Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
09-01-2015
ik huiver ...
ik huiver nog na niet te bevatten met grote ogen kijk ik toe harde beelden striemende woorden huiveringwekkend dicht enkele uren van hier stijgende onrust kan je nog geloven in een wereld waar het goed is om leven steek mijn hoofd niet in het zand maar ergens toch één strohalm moet je geloven in het goede om je heen tracht het mooie te zien het brengt misschien je hart even tot rust ...
iedereen heeft wel foto's sommigen vaag en vergeeld maar tonen alsof het gisteren was bundeltje foto's van weleer hoe het vroeger was herinneringen komen weer tot leven eventjes voel je je jong en blij voel je nog die warme zon en klauter je nog over de steentjes hand in hand heel even denk ik nog aan mijn leuke paardestaartje en die leuke sproetjes van mijn vriendje samen met de grote hond genietend van elkaar ...
klein meisje in de kou dikverpakt met guitig snoetje niet bang komt almaar dichterbij groot paard warm snuivend kleine vingertjes aaien in het rond heel langzaam komt het paard dichterbij grote trouwe ogen kijken toe paard en kind onvoorstelbaar zachtjes aait de kleine dreumes de harde kop van het paard wrijft over de warme natte neus een kleine huivering door het prachtig lichaam wat een kind toch veroorzaken kan zelfs het grootste dier wordt stil en kalm ...
gisterenmiddag naar dierenarts geweest die wou onze kleine lieverd nog niet laten inslapen rontgenfoto't gemaakt wel een barstje te zien in ene poot ander poot overbelast en dik heeft een spuit met cortisone gegeven en 's avonds kon hij normaal toch eventjes 'buiten' was doodgelukkig dat wij hem terug naar huis konden nemen maar we zijn wel heel 'voorzichtig optimistisch' zien hoe verder alles evolueert gaat het des te beter maar we hebben afgesproken wij zien onze hond zo graag dat wij hem niet zullen laten lijden je ziet het draag zorg voor je huisdieren ze geven je zoveel warmte en liefde er komt een dag dat je moet beslissen gelukkig was het gisteren nog niet ...
vandaag zal ik niet op de blog verschijnen vanmiddag moet ik mijn lief troeteldier laten inslapen ... gans de nacht nog op mijn schoot gelegen met dekentje er over beide pootjes zijn niet meer te redden wist niet dat dit zo'n pijn kon doen heb meer liefde van mijn hondje gehad dan van menig mens ...
samen het nieuwe jaar in ontdekken wat komt doe nog geen beloftes neem dag per dag geniet van zon en maan de eerste lentebries durf te vragen samen gaat zoveel beter ! alleen blijf je staan reik naar mensen om je heen je staat versteld hoe mooi het leven kan zijn ..
hou het graag eenvoudig en kort ben niet goed in wensen maar ditmaal wou ik jou toch zeggen
heel fijn en veilig eindejaar ! met een klare en mooie kijk op het nieuwe jaar neem dag per dag maak er telkens iets moois van niet denken aan nare dingen maar blij zijn met wat we hebben wat we kunnen delen met elkaar ... goede gezondheid, vrede in ons hart veel blogplezier hier elke dag
het aftellen is begonnen we houden het oude jaar in de hand overspoeld door wensen kijkt men reikhalzend uit wat brengt het nieuwe jaar ? voel me er rustig bij laat de drukte even voorbij gaan denk na ook morgen terug eb en vloed zonneschijn en regenbuien geluk en verdriet zal me niet haasten ook morgen komt voor mij wat die brengt weet ik niet maar goed ook ik leef vandaag tevreden en blij gelukkig dat ik er nog bij kan zijn met lieve mensen om me heen ...
zachtjes weer kijk ik vol bewondering stil wonder van de natuur eenvoudig wit zachtjes dwarrelend in de koude nacht nieuwe wereld opent iedereen wordt stil ik huiver van zoveel schoonheid dat ik telkens weer beleven mag zachtjes ruisen de bomen onder zachtwitte sneeuwkristallen durf haast niet te lopen bang om dit schitterend sneeuwtapijt te verstoren ...
