waar het goed is om leven steek mijn hoofd niet in het zand maar ergens toch één strohalm moet je geloven in het goede om je heen tracht het mooie te zien het brengt misschien je hart even tot rust ...
iedereen heeft wel foto's sommigen vaag en vergeeld maar tonen alsof het gisteren was bundeltje foto's van weleer hoe het vroeger was herinneringen komen weer tot leven eventjes voel je je jong en blij voel je nog die warme zon en klauter je nog over de steentjes hand in hand heel even denk ik nog aan mijn leuke paardestaartje en die leuke sproetjes van mijn vriendje samen met de grote hond genietend van elkaar ...
klein meisje in de kou dikverpakt met guitig snoetje niet bang komt almaar dichterbij groot paard warm snuivend kleine vingertjes aaien in het rond heel langzaam komt het paard dichterbij grote trouwe ogen kijken toe paard en kind onvoorstelbaar zachtjes aait de kleine dreumes de harde kop van het paard wrijft over de warme natte neus een kleine huivering door het prachtig lichaam wat een kind toch veroorzaken kan zelfs het grootste dier wordt stil en kalm ...
gisterenmiddag naar dierenarts geweest die wou onze kleine lieverd nog niet laten inslapen rontgenfoto't gemaakt wel een barstje te zien in ene poot ander poot overbelast en dik heeft een spuit met cortisone gegeven en 's avonds kon hij normaal toch eventjes 'buiten' was doodgelukkig dat wij hem terug naar huis konden nemen maar we zijn wel heel 'voorzichtig optimistisch' zien hoe verder alles evolueert gaat het des te beter maar we hebben afgesproken wij zien onze hond zo graag dat wij hem niet zullen laten lijden je ziet het draag zorg voor je huisdieren ze geven je zoveel warmte en liefde er komt een dag dat je moet beslissen gelukkig was het gisteren nog niet ...
vandaag zal ik niet op de blog verschijnen vanmiddag moet ik mijn lief troeteldier laten inslapen ... gans de nacht nog op mijn schoot gelegen met dekentje er over beide pootjes zijn niet meer te redden wist niet dat dit zo'n pijn kon doen heb meer liefde van mijn hondje gehad dan van menig mens ...
samen het nieuwe jaar in ontdekken wat komt doe nog geen beloftes neem dag per dag geniet van zon en maan de eerste lentebries durf te vragen samen gaat zoveel beter ! alleen blijf je staan reik naar mensen om je heen je staat versteld hoe mooi het leven kan zijn ..
hou het graag eenvoudig en kort ben niet goed in wensen maar ditmaal wou ik jou toch zeggen
heel fijn en veilig eindejaar ! met een klare en mooie kijk op het nieuwe jaar neem dag per dag maak er telkens iets moois van niet denken aan nare dingen maar blij zijn met wat we hebben wat we kunnen delen met elkaar ... goede gezondheid, vrede in ons hart veel blogplezier hier elke dag
het aftellen is begonnen we houden het oude jaar in de hand overspoeld door wensen kijkt men reikhalzend uit wat brengt het nieuwe jaar ? voel me er rustig bij laat de drukte even voorbij gaan denk na ook morgen terug eb en vloed zonneschijn en regenbuien geluk en verdriet zal me niet haasten ook morgen komt voor mij wat die brengt weet ik niet maar goed ook ik leef vandaag tevreden en blij gelukkig dat ik er nog bij kan zijn met lieve mensen om me heen ...
zachtjes weer kijk ik vol bewondering stil wonder van de natuur eenvoudig wit zachtjes dwarrelend in de koude nacht nieuwe wereld opent iedereen wordt stil ik huiver van zoveel schoonheid dat ik telkens weer beleven mag zachtjes ruisen de bomen onder zachtwitte sneeuwkristallen durf haast niet te lopen bang om dit schitterend sneeuwtapijt te verstoren ...
we dachten dat het niet zou komen tussen regendruppels door enge donkerte vroege avond en late morgen maar koning winter staat voor de deur ijzig koud hemels wit alles terug helder en klaar induffelen maar laat me opnieuw verrassen door de schoonheid eenvoud en stilte van deze mooie winterdagen sneeuw en ijs hoort er bij laat me niet tegenhouden ga er op uit verse nieuwe lucht in mijn longen ik leef terug want de natuur verwelkomt mij met open armen !
