Beste blogger,
Op mijn verjaardag kreeg ik deze tekst doorgemaild; niet bepaald een wens dan wellicht een stille schreeuw, een roep .... of hoe noem je het? Ik heb er met mijn eigen woorden op geantwoord.
Iedereen zal wel ergens de vraag herkennen al denk ik in het bijzonder aan mensen die niet echt vrij zijn in hun relatie ... of hoe benoem je deze?
Misschien ken jij een antwoord of herken je deze "boodschap". Eén woord kan verlichting brengen, soms alleen maar die schreeuw temidden de stilte ... Wie weet of de persoon juist op deze dag iets duidelijk wou maken ... Ik laat het aan de gewaardeerde lezer over.
Stilte
Stilte
Stilte om me heen, Voel me zo verdomd alleen Stilte in mijn hart, Dat huilt van smart.
Stilte in mijn hele zijn, Mijn God wat doet dat pijn. Stilte ondanks mensen die om me geven, Stilte, mijn God is dít dan leven.
Wat zou ik graag eens huilen zonder rem En luisteren naar mijn innerlijke stem. Lachen, gieren brullen Samen met mijn knullen.
Genieten van wat er om me heen gebeurd Zonder door mijn eigen angsten te worden verscheurd. Eén keer, ja echt een keer maar me echt eens laten gaan Zonder eerst bij anderen stil te staan.
Wat een feest lijkt me dat Eens niet eerst dit en dan dat Gewoon luisteren naar mijn eigen gevoel Zonder een duidelijk doel.
Eens mezelf los te rukken van alles waarvan ik hou. En alleen aan mezelf denken zonder eerst aan jou. Iedereen eens te laten zijn voor wat ze zijn En niet jij, jij, hij, zij, maar alleen maar mijn.
Een keer niet een ander troosten en geven Maar alleen om mezelf even maar, heel even. Een keer iets voor mezelf halen Zonder daarbij te balen.
Anke Lütkemeier-van Soest xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> een "verjaardagswens" ontvangen op 260706
|