we dachten dat het niet zou komen tussen regendruppels door enge donkerte vroege avond en late morgen maar koning winter staat voor de deur ijzig koud hemels wit alles terug helder en klaar induffelen maar laat me opnieuw verrassen door de schoonheid eenvoud en stilte van deze mooie winterdagen sneeuw en ijs hoort er bij laat me niet tegenhouden ga er op uit verse nieuwe lucht in mijn longen ik leef terug want de natuur verwelkomt mij met open armen !
heel stil fonkelende oogjes klein meisje genietend van Kerst heel eenvoudig en mooi neemt alles in zich op Kerstmis voor haar wondere wereld van kleur en muziek fascinerende pakjes maar bovenaan de ster ze kan er niet aan hoe mooi schittert die en denkt ... later als ik groot zal zijn zet ik die ster bovenaan de boom !
het zal je voet maar wezen ... vanmorgen terug naar ziekenhuis blijkt dat er een barst te zien is dubbeldik en purperblauw straks alle kleuren van de regenboog hopelijk wordt het geen Kerstmis in mineur en ik die niet stil kan zitten moet nu rusten en nog eens rusten dus straks terug naar de sofa met been in de lucht nu ja lezen kan ik wel hopelijk zie je mij morgen weer
voor Kerst vraag ik niet veel hoef geen geschenkjes maar blijf van mij houden zoals ik ben loop mijn huisje niet voorbij laat me met jou lachen deel mijn verdriet toon dat jij er bent voor mij zoals ik voor jou laat ons samen zijn want dat is Kerst geen pracht en praal maar samen eenvoudig gelukkig zijn !
alles gaat zo vlug geen tijd meer waar is de tijd eerst zoeken naar de juiste kaartjes 's avonds ijverig pennen in het mooiste handgeschrift wat naar wie dan lustig postzegels plakken nu verstuur je in een mum van tijd honderden wensen ja ook met een speciale toets of een foto er bij wel mooi maar hou nog het liefst van het kaartje van de postbode dan netjes op een rij boven op de kast kan je ze vertroetelen herlezen nadien samenbundelen dat was 2014 ...
soms denken we samen Kerst heel gewoon iedereen rond de boom zacht gefluister fonkelende lichtjes kijken naar de ster rustig en sereen genieten van alles en iedereen om je heen Kerstmis ... feest voor iedereen het zou zo moeten zijn maar mijn hart gaat uit naar diegene die eenzaam is of naar zij die hier nog moesten zijn ...
mooie kerstboom diepgroen met kleurrijke ballen zachte slingers her en daar een strik telkens met een naam toch ontbrak er iets zochten vergeefs oudste stukje was er niet niemand durfde het zeggen we waren het kwijt oma had dit nog gemaakt triest keken we elkaar aan de lichtjes kleurden niet mooi boom schitterde niet meer tot opeens onder stof en papier bijna voorgoed verdwenen was het er weer onze engel oud en vergeeld maar voor ons zo mooi zo vertrouwd !
al enkele dagen geraakten we er niet uit komt er een kerstboom of niet al die dozen uitpakken zich wentelen in slingers grote en piepkleine ballen sleuren met een echte boom dwars door het huis nu ja hij staat er weer ... het is maar éénmaal Kerst het is telkens genieten 's avonds lichtjes aan diepe warme kussens samen kijken naar knetterend vuur ben blij dat hij er terug staat ...
toen een zachte stem van manlief en wat met mijn boompje buiten ? morgen schat ... op zolder nog wat lichtjes ook hij nu heel voldaan !
.jpg&ei=A0WMVNTZMIjxavHZgtgB&bvm=bv.81828268,d.ZGU&psig=AFQjCNE7nfsPTL41rKY8X09L24JKaAWU4Q&ust=1418565215754823)
